(1)

Σύμφωνα με το άρθρο 21 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΣΕΕ), η Ένωση καθορίζει και εφαρμόζει κοινές πολιτικές και δράσεις και βελτιώνει τη συνεργασία σε όλους τους τομείς των διεθνών σχέσεων, με στόχο, μεταξύ άλλων, την προώθηση της ενσωμάτωσης όλων των χωρών στην παγκόσμια οικονομία, μεταξύ άλλων και μέσω της προοδευτικής κατάργησης των περιορισμών του διεθνούς εμπορίου.

(2)

Σύμφωνα με το άρθρο 206 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ), η Ένωση, με τη δημιουργία τελωνειακής ένωσης μεταξύ των κρατών μελών, επιθυμεί να συμβάλει, για το κοινό συμφέρον, στην αρμονική ανάπτυξη του παγκόσμιου εμπορίου, στην προοδευτική κατάργηση των περιορισμών στις διεθνείς συναλλαγές και στις άμεσες ξένες επενδύσεις, και στον περιορισμό των τελωνειακών και άλλων φραγμών.

(3)

Σύμφωνα με το άρθρο 26 ΣΛΕΕ, η Ένωση θεσπίζει τα μέτρα για την εγκαθίδρυση ή τη διασφάλιση της λειτουργίας της εσωτερικής αγοράς, η οποία περιλαμβάνει χώρο χωρίς εσωτερικά σύνορα, μέσα στον οποίο εξασφαλίζεται η ελεύθερη κυκλοφορία των εμπορευμάτων, των προσώπων, των υπηρεσιών και των κεφαλαίων σύμφωνα με τις Συνθήκες. Η πρόσβαση οικονομικών φορέων, αγαθών και υπηρεσιών τρίτων χωρών στις αγορές δημοσίων συμβάσεων ή συμβάσεων παραχώρησης της Ένωσης εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής της κοινής εμπορικής πολιτικής.

(4)

Το άρθρο III:8 της Γενικής Συμφωνίας Δασμών και Εμπορίου του 1994 και το άρθρο XIII της Γενικής Συμφωνίας για τις συναλλαγές στον τομέα των υπηρεσιών εξαιρούν τις δημόσιες συμβάσεις από τους κύριους πολυμερείς κανόνες του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου (ΠΟΕ).

(5)

Στο πλαίσιο του ΠΟΕ και μέσω των διμερών της σχέσεων, η Ένωση υποστηρίζει το φιλόδοξο άνοιγμα των αγορών της Ένωσης και των εμπορικών της εταίρων στον τομέα των διεθνών δημοσίων συμβάσεων και των συμβάσεων παραχώρησης, με πνεύμα αμοιβαιότητας και αμοιβαίου οφέλους.

(6)

Η πολυμερής συμφωνία του ΠΟΕ για τις δημόσιες συμβάσεις και οι εμπορικές συμφωνίες της Ένωσης που περιλαμβάνουν διατάξεις για τις δημόσιες συμβάσεις προβλέπουν πρόσβαση στην αγορά για τους οικονομικούς φορείς της Ένωσης μόνο στις αγορές δημοσίων συμβάσεων ή συμβάσεων παραχώρησης τρίτων χωρών που είναι συμβαλλόμενα μέρη των εν λόγω συμφωνιών.

(7)

Σε περίπτωση που μια τρίτη χώρα είναι συμβαλλόμενο μέρος της συμφωνίας του ΠΟΕ για τις δημόσιες συμβάσεις ή έχει συνάψει εμπορική συμφωνία με την Ένωση η οποία περιλαμβάνει διατάξεις σχετικά με τις δημόσιες συμβάσεις, η Επιτροπή θα πρέπει να ακολουθεί τους μηχανισμούς διαβούλευσης ή τις διαδικασίες επίλυσης διαφορών που προβλέπονται στις συμφωνίες αυτές, όταν οι περιοριστικές πρακτικές αφορούν δημόσιες συμβάσεις που καλύπτονται από δεσμεύσεις σχετικά με την πρόσβαση στην αγορά που έχει αναλάβει η εν λόγω τρίτη χώρα έναντι της Ένωσης.

(8)

Πολλές τρίτες χώρες είναι απρόθυμες να ανοίξουν τις αγορές τους στον τομέα των δημοσίων συμβάσεων ή των συμβάσεων παραχώρησης στον διεθνή ανταγωνισμό, ή να βελτιώσουν την πρόσβαση στις εν λόγω αγορές. Ως εκ τούτου, οι οικονομικοί φορείς της Ένωσης αντιμετωπίζουν περιοριστικές πρακτικές σε πολλές τρίτες χώρες στον τομέα των δημοσίων συμβάσεων, οι οποίες έχουν ως αποτέλεσμα την απώλεια σημαντικών εμπορικών ευκαιριών.

(9)

Ο κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 654/2014 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (3), θεσπίζει κανόνες και διαδικασίες με σκοπό να διασφαλιστεί η άσκηση των δικαιωμάτων της Ένωσης στο πλαίσιο των διεθνών εμπορικών συμφωνιών που έχει συνάψει η Ένωση. Δεν υπάρχουν τέτοιοι κανόνες και διαδικασίες για την αντιμετώπιση των οικονομικών φορέων, των αγαθών και των υπηρεσιών που δεν καλύπτονται από τέτοιες διεθνείς συμφωνίες.

(10)

Οι διεθνείς δεσμεύσεις όσον αφορά την πρόσβαση στην αγορά που έχουν αναληφθεί από την Ένωση έναντι τρίτων χωρών στον τομέα των δημοσίων συμβάσεων και των συμβάσεων παραχώρησης απαιτούν, μεταξύ άλλων, την ίση μεταχείριση των οικονομικών φορέων από τις εν λόγω τρίτες χώρες. Κατά συνέπεια, τα μέτρα που εγκρίνονται δυνάμει του παρόντος κανονισμού μπορούν να εφαρμόζονται μόνο σε οικονομικούς φορείς, αγαθά ή υπηρεσίες από τρίτες χώρες που δεν είναι συμβαλλόμενα μέρη της πολυμερούς συμφωνίας του ΠΟΕ για τις δημόσιες συμβάσεις ή διμερών ή πολυμερών εμπορικών συμφωνιών που έχουν συναφθεί με την Ένωση και οι οποίες περιλαμβάνουν δεσμεύσεις σχετικά με την πρόσβαση σε αγορές δημοσίων συμβάσεων ή συμβάσεων παραχώρησης, ή σε οικονομικούς φορείς, αγαθά ή υπηρεσίες από χώρες που είναι συμβαλλόμενα μέρη των εν λόγω συμφωνιών, αλλά μόνο όσον αφορά τις διαδικασίες σύναψης δημοσίων συμβάσεων για αγαθά, υπηρεσίες ή παραχωρήσεις που δεν καλύπτονται από τις εν λόγω συμφωνίες. Σύμφωνα με τις οδηγίες 2014/23/ΕΕ (4), 2014/24/ΕΕ (5) και 2014/25/ΕΕ (6) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και όπως διευκρινίζεται στην ανακοίνωση της Επιτροπής, της 24ης Ιουλίου 2019, όσον αφορά τις κατευθυντήριες γραμμές για τη συμμετοχή προσφερόντων και αγαθών από τρίτες χώρες στην αγορά δημοσίων συμβάσεων της Ένωσης, οι οικονομικοί φορείς από τρίτες χώρες που δεν έχουν συνάψει συμφωνία που να προβλέπει το άνοιγμα της αγοράς δημοσίων συμβάσεων της Ένωσης, ή των οποίων τα αγαθά, οι υπηρεσίες και τα έργα δεν καλύπτονται από τέτοια συμφωνία, δεν έχουν εξασφαλισμένη πρόσβαση σε διαδικασίες σύναψης συμβάσεων στην Ένωση και μπορούν να αποκλειστούν από τις διαδικασίες αυτές.

