Eurocopter Tiger – dwusilnikowy, dwumiejscowy, wąskokadłubowy śmigłowiec szturmowy opracowany przez europejskie konsorcjum Eurocopter. W Niemczech znany jako Tiger, we Francji i Hiszpanii jako Tigre. Występuje także pod oznaczeniami EC665 i PAH-2.

Eurocopter Tiger
Ilustracja
Eurocopter Tiger w siłach powietrznych Hiszpanii
Dane podstawowe
Państwo

 Niemcy
 Francja
 Hiszpania

Producent

Airbus Helicopters

Konstruktor

Eurocopter

Typ

helikopter szturmowy

Konstrukcja

W 83% kompozytowa (polimer wzmocniony włóknem węglowym i kevlar, 11% aluminium, 6% tytan

Załoga

2 osoby

Historia
Data oblotu

27 kwietnia 1991

Lata produkcji

2002 do dzisiaj

Liczba egz.

180 (2019)

Dane techniczne
Napęd

2x Rolls-Royce/MTU 390

Moc

2x 870 kW

Wymiary
Rozpiętość

4,53 m

Średnica wirnika

13 m

Długość kadłuba

13,85 m

Wysokość

3,84 m

Masa
Własna

3000 kg

Startowa

6000 kg

Osiągi
Prędkość maks.

W zależności od wersji 290 km/h dla wersji UHT oraz 315 km/h dla wszystkich innych

Prędkość przelotowa

271 km/h

Pułap praktyczny

4500 m

Zasięg

740 km

Długotrwałość lotu

5h (zbiorniki wewnętrzne); 7h (zbiorniki dodatkowe)

Dane operacyjne
Użytkownicy
 Australia,  Francja,
 Hiszpania,  Niemcy

Historia

edytuj

W 1984 rządy Francji i Niemiec określiły wymagania na nowy wielozadaniowy śmigłowiec bojowy. Do opracowania nowej konstrukcji powołano joint venture składające się z firm Aerospatiale i MBB. Z powodu wysokich kosztów program anulowano w 1986 aby w następnym roku go reaktywować. W listopadzie 1989 Eurocopter otrzymał kontrakt na budowę pięciu prototypów. Trzy egzemplarze były nieuzbrojone i przeznaczone do testów w locie, jeden opracowano w wersji przeciwpancernej dla Niemiec a jeden w wersji eskortowej dla Francji.

14 stycznia 2013 francuska DGA wydała certyfikat dla wersji Tiger HAD[1]. 19 kwietnia 2013 Francja odebrała pierwszą maszynę w wersji HAD[2]. 4 marca 2013 w Bawarii rozbił się niemiecki Tiger UHT wykonujący lot szkoleniowy nad górami[3] obaj piloci przeżyli.

26 lipca 2017 rozbił się jeden z dwóch niemieckich Tigerów biorących udział w misji ONZ w Mali[4], przyczyną była nieprawidłowo przeprowadzona konserwacja.

Budowa

edytuj

Smukły kadłub wykonany jest w 80% z materiałów kompozytowych m.in. z kevlarem i włóknem węglowym co zapewnia mniejszą wykrywalność przez radar. Łopaty wirnika wykonano także z materiałów kompozytowych. Aby zmniejszyć wykrycie śmigłowca przez czujniki termiczne pokryto go farbą odbijającą ciepło. Zminimalizowano też powierzchnie odbijające fale radarowe. Kadłub może wytrzymać trafienie pocisków z działka kal 23 mm. Śmigłowiec jest zdolny do walki w dzień i w nocy. Jest odporny na skażenie chemicznie, biologicznie, promieniotwórcze oraz na EMP. Przednia część kadłuba z kokpitami oraz łopatami wirnika i piastą produkowana jest w Donauwörth, środkowa część z pylonami uzbrojenia i silnikami oraz podwoziem i śmigłem ogonowym produkowana jest w Marignane we Francji. Belka ogonowa wraz z jednostkami ogonowymi jest montowana w Albacete w Hiszpanii. Końcowy montaż maszyn odbywa się w Donauwörth, Marignane, Albacete lub Australii[5].

  • Napęd: Śmigłowiec napędzają dwa silniki turbinowe MTU / Turbomeca / Rolls-Royce MTR390 o mocy 860 kW (1170 KM). Między silnikami znajduje się płyta pancerna, która zapobiega jednoczesnemu uszkodzeniu przez pocisk dwóch silników. Silniki są również wyposażone w system chłodzenia gazów wylotowych.
  • Wyposażenie: W wersji HAC helikopter posiada masztowy zestaw celowników Osiris. Ma cyfrową kamerę z czujnikiem podczerwieni, dalmierz laserowy. Kokpit wyposażony jest w cztery wielofunkcyjne wyświetlacze – po dwa dla każdego pilota, system generujący trójwymiarową mapę terenu, automatyczny system kontroli lotu. W wersji HAP Tiger posiada system celowniczy Strix, zamontowany na dachu, na żyrostabilizowanej platformie, jest on wyposażony w kamerę podczerwieni, cyfrową kamerę telewizyjną, dalmierz laserowy oraz bezpośredni celownik optyczny.
  • Uzbrojenie: Śmigłowiec w wersji UHT może być wyposażony w 4 pociski powietrze-powietrze MISTRAL lub Raytheon Stinger. Namierzanie celu odbywa się albo za pomocą dżojstika albo automatycznie. Tiger jest uzbrojony także w rakiety przeciwpancerne HOT 3 i pociski typu ‘fire and forget’ PARS 3 LR. W przeciwieństwie do wersji HAP w wersji UHT nie zainstalowano działka automatycznego firmy Giat ze względu na jego duży odrzut. Wersje HAP można uzbroić w 44 pociski niekierowane SNEB 68 mm oraz 4 pociski Stinger lub MISTRAL lub zamiast nich dodatkowe 24 niekierowane pociski SNEB. Posiada również działko automatyczne 30 mm AM-30781 firmy Giat na obrotowej wieżyczce.
 
