Kral'ın Ulağı
Kral'ın Ulakları (İngilizce: King's Messenger) Britanya Dışişleri ve Uluslar Topluluğu tarafından çalıştırılan ulaklar/habercilerdir. Gizli ve önemli belgeleri Büyük Britanya elçiliklerine ve konsolosluklarına taşımakla görevlidirler. Birçok Kral'ın Ulağı emekli askerdir. Ulaklar genellikle ticari sınıfta, tarifeli havayollarıyla sivil giyimli, resmi bavulu kendilerinden ayırmayarak (hatta bileklerine zincirlenmiş şekilde) seyahat ederler.
Diplomatik bavulun güvenliği Viyana Konvansiyonu'yla garanti altına alınmıştır ve durumun gizliliğine istinaden diplomatik bavul sıradan havayolu denetimine tabi tutulmaz, açılamaz, x-ışınları ile taranamaz, tartılamaz, gümrük veya havayolu güvenlik görevlileri tarafından irdelenemez. Kraliçe'nin Ulakları ve kendi kişisel bavulları özel kurallara tabi değildir, pasaport ile korunan diplomatik bavul haricinde kişisel bavulları sıradan güvenlik denetimlerine tabidir.
Kaydedilen ilk Kral Ulağı John Norman'dır, 1485 yılında III. Richard tarafından, kendi monarşisi adına gizli belgeleri elden ulaştırması için atanmıştır.
Ulakların sayısı tam olarak belirli değildir; 1995'teki bir meclis sorusunun cevabı[1] sayılarının 27 olduğunu belirtmiştir. Çağdaş iletişim Kral Ulaklarının önemini yitirmesine yol açmıştır, fakat hala özgün dosyaların güvenli bir el tarafından ülkeler arasında taşınması gerekmektedir, işlevleri hala değerlidir. Dışişleri ve Uluslar Topluluğu internet sitesindeki tarihsiz bir sayfaya göre (2005 veya sonrası) sayıları 15'tir.[2] Dışişleri ve Uluslar Topluluğu'na yapılan Bilgi Edinme Özgürlüğü isteğine göre 7 Şubat 2013 itibarıyla sayıları 15'tir. 13'ü tam zamanlı, 2'si yarı zamanlı çalıştırılmaktadır.[3]
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ "Lords Hansard Written Answers text for 23 Jun 1995". 8 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ağustos 2015.
- ^ "Question regarding Messengers" (PDF). 6 Ocak 2016 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ağustos 2015.
- ^ "FOI letter template". 18 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ağustos 2015.