(11)

Για την αποτελεσματική εφαρμογή οποιουδήποτε μέτρου που θεσπίζεται δυνάμει του παρόντος κανονισμού με σκοπό τη βελτίωση της πρόσβασης των οικονομικών φορέων της Ένωσης στις αγορές δημοσίων συμβάσεων ή συμβάσεων παραχώρησης ορισμένων τρίτων χωρών, απαιτείται ένα σαφές σύνολο κανόνων καταγωγής για τους οικονομικούς φορείς, τα αγαθά και τις υπηρεσίες.

(12)

Η καταγωγή ενός προϊόντος θα πρέπει να καθορίζεται σύμφωνα με το άρθρο 60 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 952/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (7).

(13)

Η καταγωγή μιας υπηρεσίας θα πρέπει να καθορίζεται με βάση την καταγωγή του φυσικού ή νομικού προσώπου που την παρέχει. Ως καταγωγή ενός νομικού προσώπου θα πρέπει να λογίζεται η χώρα βάσει της νομοθεσίας της οποίας έχει συσταθεί ή κατ’ άλλο τρόπο οργανωθεί ένα νομικό πρόσωπο και στην επικράτεια της οποίας το νομικό πρόσωπο ασκεί ουσιαστικές επιχειρηματικές δραστηριότητες. Τα νομικά πρόσωπα που έχουν συσταθεί ή κατ’ άλλο τρόπο οργανωθεί βάσει της νομοθεσίας κράτους μέλους θα πρέπει να θεωρείται ότι κατάγονται από την Ένωση μόνον εάν έχουν άμεση και πραγματική σχέση με την οικονομία ενός κράτους μέλους. Για να αποφευχθεί τυχόν καταστρατήγηση μέτρου του μέσου για τις διεθνείς δημόσιες συμβάσεις (IPI), η καταγωγή νομικών προσώπων υπό ξένο έλεγχο ή ξένη ιδιοκτησία τα οποία δεν ασκούν ουσιαστικές επιχειρηματικές δραστηριότητες στην επικράτεια τρίτης χώρας ή στην επικράτεια κράτους μέλους βάσει της νομοθεσίας της οποίας ή του οποίου έχουν συσταθεί ή κατ’ άλλο τρόπο οργανωθεί, μπορεί επίσης να πρέπει να καθορίζεται κατόπιν συνεκτίμησης άλλων στοιχείων, όπως η καταγωγή των ιδιοκτητών ή άλλων προσώπων που ασκούν δεσπόζουσα επιρροή στο εν λόγω νομικό πρόσωπο.

(14)

Κατά την αξιολόγηση του εάν υπάρχουν συγκεκριμένα μέτρα ή πρακτικές σε μια τρίτη χώρα που θα μπορούσαν να έχουν ως αποτέλεσμα την παρεμπόδιση της πρόσβασης των οικονομικών φορέων, των αγαθών ή των υπηρεσιών της Ένωσης στις αγορές δημοσίων συμβάσεων ή συμβάσεων παραχώρησης της εν λόγω τρίτης χώρας, η Επιτροπή θα πρέπει να εξετάζει σε ποιο βαθμό η νομοθεσία, οι κανόνες ή άλλα μέτρα σχετικά με τις αγορές δημοσίων συμβάσεων ή συμβάσεων παραχώρησης της οικείας τρίτης χώρας διασφαλίζουν τη διαφάνεια σύμφωνα με τα διεθνή πρότυπα και δεν οδηγούν σε σοβαρούς και επαναλαμβανόμενους περιορισμούς σε βάρος των οικονομικών φορέων, των αγαθών ή των υπηρεσιών της Ένωσης. Επιπλέον, η Επιτροπή θα πρέπει να εξετάζει σε ποιο βαθμό οι επιμέρους αναθέτουσες αρχές ή οι επιμέρους αναθέτοντες φορείς τρίτων χωρών θεσπίζουν ή διατηρούν περιοριστικές πρακτικές κατά των οικονομικών φορέων, των αγαθών ή των υπηρεσιών της Ένωσης.

(15)

Η Επιτροπή θα πρέπει να είναι σε θέση να κινεί ανά πάσα στιγμή διαφανή έρευνα όσον αφορά εικαζόμενα περιοριστικά μέτρα ή πρακτικές τα οποία έχει εγκρίνει ή διατηρεί μια τρίτη χώρα.

(16)

Δεδομένου του γενικού στόχου πολιτικής της Ένωσης να στηριχθεί η οικονομική ανάπτυξη των λιγότερο ανεπτυγμένων χωρών και η ένταξή τους στις παγκόσμιες αλυσίδες αξίας, η Επιτροπή δεν θα πρέπει να κινεί έρευνες όσον αφορά τις χώρες που επωφελούνται από το καθεστώς «Όλα εκτός από όπλα» και οι οποίες παρατίθενται στο παράρτημα IV του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 978/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (8).

(17)

Κατά τη διεξαγωγή της έρευνας, η Επιτροπή θα πρέπει να καλέσει την υπό εξέταση τρίτη χώρα να προσέλθει σε διαβουλεύσεις με σκοπό την εξάλειψη ή τη διόρθωση τυχόν περιοριστικών μέτρων ή πρακτικών και, κατ’ επέκταση, τη βελτίωση των ευκαιριών υποβολής προσφοράς για τους οικονομικούς φορείς, τα αγαθά και τις υπηρεσίες της Ένωσης όσον αφορά τις αγορές δημοσίων συμβάσεων ή συμβάσεων παραχώρησης στην εν λόγω τρίτη χώρα.

(18)

Έχει εξέχουσα σημασία, η έρευνα να διεξαχθεί με διαφανή τρόπο. Συνεπώς, θα πρέπει να δημοσιοποιηθεί έκθεση με τα κύρια πορίσματα της έρευνας.

(19)

Εάν η έρευνα επιβεβαιώσει την ύπαρξη των περιοριστικών μέτρων ή πρακτικών, και οι διαβουλεύσεις με την ενδιαφερόμενη τρίτη χώρα δεν οδηγήσουν σε ικανοποιητικά διορθωτικά μέτρα για την άρση της σοβαρής και επαναλαμβανόμενης παρεμπόδισης της πρόσβασης για τους οικονομικούς φορείς, τα αγαθά και τις υπηρεσίες της Ένωσης εντός εύλογου χρονικού διαστήματος, ή εάν η ενδιαφερόμενη τρίτη χώρα αρνείται να ξεκινήσει διαβουλεύσεις, η Επιτροπή θα πρέπει να εγκρίνει, δυνάμει του παρόντος κανονισμού, μέτρο IPI υπό μορφή μέτρου προσαρμογής της βαθμολογίας ή αποκλεισμού των προσφορών, εφόσον η εν λόγω έγκριση κρίνεται ότι είναι προς το συμφέρον της Ένωσης.

(20)

Η διαπίστωση σχετικά με το κατά πόσον η έγκριση μέτρου IPI είναι προς το συμφέρον της Ένωσης θα πρέπει να βασίζεται σε εκτίμηση όλων των διαφόρων συμφερόντων στο σύνολό τους, συμπεριλαμβανομένων των συμφερόντων των οικονομικών φορέων της Ένωσης. Η Επιτροπή θα πρέπει να σταθμίζει τις συνέπειες της έγκρισης ενός τέτοιου μέτρου σε σχέση με τον αντίκτυπό του στα ευρύτερα συμφέροντα της Ένωσης. Είναι σημαντικό να δίνεται ιδιαίτερη προσοχή στον γενικό στόχο της επίτευξης αμοιβαιότητας με το άνοιγμα των αγορών τρίτων χωρών και τη βελτίωση των ευκαιριών πρόσβασης στην αγορά για τους οικονομικούς φορείς της Ένωσης. Θα πρέπει επίσης να λαμβάνεται υπόψη ο στόχος του περιορισμού κάθε περιττού διοικητικού φόρτου για τις αναθέτουσες αρχές και τους αναθέτοντες φορείς, καθώς και για τους οικονομικούς φορείς.