Australijski Tiger ARH

Wersje

edytuj

Produkowany w wersjach:

  • UHT (Unterstützungshubschrauber) śmigłowiec wsparcia ogniowego (Niemcy), kierowane pociski przeciwpancerne PARS 3 LR lub HOT3, niekierowane Hydra 70 mm, przeciwlotnicze AIM-92 Stinger, jedyna wersja bez działka, głowica obserwacyjna w podczerwieni i CCD umieszczona nad wirnikiem zamiast nad kabiną, ok. 38–43 mln $
  • HAP (Hélicoptère d'Appui Protection) śmigłowiec bliskiego wsparcia i eskorty (Francja i Hiszpania), działko GIAT 30 mm i 68 mm niekierowane pociski SNEB, opcjonalnie podwieszane działka 20 mm lub pociski przeciwlotnicze Mistral[2], ok. 35–39 mln $.
  • HAD (Hélicoptère d'Appui Destruction) śmigłowiec wsparcia i uderzeniowy (Francja i Hiszpania), mocniejszy silnik MTR390 1000 kW (1341 KM) pociski przeciwpancerne Spike ER i AGM-114K Hellfire II[2], opcjonalnie PARS 3 lub HOT3, ok. 44–48 mln $
  • HAC anulowana wersja przeciwpancerna (Francja)
  • ARH (Armed Reconnaissance Helicopter) śmigłowiec rozpoznawczy (Australia), silnik 1000 kW, kierowane pociski AGM-114K/M Hellfire II[2], niekierowane 70 mm FZ, ok. 36 mln $

Wykorzystanie bojowe

edytuj
  • 26 lipca 2009 trzy francuskie Tigry typu HAP trafiły do Afganistanu. Jest to pierwsza misja Tigerów. Wysłanie tych śmigłowców przyspieszyły wydarzenia z 18 sierpnia, kiedy grupa francuskich żołnierzy trafiła w zasadzkę. Francuzom pomagały wtedy amerykańskie AC-130, F-16 i rozpoznawcze MQ-1 Predator[6]. Francuzi wycofali swoje siły z Afganistanu przed końcem 2012 roku.
  • 14 grudnia 2012 w bazie Mazar-i Szarif na pokładzie An-124 wylądowały dwa z czterech skierowanych do Afganistanu przez Bundeswehre Tiger UHT[7]. Śmigłowce służyły w Afganistanie od 30 stycznia 2013 do 30 czerwca 2014[8].
  • 27 marca 2013 Hiszpania wysłała do Afganistanu trzy Tigre HAP (lokalne oznaczenie HA.28) z BHELA I, przetransportowano je do Heratu na pokładzie An-124[9].
 
Niemiecki Tiger UHT podczas pętli na pokazach lotniczych

Użytkownicy

edytuj
  • Australia – otrzymała 22 śmigłowce w wersji ARH
    • 1st Aviation Regiment (161st, 162nd Squadron) - Darwin
  • Francja – zamówiono 80 śmigłowców, 40 HAP i 40 HAD; otrzymano 38
    • 5e régiment d'hélicoptères de combat - Pau
  • Niemcy – zamówiono 57 śmigłowców w wersji UHT; otrzymano 21; 1 utracono[10]
  • Hiszpania – zamówiono 24 śmigłowce, 6 HAP i 18 HAD; otrzymano 6

W kulturze popularnej

edytuj

Jeden z pierwszych egzemplarzy śmigłowca Tiger został przedstawiony w GoldenEye (jednym z filmów o Bondzie) jako odpowiedź Europy na elektroniczne pole walki. Służył do ucieczki po wybuchu impulsu elektromagnetycznego, który zniszczył myśliwce rosyjskie[11][12].

Przypisy

edytuj
  1. French military gives green light to Tiger HAD version.
  2. a b c d Pierwszy Tigre HAD dla ALAT.
  3. Wypadek Tigera w Niemczech. Altair, 6 marca 2013.
  4. Reuters, German military helicopter crashes in Mali, „Reuters” [dostęp 2017-12-15] (ang.).
  5. Zu Besuch bei Eurocopter Deutschland.. www.airpower.at. [dostęp 2024-05-26]. (niem.).
  6. Tigre w Afganistanie. altair.com.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-08-02)]. Altair, 29 lipca 2009.
  7. niemieckie Tigery w Afganistanie. Altair, 17 grudnia 2012.
  8. Koniec służby niemieckich Tigerów w Afganistanie.
  9. hiszpańskie Tigery w Afganistanie. Altair, 27 marca 2013.
  10. Germany finalises cuts to NH90, Tiger helicopter orders. flightglobal, 18 marca 2013.
  11. Flight Global: Eurocopter Tiger.
  12. IMDb: Campbell Director's Commentary soundtrack Golden Eye Special Edition DVD 2002. [dostęp 2018-09-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-12-01)].