Linguas de oïl
| Linguas de oïl Langues d'oïl | ||
|---|---|---|
| Falado en: | Francia e Bélxica | |
| Total de falantes: | ||
| Familia: | Indoeuropea Itálico Románico Occidental Galorrománico Linguas de oïl | |
| Escrita: | Alfabeto latino | |
| Códigos de lingua | ||
| ISO 639-1: | --
| |
| ISO 639-2: | ---
| |
| Mapa | ||
| ||
| Status | ||
As linguas de oïl, tamén coñecidas como as linguas francesas, son un continuo dialectal que inclúe o francés estándar e os seus parentes autóctonos máis achegados historicamente, os cales son falados na metade norte de Francia, no sur de Bélxica e nas Illas da Canle. Pertencen á categoría de linguas galorrománicas, as cales tamén inclúen as linguas históricas do centro-leste de Francia e oeste de Suíza, Occitania, o norte de Italia e a Península Ibérica.
Os lingüistas dividen as linguas románicas de Francia, e en especial, da Francia medieval, en dous subgrupos xeográficos, as linguas de oïl do norte, e as linguas de oc do sur de Francia (ámbolos dous grupos son chamadas así pola palabra que empregan para dicir "si").
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Bibliografía
[editar | editar a fonte]- Paroles d'Oïl, Défense et promotion des Langues d'Oïl, Mougon 1994, ISBN 2-905061-95-2
- Les langues régionales, Jean Sibille, 2000, ISBN 2-08-035731-X