(21)

Η προσαρμογή της βαθμολογίας θα πρέπει να εφαρμόζεται μόνο για τον σκοπό της αξιολόγησης των προσφορών που υποβάλλονται από οικονομικούς φορείς που προέρχονται από την εν λόγω τρίτη χώρα. Το εν λόγω μέτρο δεν θα πρέπει να επηρεάζει την τιμή που πρέπει να καταβληθεί δυνάμει της σύμβασης η οποία θα συναφθεί με τον επιλεγέντα προσφέροντα. Όταν οι αναθέτουσες αρχές ή οι αναθέτοντες φορείς αποφασίζουν να βασίσουν την αξιολόγηση των προσφορών τους στην τιμή ή στο κόστος ως μοναδικό κριτήριο ανάθεσης της σύμβασης, θα πρέπει να επιλέγεται ένα σημαντικά υψηλότερο επίπεδο για την προσαρμογή της βαθμολογίας, ώστε να διασφαλίζεται η συγκρίσιμη αποτελεσματικότητα του μέτρου IPI.

(22)

Τα μέτρα IPI θα πρέπει να εφαρμόζονται στις διαδικασίες σύναψης δημοσίων συμβάσεων που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του παρόντος κανονισμού, συμπεριλαμβανομένων των συμφωνιών-πλαισίων και των δυναμικών συστημάτων αγορών. Όταν μια συγκεκριμένη σύμβαση ανατίθεται στο πλαίσιο δυναμικού συστήματος αγορών στο οποίο εφαρμόζεται μέτρο IPI, μέτρα IPI θα πρέπει επίσης να ισχύουν και για την εν λόγω συγκεκριμένη σύμβαση. Ωστόσο, τα μέτρα IPI δεν θα πρέπει να εφαρμόζονται σε συμβάσεις κάτω από ένα ορισμένο όριο, προκειμένου να περιοριστεί ο συνολικός διοικητικός φόρτος για τις αναθέτουσες αρχές και τους αναθέτοντες φορείς. Προκειμένου να αποφευχθεί η πιθανή διπλή εφαρμογή των μέτρων IPI, τα εν λόγω μέτρα δεν θα πρέπει να εφαρμόζονται σε συμβάσεις που ανατίθενται βάσει συμφωνίας-πλαισίου, εάν τα μέτρα IPI έχουν ήδη εφαρμοστεί κατά το στάδιο σύναψης της εν λόγω συμφωνίας-πλαισίου.

(23)

Για να αποφευχθεί πιθανή καταστρατήγηση ενός μέτρου IPI, θα πρέπει να επιβάλλονται κατάλληλες υποχρεώσεις στους επιλεγέντες προσφέροντες. Οι εν λόγω υποχρεώσεις θα πρέπει να ισχύουν μόνο για διαδικασίες σύναψης δημοσίων συμβάσεων που υπόκεινται σε μέτρο IPI, καθώς και για συμβάσεις που ανατίθενται βάσει συμφωνίας-πλαισίου, όταν η αξία των εν λόγω συμβάσεων είναι ίση ή ανώτερη από ένα ορισμένο όριο και όταν η εν λόγω συμφωνία-πλαίσιο υπόκειται σε μέτρο IPI.

(24)

Όταν μια τρίτη χώρα βρίσκεται σε ουσιαστικές διαπραγματεύσεις με την Ένωση, σε προχωρημένο στάδιο, σχετικά με την πρόσβαση στην αγορά στον τομέα των δημοσίων συμβάσεων, με σκοπό να εξαλειφθεί ή να αρθεί η παρεμπόδιση της πρόσβασης των οικονομικών φορέων, των αγαθών ή των υπηρεσιών της Ένωσης στις αγορές της εν λόγω χώρας στους τομείς των δημοσίων συμβάσεων ή των συμβάσεων παραχώρησης, η Επιτροπή θα πρέπει να είναι σε θέση, κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων, να αναστείλει τα μέτρα IPI που αφορούν την οικεία τρίτη χώρα.

(25)

Είναι σημαντικό τα μέτρα IPI να εφαρμόζονται ομοιόμορφα στην Ένωση από τις αναθέτουσες αρχές και τους αναθέτοντες φορείς. Για να λαμβάνεται υπόψη η ποικιλία της διοικητικής ικανότητας των αναθετουσών αρχών και των αναθετόντων φορέων, τα κράτη μέλη θα πρέπει να είναι σε θέση να ζητούν εξαίρεση από τα μέτρα IPI για περιορισμένο κατάλογο τοπικών αναθετουσών αρχών βάσει ορισμένων αυστηρών απαιτήσεων. Κατά τον έλεγχο των καταλόγων τοπικών αναθετουσών αρχών που προτείνονται από τα κράτη μέλη, είναι σημαντικό η Επιτροπή να λαμβάνει υπόψη την ιδιαίτερη κατάσταση των εν λόγω αναθετουσών αρχών όσον αφορά, μεταξύ άλλων, τα επίπεδα πληθυσμού και τη γεωγραφική κατάσταση. Η εξαίρεση αυτή θα μπορούσε, επίσης, να αναφέρεται σε διαδικασίες σύναψης δημοσίων συμβάσεων που θα πρέπει να είναι σε θέση να πραγματοποιούν οι εν λόγω αναθέτουσες αρχές βάσει συμφωνιών-πλαισίων ή δυναμικών συστημάτων αγορών.

(26)

Είναι επιτακτική ανάγκη να έχουν οι αναθέτουσες αρχές και οι αναθέτοντες φορείς πρόσβαση σε ευρύ φάσμα προϊόντων υψηλής ποιότητας που θα ικανοποιούν τις αγοραστικές απαιτήσεις τους σε ανταγωνιστικές τιμές. Οι αναθέτουσες αρχές και οι αναθέτοντες φορείς θα πρέπει επομένως να είναι σε θέση να μην εφαρμόζουν μέτρα IPI που περιορίζουν την πρόσβαση σε μη καλυπτόμενα αγαθά και υπηρεσίες, όταν δεν υπάρχουν διαθέσιμα αγαθά ή υπηρεσίες της Ένωσης ή καλυπτόμενα αγαθά ή υπηρεσίες που να ικανοποιούν τις απαιτήσεις της αναθέτουσας αρχής ή του αναθέτοντος φορέα, ή προκειμένου να διασφαλίσουν την κάλυψη ζωτικών αναγκών δημόσιας πολιτικής, για παράδειγμα όσον αφορά επιτακτικούς λόγους που σχετίζονται με τη δημόσια υγεία ή την προστασία του περιβάλλοντος. Όταν οι αναθέτουσες αρχές ή οι αναθέτοντες φορείς εφαρμόζουν τις εν λόγω εξαιρέσεις, η Επιτροπή θα πρέπει να ενημερώνεται εγκαίρως και διεξοδικά ώστε να είναι δυνατή η κατάλληλη παρακολούθηση της εφαρμογής του παρόντος κανονισμού.

(27)

Στην περίπτωση πλημμελούς εφαρμογής των μέτρων IPI από τις αναθέτουσες αρχές ή τους αναθέτοντες φορείς, η οποία επηρεάζει αρνητικά τις πιθανότητες συμμετοχής στη διαδικασία σύναψης δημοσίων συμβάσεων των οικονομικών φορέων που έχουν τέτοιο δικαίωμα, θα πρέπει να εφαρμόζονται οι οδηγίες 89/665/ΕΟΚ (9) και 92/13/ΕΟΚ (10) του Συμβουλίου. Οι επηρεαζόμενοι οικονομικοί φορείς θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να κινήσουν διαδικασία προσφυγής σύμφωνα με την εθνική νομοθεσία για την εφαρμογή των εν λόγω οδηγιών, εάν, για παράδειγμα, οι εν λόγω οικονομικοί φορείς θεωρούν ότι θα έπρεπε να είχε αποκλειστεί ένας ανταγωνιστής οικονομικός φορέας ή θα έπρεπε να είχε καταταγεί χαμηλότερα μια προσφορά λόγω της εφαρμογής μέτρου IPI. Η Επιτροπή θα πρέπει επίσης να μπορεί να εφαρμόσει τον διορθωτικό μηχανισμό σύμφωνα με το άρθρο 3 της οδηγίας 89/665/ΕΟΚ ή το άρθρο 8 της οδηγίας 92/13/ΕΟΚ.

