Aller au contenu

moxhon

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Tayon-bodje latén « muscionem » (oujhea gros come ene moxhe), pal voye do vî francès « moisson » k’ a divnou « moissonel », pu « moisnel » et « moinel », k’ a dné l’ francès « moineau »[1][2].

sacwantès sôres di moxhons

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
moxhon moxhons

moxhon omrin

  1. sôre di ptit oujhea.
    • Li ptit djoli betche-fier n’ est nén plus gros k’ on moxhon. Léon Demarche (fråze rifondowe).
    • Poqwè faut-i tchanter ?
      S’reut ç’ po noyî nos transes,
      Oubin po pèstèler
      L’ racène di nos sovenances ?
      Parèt qu’ c’èst po l’ mouchon
      Lucien Somme.

Mots d’ aplacaedje

[candjî]
  1. Modele:fåt bén k' on djoû l' moxhon s' riskêye : i fåt timpe ou tård s' risker a fé çou k' on vout
    • Fåt bin qu' on djoû l' mohon s' risquêye
      Mins, par hazard, si dj' a-st-on pris
      Dji påye ås amis 'ne clapante toûrnêye!
      Martin Lejeune.

Mots d’ aplacaedje

[candjî]

Parintaedje

[candjî]

Rilomêye do mot

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
moxhon

Sourdants

[candjî]
  1. Motî Haust, a « mohon »
  2. Auguste Brachet, Dictionnaire étymologique de la langue française, J. Hetzel et Cie, 1880( 12e ed.), p. 356 a « moineau » (lére)