Naar inhoud springen

Traditionele Chinese karakters

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Traditionele Chinese karakters
Naam (taalvarianten)
Vereenvoudigd 繁体字 / 繁体中文
Traditioneel 繁體字 / 繁體中文
Pinyin fántǐzì / fántǐzhōngwén
Jyutping (Standaardkantonees) faan4 tai2 zi6 / faan4 tai2 zung1 man4
Zhuyin ㄈㄢˊ ㄊㄧˇ ㄗˋ / ㄈㄢˊ ㄊㄧˇ ㄓㄨㄥ ㄨㄣˊ
Gwoyeu Romatzyh farntiitzyh / farntiijongwen
Standaardkantonees Faan T'aj Chie/ Faan T'aj Chong Man
Peng'im (Chaozhouhua) huang5 ti2 yi7
Andere benamingen (op Taiwan): zhèngtǐzì (正體字/ 正体字)

Traditionele Chinese karakters vormen de traditionele karakterset van het Chinees schrift, die wordt gebruikt bij het schrijven van de Chinese talen. Een aantal karakters zijn in de jaren 1950 en 1960 door de regering van de Volksrepubliek China gewijzigd. Zij vormen sindsdien de vereenvoudigde Chinese karakters.

De traditionele Chinese karakters worden gebruikt in Hongkong, Macau, Taiwan en meestal ook in Kantonees-Chinese gemeenschappen overzee. Op Taiwan worden traditionele Chinese karakters Zhengtizi (Tongyong Pinyin: jhèngtǐzìh) genoemd, wat letterlijk betekent: "correcte karakters". De Verenigde Naties gebruikten traditionele karakters tot in de jaren 1970, toen de officiële vertegenwoordigingen van China van Taipei naar Peking verhuisde; sindsdien gebruiken de Verenigde Naties vereenvoudigde karakters.[1]

Traditionele Chinese karakters worden al zo'n tweeduizend jaar geschreven, historische en klassieke Chinese teksten zijn allemaal geschreven met traditionele karakters.

Voorbeelden

[brontekst bewerken]

In de tabel staan links de traditionele vorm van de karakters, rechts de vereenvoudigde vorm. Dit zijn slechts enkele van de vele vereenvoudigde karakters.

Traditioneel Chinees Vereenvoudigd Chinees
發 & 髮
齿