(28)

Προκειμένου να διασφαλιστούν ενιαίες προϋποθέσεις για την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού, θα πρέπει να ανατεθούν στην Επιτροπή εκτελεστικές αρμοδιότητες. Οι εν λόγω αρμοδιότητες θα πρέπει να ασκούνται σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 182/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (11).

(29)

Η διαδικασία εξέτασης θα πρέπει να χρησιμοποιείται για την έκδοση εκτελεστικών πράξεων όσον αφορά την έκδοση, την ανάκληση, την αναστολή, την επαναφορά ή την παράταση ενός μέτρου IPI και η Επιτροπή θα πρέπει να επικουρείται από την επιτροπή για τα εμπόδια στο εμπόριο που έχει συσταθεί με τον κανονισμό (ΕΕ) 2015/1843 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (12). Δεδομένου ότι τα μέτρα IPI θα μπορούσαν να έχουν διαφορετικές επιπτώσεις στις αγορές δημοσίων συμβάσεων ή συμβάσεων παραχώρησης της Ένωσης, θα πρέπει να προσαρμοστεί η διαδικασία επιτροπολογίας που εφαρμόζεται στα σχέδια εκτελεστικών πράξεων που προβλέπουν τον αποκλεισμό προσφορών και, στις εν λόγω περιπτώσεις, θα πρέπει να εφαρμόζεται το άρθρο 5 παράγραφος 4 τρίτο εδάφιο του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 182/2011.

(30)

Εάν είναι απαραίτητο και για θέματα που επηρεάζουν την εφαρμογή του νομικού πλαισίου της Ένωσης για τις δημόσιες συμβάσεις, η Επιτροπή θα πρέπει να είναι σε θέση να ζητήσει τη συμβουλή της Συμβουλευτικής Επιτροπής για τις Συμβάσεις Δημοσίων Έργων που έχει συσταθεί με την απόφαση 71/306/ΕΟΚ του Συμβουλίου (13).

(31)

Οι πληροφορίες που λαμβάνονται δυνάμει του παρόντος κανονισμού θα πρέπει να χρησιμοποιούνται μόνο για τον σκοπό για τον οποίο ζητήθηκαν και με τον δέοντα σεβασμό των εφαρμοστέων ενωσιακών και εθνικών απαιτήσεων περί προστασίας δεδομένων και εμπιστευτικότητας. Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1049/2001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (14), καθώς και το άρθρο 28 της οδηγίας 2014/23/ΕΕ, το άρθρο 21 της οδηγίας 2014/24/ΕΕ και το άρθρο 39 της οδηγίας 2014/25/ΕΕ, θα πρέπει να εφαρμόζονται αναλόγως.

(32)

Σύμφωνα με τη διοργανική συμφωνία της 13ης Απριλίου 2016 για τη βελτίωση του νομοθετικού έργου (15) και με σκοπό, μεταξύ άλλων, τη μείωση του διοικητικού φόρτου, ιδίως για τα κράτη μέλη, η Επιτροπή θα πρέπει να επανεξετάζει τακτικά το πεδίο εφαρμογής, τη λειτουργία και την αποτελεσματικότητα του παρόντος κανονισμού. Η εν λόγω επανεξέταση θα αφορά, μεταξύ άλλων, τη δυνατότητα χρήσης οποιουδήποτε διαθέσιμου μέσου για τη διευκόλυνση της ανταλλαγής πληροφοριών, συμπεριλαμβανομένων των μέσων ηλεκτρονικών προμηθειών, όπως τα τυποποιημένα έντυπα για τη δημοσίευση προκηρύξεων και γνωστοποιήσεων στον τομέα των δημοσίων συμβάσεων, σύμφωνα με τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2019/1780 της Επιτροπής (16), καθώς και την επιβάρυνση που προκύπτει για τις αναθέτουσες αρχές και τους αναθέτοντες φορείς κατά την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού. Η Επιτροπή θα πρέπει να διαβιβάζει την εκτίμησή της στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο και να υποβάλλει, κατά περίπτωση, κατάλληλες νομοθετικές προτάσεις.

(33)

Οι κανόνες και οι αρχές για τις δημόσιες συμβάσεις που ανατίθενται από τα θεσμικά όργανα της Ένωσης για ίδιο λογαριασμό ορίζονται στον κανονισμό (ΕΕ, Ευρατόμ) 2018/1046 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (17) και, ως εκ τούτου, δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του παρόντος κανονισμού. Σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ, Ευρατόμ) 2018/1046, οι εν λόγω κανόνες βασίζονται στους κανόνες που ορίζονται στις οδηγίες 2014/23/ΕΕ και 2014/24/ΕΕ. Κατά συνέπεια, είναι σκόπιμο να αξιολογηθεί κατά πόσον, στο πλαίσιο της αναθεώρησης του κανονισμού (ΕΕ, Ευρατόμ) 2018/1046, οι κανόνες και οι αρχές που ορίζονται στον παρόντα κανονισμό θα πρέπει να εφαρμόζονται επίσης στις δημόσιες συμβάσεις που ανατίθενται από τα θεσμικά όργανα της Ένωσης.

(34)

Για να διευκολυνθεί η εφαρμογή του παρόντος κανονισμού από τις αναθέτουσες αρχές, τους αναθέτοντες φορείς και τους οικονομικούς φορείς, η Επιτροπή θα πρέπει να εκδώσει κατευθυντήριες γραμμές. Οι εν λόγω κατευθυντήριες γραμμές θα πρέπει να παρέχουν πληροφορίες, ιδίως, σχετικά με τις έννοιες της καταγωγής των φυσικών και νομικών προσώπων, της καταγωγής των αγαθών και των υπηρεσιών, της πρόσθετης υποχρέωσης και της εφαρμογής των εν λόγω διατάξεων στο πλαίσιο του παρόντος κανονισμού. Υπό το πρίσμα του γενικού στόχου πολιτικής της Ένωσης για τη στήριξη των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων (ΜΜΕ), οι εν λόγω κατευθυντήριες γραμμές θα πρέπει επίσης να λαμβάνουν υπόψη τις ειδικές ανάγκες πληροφόρησης των ΜΜΕ κατά την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού, με σκοπό να αποφευχθεί η υπερβολική επιβάρυνσή τους.

