Ουσιαστικό
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Ουσιαστικό είναι ένα από τα κλιτά μέρη του λόγου που φανερώνει πρόσωπο, ζώο, πράγμα, ενέργεια, κατάσταση ή ιδιότητα.[1]
Το ουσιαστικό είναι όνομα, (όπως είναι και το επίθετο).
Διάκριση κατά έννοια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Τα ουσιαστικά διακρίνονται στις ακόλουθες βασικές κατηγορίες:
- τα κύρια ονόματα, είναι αυτά που αναφέρονται σε συγκεκριμένα πρόσωπα, ζώα, πράγματα, περιστατικά, κλπ, (π.χ. ο Θανάσης, ο Ντορής, ο Παρθενώνας, η Ιλιάδα, οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 2004, η Πέμπτη, ο Μάρτης, ο Πρωθυπουργός, ο Επιτάφιος).
- τα κοινά ονόματα είναι αυτά που περιγράφουν ένα συγκεκριμένο είδος (σύνολο ομοειδών) πραγμάτων (π.χ. άνθρωπος, λουλούδι), τα οποία επιπρόσθετα λέγονται και συγκεκριμένα ουσιαστικά, ή ουσιαστικά που αναφέρονται σε ιδιότητα ή κατάσταση (π.χ. τρέξιμο, φουρτούνα, χαρά κ.λπ.), τα οποία επιπρόσθετα λέγονται και αφηρημένα ουσιαστικά.
- τα περιληπτικά ουσιαστικά, που υποδηλώνουν εμπεριεχόμενο πλήθος ομοίων πραγμάτων (π.χ. στρατός, στόλος, λαός, ποίμνιο κ.λπ.).
Διάκριση κατά γένος
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Τα κύρια και τα κοινά (συγκεκριμένα και αφηρημένα) ουσιαστικά διακρίνονται σε τρία γένη: αρσενικά, θηλυκά, και ουδέτερα. Και στα τρία γένη τα ουσιαστικά χαρακτηρίζονται επιπλέον σε:
- ισοσύλλαβα όταν διατηρούν ίσο αριθμό συλλαβών στον ενικό και στον πληθυντικό (π.χ. ο μαθητής - οι μαθητές), και σε
- ανισοσύλλαβα όταν αλλάζει ο αριθμός των συλλαβών (π.χ. κύμα - κύματα, ή μανάβης - μανάβηδες κ.λπ.).[2]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Τριανταφυλλίδης, Μανόλης (1976). Νεοελληνική Γραμματική. Αναπροσαρμογή της Μικρής Νεοελληνικής Γραμματικής του Μανόλη Τριανταφυλλίδη. Αθήνα: ΟΕΔΒ. σελ. 77.
- ↑ «ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ». Η πύλη για την ελληνική γλώσσα. Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας. Ανακτήθηκε στις 4 Μαΐου 2023.