سریانی

سریانی زبان (مشرقی سریانی: ܠܸܫܵܢܵܐ ܣܘܼܪܝܵܝܵܐ، لِشانا سُريايا؛ مغربی سریانی: ܠܶܫܳܢܳܐ ܣܽܪܝܳܝܳܐ، لِشونو سُريويو) دا تعلق سامی زباناں دے خاندان نال ہے تے اے آرامی زبان توں نکلی ہے۔ آرامی زبان اپݨے دور ترقی وچ ݙو لہجہ وچ تقسیم تھی گئی ہئی، ہک عراق وچ رائج ہئی تے ݙوجھا شام وچ۔ ایہو نقطہ آغاز ہے سریانی زبان دا.

تاریخ

اے خطہ عرب دے قرب و جوار دے علاقیاں دی ہک قدیم، فصیح و بلیغ زبان اے جینکوں انبیاء کرام دی زباناں وچ وی شمار کیتا ویندے. ایں زبان دی تاریخ دا جائزہ اے ہے.

عہد مسیحیت

گوکہ سریانی زبان نے عیسائیت دے بعد پرپرزے کڈھے۔ غالباً پہلی یا ݙوجھی صدی عیسوی وچ۔ تے چوتھی صدی عیسوی وچ مسیحی مدارس نے ایندی ترقی وچ زبردست کردار ادا کیتا۔ اڄ وی ایندا شمار مسیحیت دے ترے اہم ترین زباناں یونانی، لاطینی تے سریانی وچ تھیندے۔ مسیحیاں نے ایں زبان کوں کݙہیں مٹݨ نی ݙتا۔

عہد اسلامی

عہد اسلامی وچ وی سریانی زبان خوب پھلی ۔ لیکن جس طرح اندلس وچ مسلماناں دے زوال دی وجہ نال عبرانی زبان فنا تھی گئی ہئی، ایں طرح خلافت عباسیہ تے تاتاری یلغار دے نتیجہ وچ سریانی زبان وی زوال پذیر تھی گئی۔ لیکن مسیحی کنیسہ نے ایں کوں ناپید تھیوݨ توں بچا گھدا۔ اڄ اے زبان کئی ممالک وچ موجود ہے.