(35)

Σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας, είναι αναγκαίο και πρόσφορο, προκειμένου να υλοποιηθεί ο θεμελιώδης στόχος της βελτίωσης της πρόσβασης οικονομικών φορέων, αγαθών και υπηρεσιών της Ένωσης στις αγορές δημοσίων συμβάσεων και συμβάσεων παραχώρησης τρίτων χωρών με τη θέσπιση μέτρων όσον αφορά τις μη καλυπτόμενες δημόσιες συμβάσεις, να ρυθμιστούν οι διαδικασίες που ακολουθεί η Επιτροπή κατά την ανάληψη ερευνών σχετικά με εικαζόμενες περιπτώσεις μέτρων ή πρακτικών τρίτων χωρών έναντι οικονομικών φορέων, αγαθών και υπηρεσιών της Ένωσης, καθώς και κατά την έναρξη διαπραγματεύσεων με τις εν λόγω τρίτες χώρες. Ο παρών κανονισμός δεν υπερβαίνει τα απαιτούμενα για την επίτευξη των επιδιωκόμενων στόχων, σύμφωνα με το άρθρο 5 παράγραφος 4 ΣΕΕ,

(1)

Ενώ στο παρελθόν σημειώθηκαν βραχυπρόθεσμες διαταραχές του εφοδιασμού με αέριο, υπάρχουν διάφοροι παράγοντες που διαφοροποιούν την κατάσταση το 2022 από προηγούμενες κρίσεις ασφάλειας του εφοδιασμού με αέριο. Η κλιμάκωση της στρατιωτικής επίθεσης της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας από τον Φεβρουάριο του 2022 έχει οδηγήσει σε άνευ προηγουμένου αυξήσεις των τιμών. Οι εν λόγω αυξήσεις τιμών είναι πιθανό να αλλάξουν ριζικά τα κίνητρα για την πλήρωση των υπόγειων εγκαταστάσεων αποθήκευσης αερίου στην Ένωση. Στη σημερινή γεωπολιτική κατάσταση, περαιτέρω διαταραχές του εφοδιασμού με αέριο, δεν μπορούν να αποκλειστούν. Τέτοιες διαταραχές εφοδιασμού θα μπορούσαν να βλάψουν σοβαρά τους πολίτες και την οικονομία της Ένωσης, διότι η Ένωση εξακολουθεί να εξαρτάται, σε σημαντικό βαθμό, από τον εφοδιασμό με αέριο από πηγές εκτός Ένωσης, ο οποίος μπορεί να επηρεαστεί από τη σύγκρουση.

(2)

Η φύση και οι συνέπειες των πρόσφατων γεγονότων είναι μεγάλης κλίμακας και αφορούν το σύνολο της Ένωσης και, ως εκ τούτου, απαιτούν ολοκληρωμένη αντίδραση από την Ένωση. Η εν λόγω αντίδραση θα πρέπει να δίνει προτεραιότητα σε μέτρα που μπορούν να ενισχύσουν την ασφάλεια του εφοδιασμού με αέριο σε επίπεδο Ένωσης, ιδίως τον εφοδιασμό των προστατευόμενων πελατών με αέριο. Η εξοικονόμηση ενέργειας και η ενεργειακή απόδοση συμβάλλουν καίρια στον εν λόγω στόχο. Ως εκ τούτου, είναι ζωτικής σημασίας η Ένωση να ενεργεί με συντονισμένο τρόπο για την αποφυγή δυνητικών κινδύνων που απορρέουν από πιθανές διαταραχές του εφοδιασμού με αέριο, χωρίς να θίγεται το δικαίωμα των κρατών μελών να επιλέγουν μεταξύ διαφόρων ενεργειακών πηγών και τη γενική διάρθρωση του ενεργειακού εφοδιασμού τους σύμφωνα με το άρθρο 194 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ).

(3)

Οι υπόγειες εγκαταστάσεις αποθήκευσης αερίου συμβάλλουν στην ασφάλεια του εφοδιασμού με αέριο και η ικανοποιητική πλήρωση των υπόγειων εγκαταστάσεων αποθήκευσης αερίου οδηγεί στην ασφάλεια του εφοδιασμού με αέριο παρέχοντας πρόσθετο αέριο σε περίπτωση έντονης ζήτησης ή διαταραχών της προσφοράς. Δεδομένου ότι διαταραχές του εφοδιασμού με αέριο αγωγών μπορούν να προκύψουν ανά πάσα στιγμή, θα πρέπει να θεσπιστούν μέτρα σχετικά με το επίπεδο πλήρωσης των ενωσιακών υπόγειων εγκαταστάσεων αποθήκευσης αερίου, ώστε να διασφαλιστεί η ασφάλεια του εφοδιασμού με αέριο για τη χειμερινή περίοδο 2022-2023.

(4)

Ο κανονισμός (ΕΕ) 2017/1938 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (3) θέσπισε μηχανισμό αλληλεγγύης ως μέσο άμβλυνσης των συνεπειών μιας σοβαρής κατάστασης έκτακτης ανάγκης εντός της Ένωσης κατά την οποία διακυβεύεται σε κράτος μέλος ο εφοδιασμός με αέριο προς προστατευόμενους με αλληλεγγύη πελάτες, ως βασική ανάγκη ασφάλειας και απαραίτητη προτεραιότητα. Σε περίπτωση ενωσιακής έκτακτης ανάγκης, η άμεση αντίδραση διασφαλίζει ότι τα κράτη μέλη είναι σε θέση να παρέχουν ενισχυμένη προστασία στους πελάτες.

(5)

Ο αντίκτυπος της στρατιωτικής επίθεσης της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας κατέδειξε ότι οι υφιστάμενοι κανόνες για την ασφάλεια του εφοδιασμού δεν είναι προσαρμοσμένοι σε αιφνίδιες μείζονες αλλαγές στη γεωπολιτική κατάσταση, όπου οι ελλείψεις εφοδιασμού και η άνοδος των τιμών μπορεί να οφείλονται όχι μόνο σε ανεπάρκεια των υποδομών ή σε ακραίες καιρικές συνθήκες, αλλά και σε εκούσια σημαντικά γεγονότα και σε μακροχρόνιες ή αιφνίδιες διαταραχές του εφοδιασμού. Ως εκ τούτου, είναι αναγκαίο να αντιμετωπιστούν οι αιφνίδιοι σημαντικά αυξημένοι κίνδυνοι που προκύπτουν από τις τρέχουσες αλλαγές στη γεωπολιτική κατάσταση, μεταξύ άλλων με τη διαφοροποίηση του ενεργειακού εφοδιασμού της Ένωσης.

(6)

Με βάση την ανάλυση της Επιτροπής σχετικά, μεταξύ άλλων, με την καταλληλότητα των μέτρων για τη διασφάλιση του εφοδιασμού με αέριο και με βάση την ανάλυση της ενισχυμένης ετοιμότητας αντιμετώπισης κινδύνων σε επίπεδο Ένωσης που διενεργήθηκε τον Φεβρουάριο του 2022 από την Επιτροπή και τη συντονιστική ομάδα για το φυσικό αέριο («ΣΟΦΑ») που συστάθηκε με τον κανονισμό (ΕΕ) 2017/1938, κάθε κράτος μέλος θα πρέπει να διασφαλίσει, κατ’ αρχήν, ότι οι υπόγειες εγκαταστάσεις αποθήκευσης αερίου που βρίσκονται στην επικράτειά του και οι οποίες είναι απευθείας διασυνδεδεμένες με τμήμα αγοράς του εν λόγω κράτους μέλους θα έχουν πληρωθεί τουλάχιστον έως το 90 % της δυναμικότητάς τους σε επίπεδο κράτους μέλους έως την 1η Νοεμβρίου κάθε έτους (στόχος πλήρωσης), με σειρά ενδιάμεσων στόχων για κάθε κράτος μέλος τον Μάιο, τον Ιούλιο, τον Σεπτέμβριο και τον Φεβρουάριο (πορεία πλήρωσης) του επόμενου έτους. Ορισμένα κράτη μέλη που διαθέτουν σημαντική δυναμικότητα υπόγειας αποθήκευσης θα πλήττονταν δυσανάλογα από την υποχρέωση τήρησης του στόχου πλήρωσης των υπόγειων εγκαταστάσεων αποθήκευσης αερίου στην επικράτειά τους. Προκειμένου να ληφθεί υπόψη η εν λόγω κατάσταση, η υποχρέωση πλήρωσης των υπόγειων εγκαταστάσεών τους αποθήκευσης αερίου θα πρέπει να μειωθεί στο 35 % της μέσης ετήσιας κατανάλωσης αερίου των προηγούμενων πέντε ετών. Αυτό θα πρέπει να ισχύει με την επιφύλαξη της υποχρέωσης των κρατών μελών να συμβάλουν στην πλήρωση των οικείων υπόγειων εγκαταστάσεων αποθήκευσης αερίου. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να έχουν την ευχέρεια να αποφασίζουν, υπό προϋποθέσεις, να εκπληρώνουν εν μέρει τον στόχο πλήρωσης προσμετρώντας τα αποθέματα υγροποιημένου φυσικού αερίου (ΥΦΑ) που είναι αποθηκευμένα σε εγκαταστάσεις ΥΦΑ. Οι στόχοι πλήρωσης είναι αναγκαίοι για να διασφαλιστεί ότι οι καταναλωτές στην Ένωση προστατεύονται επαρκώς από τις ελλείψεις εφοδιασμού. Για το 2022, θα πρέπει να ισχύσει χαμηλότερος στόχος πλήρωσης 80 % και μειωμένος αριθμός ενδιάμεσων στόχων, λαμβανομένου υπόψη του γεγονότος ότι ο παρών κανονισμός πρόκειται να τεθεί σε ισχύ μετά την έναρξη της περιόδου πλήρωσης των δεξαμενών αποθήκευσης και ότι τα κράτη μέλη θα έχουν περιορισμένο χρόνο για την εφαρμογή του.

(7)

Κατά την πλήρωση των εγκαταστάσεων αποθήκευσής τους, τα κράτη μέλη θα πρέπει να στοχεύουν στη διαφοροποίηση των οικείων προμηθευτών αερίου, με στόχο τη μείωση της εξάρτησής τους, όταν αυτό ενδέχεται να θέσει σε κίνδυνο την ασφάλεια του ενεργειακού εφοδιασμού ή τα ουσιώδη συμφέροντα ασφάλειας της Ένωσης ή των κρατών μελών.

(8)

Κάθε έτος από το 2023, η αποθήκευση αερίου θα πρέπει να παρακολουθείται ειδικά από τον Φεβρουάριο, ώστε να αποφεύγεται η αιφνίδια απόληψη αερίου από τις υπόγειες εγκαταστάσεις αποθήκευσης αερίου στα μέσα του χειμώνα, η οποία θα μπορούσε να δημιουργήσει προκλήσεις όσον αφορά την ασφάλεια του εφοδιασμού πριν από το τέλος της χειμερινής περιόδου. Οι πορείες πλήρωσης θα πρέπει να επιτρέπουν τη συνεχή παρακολούθηση καθ’ όλη τη διάρκεια της περιόδου πλήρωσης των δεξαμενών αποθήκευσης.

(9)

Κάθε έτος από το 2023, κάθε κράτος μέλος με υπόγειες εγκαταστάσεις αποθήκευσης αερίου θα πρέπει να διαβιβάζει στην Επιτροπή σχέδιο πορείας πλήρωσης όσον αφορά τέτοιες εγκαταστάσεις στην επικράτειά του και οι οποίες είναι απευθείας διασυνδεδεμένες με το τμήμα αγοράς του σε συγκεντρωτική μορφή. Λαμβάνοντας υπόψη την αξιολόγηση της ΣΟΦΑ, η Επιτροπή θα πρέπει να αποφασίσει τον καθορισμό της πορείας πλήρωσης για κάθε κράτος μέλος κατά τρόπο που να μη στρεβλώνει αδικαιολόγητα την ανταγωνιστική θέση των υπόγειων εγκαταστάσεων αποθήκευσης αερίου στο εν λόγω κράτος μέλος σε σύγκριση με τέτοιες εγκαταστάσεις που βρίσκονται σε γειτονικά κράτη μέλη.

(10)

Προκειμένου να καθοριστεί η πορεία πλήρωσης για κάθε κράτος μέλος με υπόγειες εγκαταστάσεις αποθήκευσης αερίου από το 2023 με βάση το σχέδιο πορείας πλήρωσης που υποβάλλει κάθε τέτοιο κράτος μέλος, θα πρέπει να ανατεθούν στην Επιτροπή εκτελεστικές αρμοδιότητες. Οι εν λόγω αρμοδιότητες θα πρέπει να ασκούνται σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 182/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (4).

(11)

Η πορεία πλήρωσης για κάθε κράτος μέλος με υπόγειες εγκαταστάσεις αποθήκευσης αερίου θα πρέπει να περιλαμβάνει μια σειρά ενδιάμεσων στόχων και θα πρέπει να βασίζεται στο μέσο ποσοστό πλήρωσης για το εν λόγω κράτος μέλος κατά τη διάρκεια των πέντε προηγούμενων ετών. Για κράτη μέλη στα οποία ο στόχος πλήρωσης είναι μειωμένος στο 35 % της μέσης ετήσιας κατανάλωσής τους αερίου, οι ενδιάμεσοι στόχοι της πορείας πλήρωσης θα πρέπει να μειώνονται αντίστοιχα.

(12)

Όταν ένα κράτος μέλος δεν μπορεί να επιτύχει εγκαίρως τον στόχο πλήρωσης λόγω τεχνικών ζητημάτων, όπως προβλήματα που σχετίζονται με τους αγωγούς που τροφοδοτούν τις υπόγειες εγκαταστάσεις αποθήκευσης αερίου ή με τις εγκαταστάσεις έγχυσης, θα πρέπει να επιτρέπεται στο κράτος μέλος να επιτύχει τον στόχο πλήρωσης σε μεταγενέστερο στάδιο. Ωστόσο, κάθε στόχος πλήρωσης θα πρέπει να επιτευχθεί το συντομότερο δυνατόν από τεχνική άποψη και, σε κάθε περίπτωση, το αργότερο έως την 1η Δεκεμβρίου του οικείου έτους, προκειμένου να κατοχυρωθεί η ασφάλεια του εφοδιασμού με αέριο για τη χειμερινή περίοδο.

(13)

Είναι πιθανόν ένα κράτος μέλος να μην μπορεί να επιτύχει τον στόχο πλήρωσης ή έναν ενδιάμεσο στόχο λόγω περιφερειακής ή ενωσιακής κατάστασης έκτακτης ανάγκης, όπως σε περίπτωση που ο εφοδιασμός με αέριο δεν αρκεί όπως αναφέρεται στο άρθρο 11 παράγραφος 1 στοιχείο γ) του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1938, την οποία έχει κηρύξει η Επιτροπή κατόπιν αιτήματος ενός ή περισσοτέρων κρατών μελών, κατά περίπτωση, που έχουν κηρύξει εθνική κατάσταση έκτακτης ανάγκης κατά την έννοια του εν λόγω κανονισμού. Ως εκ τούτου, οι στόχοι πλήρωσης, συμπεριλαμβανομένου του στόχου επιμερισμού των βαρών, δεν θα πρέπει να εφαρμόζονται αν, και επί όσο χρονικό διάστημα, η Επιτροπή έχει κηρύξει περιφερειακή ή ενωσιακή κατάσταση έκτακτης ανάγκης σύμφωνα με το άρθρο 12 του εν λόγω κανονισμού.

(14)

Προκειμένου να διασφαλιστεί ότι δεν υπάρχει παρέκκλιση από τις πορείες πλήρωσης, οι αρμόδιες αρχές θα πρέπει να παρακολουθούν συνεχώς τα επίπεδα πλήρωσης των υπόγειων εγκαταστάσεων αποθήκευσης αερίου. Οι πορείες πλήρωσης θα πρέπει να βρίσκονται εντός ορίου πέντε ποσοστιαίων μονάδων. Όταν το επίπεδο πλήρωσης ενός κράτους μέλους υπολείπεται κατά περισσότερο από πέντε εκατοστιαίες μονάδες του επιπέδου της πορείας πλήρωσής του, η αρμόδια αρχή θα πρέπει να λαμβάνει αμέσως αποτελεσματικά μέτρα για την αύξησή του. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να ενημερώνουν την Επιτροπή και τη ΣΟΦΑ σχετικά με αυτά τα μέτρα.

(15)

Κάθε ουσιαστική και διαρκής απόκλιση κράτους μέλους από την πορεία πλήρωσής του μπορεί να θέσει σε κίνδυνο την επίτευξη επαρκών επιπέδων πλήρωσης και του στόχου πλήρωσης, που είναι αναγκαία για την κατοχύρωση της ασφάλειας του εφοδιασμού με αέριο στην Ένωση σε πνεύμα αλληλεγγύης. Σε περίπτωση τέτοιας ουσιαστικής και παρατεταμένης απόκλισης από την πορεία πλήρωσης ή απόκλισης από τον στόχο πλήρωσης, η Επιτροπή θα πρέπει να εξουσιοδοτηθεί να λαμβάνει αποτελεσματικά μέτρα για την αποφυγή προβλημάτων ασφάλειας του εφοδιασμού με αέριο που προκύπτουν από τη μη πλήρωση των εγκαταστάσεων αποθήκευσης. Κατά τη λήψη απόφασης σχετικά με τέτοια αποτελεσματικά μέτρα, η Επιτροπή θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη την ειδική κατάσταση του οικείου κράτους μέλους, όπως το μέγεθος των υπόγειων εγκαταστάσεων αποθήκευσης αερίου σε σχέση με την εγχώρια κατανάλωση αερίου, τη σημασία των υπόγειων εγκαταστάσεων αποθήκευσης αερίου για την ασφάλεια του εφοδιασμού με αέριο στην περιοχή και οποιεσδήποτε υφιστάμενες εγκαταστάσεις αποθήκευσης ΥΦΑ. Δεδομένου ότι ο παρών κανονισμός πρόκειται να αρχίσει να ισχύει μετά την έναρξη της περιόδου πλήρωσης των δεξαμενών αποθήκευσης το 2022, τυχόν μέτρα που λαμβάνει η Επιτροπή για την αντιμετώπιση αποκλίσεων από την πορεία πλήρωσης για το 2022 θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τον περιορισμένο διαθέσιμο χρόνο για την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού σε εθνικό επίπεδο. Η Επιτροπή θα πρέπει να διασφαλίσει ότι τα μέτρα δεν υπερβαίνουν τα αναγκαία όρια για την κατοχύρωση της ασφάλειας του εφοδιασμού με αέριο, χωρίς να επιβαρύνουν δυσανάλογα τα κράτη μέλη, τους συμμετέχοντες στην αγορά αερίου, τους διαχειριστές συστημάτων αποθήκευσης ή τους καταναλωτές.

(16)

Τα κράτη μέλη θα πρέπει να λάβουν όλα τα αναγκαία μέτρα για να διασφαλίσουν την επίτευξη των στόχων πλήρωσης. Με τον τρόπο αυτό, θα πρέπει να στοχεύουν σε μέτρα που βασίζονται στην αγορά κατά πρώτο λόγο, όπου είναι δυνατόν, ώστε να αποφεύγουν περιττής δυσλειτουργία της αγοράς. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να είναι ελεύθερα να θέσουν υψηλότερο στόχο πλήρωσης, προκειμένου η Ένωση να μπορεί να επιδιώξει να επιτύχει συλλογικά την πλήρωση του 85 % της δυναμικότητας των υπόγειων εγκαταστάσεων αποθήκευσης αερίου στην Ένωση για το 2022. Δεδομένων των διάφορων κανονιστικών καθεστώτων που ισχύουν ήδη σε πολλά κράτη μέλη για την υποστήριξη της πλήρωσης των εγκαταστάσεων αποθήκευσης, δεν θα πρέπει να προβλεφθεί συγκεκριμένο μέσο για την επίτευξη των πορειών πλήρωσης ή του στόχου πλήρωσης. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να παραμένουν ελεύθερα να αποφασίζουν ποιο μέσο είναι το πλέον κατάλληλο για τα εθνικά τους συστήματα, υπό την προϋπόθεση τήρησης ορισμένων προϋποθέσεων. Ως εκ τούτου, τα κράτη μέλη ή οι αρμόδιες ρυθμιστικές αρχές θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να καθορίζουν ποιοι συμμετέχοντες στην αγορά θα απαιτηθεί να διασφαλίσουν την πλήρωση των υπόγειων εγκαταστάσεων αποθήκευσης αερίου. Θα πρέπει επίσης να μπορούν να αποφασίσουν εάν κανονιστικά μέσα, όπως μέτρα που υποχρεώνουν τους κατόχους δυναμικότητας να απελευθερώσουν μη χρησιμοποιούμενη δυναμικότητα, τα οποία είναι δυνατά βάσει των υφιστάμενων κανόνων της ενωσιακής αγοράς, επαρκούν για τη διασφάλιση της επίτευξης των στόχων πλήρωσης ή εάν απαιτούνται οικονομικά κίνητρα ή επιστροφές τελών αποθήκευσης. Σε περίπτωση που ένα κράτος μέλος επιβάλλει στους προμηθευτές αερίου που προμηθεύουν αέριο σε προστατευόμενους πελάτες στην επικράτειά του την υποχρέωση να αποθηκεύουν αέριο σε υπόγειες εγκαταστάσεις αποθήκευσης αερίου, η ποσότητα του αερίου που οφείλεται να αποθηκεύεται θα πρέπει να καθορίζεται με βάση την ποσότητα φυσικού αερίου που παρέχεται στους εν λόγω προστατευόμενους πελάτες. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να συντονίζονται μεταξύ τους και να χρησιμοποιούν μέσα όπως πλατφόρμες για την αγορά ΥΦΑ, ώστε να μεγιστοποιηθεί η χρήση του ΥΦΑ για την πλήρωση των εγκαταστάσεων αποθήκευσης. Επιπλέον, τα κράτη μέλη θα πρέπει να μειώσουν τους φραγμούς υποδομών και τους κανονιστικούς φραγμούς στην κοινή χρήση του ΥΦΑ για την πλήρωση των εγκαταστάσεων αποθήκευσης.

(17)

Η ανακοίνωση της Επιτροπής της 8ης Μαρτίου 2022, με τίτλο «REPowerEU: κοινή ευρωπαϊκή δράση για πιο προσιτή οικονομικά, εξασφαλισμένη και βιώσιμη ενέργεια», διευκρίνισε ότι το δίκαιο της Ένωσης επιτρέπει στα κράτη μέλη να χορηγούν ενισχύσεις σε προμηθευτές αερίου βάσει του άρθρου 107 παράγραφος 3 στοιχείο γ) ΣΛΕΕ, προκειμένου να διασφαλίζεται η πλήρωση των εγκαταστάσεων αποθήκευσης, για παράδειγμα με τη μορφή εγγυήσεων (διμερής σύμβαση επί διαφοράς).

(18)

Κάθε μέτρο που λαμβάνεται από τα κράτη μέλη για τη διασφάλιση της πλήρωσης των υπόγειων εγκαταστάσεων αποθήκευσης αερίου, συμπεριλαμβανομένων των όρων που πρέπει να επιβάλλονται στην πλήρωση με βάση τον επιμερισμό των βαρών και των όρων που πρέπει να επιβάλλονται για την απόληψη αερίου από υπόγειες εγκαταστάσεις αποθήκευσης αερίου, θα πρέπει να είναι αναγκαίο, σαφώς καθορισμένο, διαφανές, αναλογικό, επαληθεύσιμο, να μην εισάγει διακρίσεις και να μην προκαλεί αδικαιολόγητες στρεβλώσεις του ανταγωνισμού ή της ορθής λειτουργίας της εσωτερικής αγοράς αερίου, ούτε να θέτει σε κίνδυνο την ασφάλεια εφοδιασμού με αέριο άλλων κρατών μελών ή της Ένωσης. Ειδικότερα, τα μέτρα αυτά δεν θα πρέπει να οδηγούν στην ενίσχυση δεσπόζουσας θέσης ή στη δημιουργία απροσδόκητων κερδών για τις επιχειρήσεις που ελέγχουν υπόγειες εγκαταστάσεις αποθήκευσης αερίου ή που έχουν δεσμεύσει δυναμικότητα αποθήκευσης αλλά δεν την έχουν χρησιμοποιήσει.

(19)

Η αποδοτική χρήση των υφιστάμενων υποδομών, συμπεριλαμβανομένων των διασυνοριακών δυναμικοτήτων μεταφοράς, των υπόγειων εγκαταστάσεων αποθήκευσης αερίου και των εγκαταστάσεων ΥΦΑ, αποτελεί σημαντικό παράγοντα για την κατοχύρωση της ασφάλειας του εφοδιασμού με αέριο σε πνεύμα αλληλεγγύης. Τα ανοικτά ενεργειακά σύνορα είναι καίριας σημασίας για την ασφάλεια του εφοδιασμού με αέριο, μεταξύ άλλων σε περιόδους διαταραχής του εφοδιασμού με αέριο σε εθνικό, περιφερειακό ή ενωσιακό επίπεδο. Ως εκ τούτου, τα μέτρα που λαμβάνονται για τη διασφάλιση της πλήρωσης των υπόγειων εγκαταστάσεων αποθήκευσης αερίου δεν θα πρέπει να αποκλείουν ή να περιορίζουν τις διασυνοριακές δυναμικότητες που κατανέμονται σύμφωνα με τις διατάξεις του κανονισμού (ΕΕ) 2017/459 της Επιτροπής (5). Επιπλέον, τα κράτη μέλη θα πρέπει να διασφαλίζουν ότι η αποθήκευση παραμένει διαθέσιμη, μεταξύ άλλων και σε γειτονικά κράτη μέλη και σε περίπτωση κήρυξης έκτακτης ανάγκης όπως αναφέρεται στο άρθρο 11 παράγραφος 1 στοιχείο γ) του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1938.

(20)

Η υποχρέωση αποθήκευσης ενδέχεται να επιβαρύνει οικονομικά τους σχετικούς συμμετέχοντες στην αγορά στα εν λόγω κράτη μέλη που διαθέτουν σχετικές υπόγειες εγκαταστάσεις αποθήκευσης αερίου στην επικράτειά τους, ενώ η αύξηση του επιπέδου ασφάλειας του εφοδιασμού με αέριο προορίζεται να ωφελήσει όλα τα κράτη μέλη, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που δεν διαθέτουν υπόγειες εγκαταστάσεις αποθήκευσης αερίου. Για να επιμεριστεί το βάρος της διασφάλισης της επαρκούς πλήρωσης των υπόγειων εγκαταστάσεων αποθήκευσης αερίου στην Ένωση ώστε να είναι κατοχυρωμένη η ασφάλεια του εφοδιασμού με αέριο, σε πνεύμα αλληλεγγύης, τα κράτη μέλη που δεν διαθέτουν υπόγειες εγκαταστάσεις αποθήκευσης αερίου θα πρέπει να χρησιμοποιούν υπόγειες εγκαταστάσεις αποθήκευσης αερίου σε άλλα κράτη μέλη. Σε περίπτωση που ένα κράτος μέλος δεν έχει διασύνδεση με άλλα κράτη μέλη ή αν η διασυνοριακή δυναμικότητα μεταφοράς ενός κράτους μέλους είναι περιορισμένη ή εάν άλλοι τεχνικοί λόγοι καθιστούν αδύνατη τη χρήση υπόγειων εγκαταστάσεων αποθήκευσης αερίου σε άλλα κράτη μέλη, η εν λόγω υποχρέωση θα πρέπει να μειωθεί αναλόγως.

(21)

Τα κράτη μέλη χωρίς υπόγειες εγκαταστάσεις αποθήκευσης αερίου θα πρέπει να διασφαλίζουν ότι οι συμμετέχοντες στην αγορά εντός των εν λόγω κρατών μελών έχουν θεσπίσει ρυθμίσεις στα κράτη μέλη που διαθέτουν τέτοιες εγκαταστάσεις που προβλέπουν τη χρήση, έως την 1η Νοεμβρίου, όγκων αποθήκευσης οι οποίοι αντιστοιχούν τουλάχιστον στο 15 % της μέσης ετήσιας κατανάλωσής τους αερίου κατά την προηγούμενη πενταετία. Ωστόσο, τα κράτη μέλη χωρίς υπόγειες εγκαταστάσεις αποθήκευσης αερίου θα πρέπει επίσης να έχουν τη δυνατότητα να αναπτύξουν εναλλακτικό μηχανισμό επιμερισμού των βαρών με ένα ή περισσότερα κράτη μέλη που διαθέτουν υπόγειες εγκαταστάσεις αποθήκευσης αερίου. Επίσης, άλλα υφιστάμενα ισοδύναμα μέτρα κατοχύρωσης της ασφάλειας εφοδιασμού με αέριο θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη κατά την εξέταση του μηχανισμού επιμερισμού των βαρών, όπως η ισοδύναμη υποχρέωση όσον αφορά άλλα καύσιμα πλην του φυσικού αερίου, συμπεριλαμβανομένου του πετρελαίου, όταν πληρούνται ορισμένες προϋποθέσεις. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να ενημερώνουν την Επιτροπή σχετικά με αυτούς τους εναλλακτικούς μηχανισμούς επιμερισμού των βαρών και να αποδεικνύουν τους τεχνικούς περιορισμούς, καθώς και την ισοδυναμία των μέτρων που έχουν ληφθεί.

(22)

Τα μέτρα με τα οποία τα κράτη μέλη που δεν διαθέτουν υπόγειες εγκαταστάσεις αποθήκευσης αερίου επιμερίζονται το βάρος που συνεπάγεται η υποχρέωση αποθήκευσης με τα κράτη μέλη που διαθέτουν υπόγειες εγκαταστάσεις αποθήκευσης αερίου ενδέχεται με τη σειρά τους να έχουν οικονομικό αντίκτυπο στους σχετικούς συμμετέχοντες στην αγορά. Ως εκ τούτου, τα κράτη μέλη που δεν διαθέτουν υπόγειες εγκαταστάσεις αποθήκευσης αερίου θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να παρέχουν οικονομικά κίνητρα ή αποζημίωση στους συμμετέχοντες στην αγορά για την απώλεια εσόδων ή για τις δαπάνες που προκύπτουν από υποχρεώσεις που τους επιβάλλονται και οι οποίες δεν μπορούν να καλυφθούν από τα έσοδα. Εάν τα εν λόγω μέτρα χρηματοδοτούνται μέσω εισφοράς, η εισφορά αυτή δεν θα πρέπει να επιβάλλεται σε διασυνοριακά σημεία διασύνδεσης.

(23)

Η αποτελεσματική παρακολούθηση και υποβολή αναφορών είναι ουσιαστικής σημασίας για την αξιολόγηση της φύσης και της έκτασης των κινδύνων που συνδέονται με την ασφάλεια του εφοδιασμού με αέριο, καθώς και για την επιλογή των κατάλληλων μέτρων για την αντιμετώπιση των κινδύνων αυτών. Οι διαχειριστές υπόγειων εγκαταστάσεων αποθήκευσης αερίου θα πρέπει να αναφέρουν επίπεδα πλήρωσης στις αρμόδιες αρχές σε μηνιαία βάση κατά τη διάρκεια της περιόδου πλήρωσης των δεξαμενών αποθήκευσης. Οι ιδιοκτήτες και οι διαχειριστές των υπόγειων εγκαταστάσεων αποθήκευσης αερίου ενθαρρύνονται να εισάγουν τακτικά σε μια κεντρική πλατφόρμα υποβολής αναφορών τη δυναμικότητα και το επίπεδο πλήρωσης για κάθε υπόγεια εγκατάσταση αποθήκευσης αερίου.

(24)

Οι αρμόδιες αρχές διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην παρακολούθηση της ασφάλειας του εφοδιασμού με αέριο και διασφαλίζουν ισορροπία μεταξύ της ασφάλειας του εφοδιασμού με αέριο και του κόστους των μέτρων για τους καταναλωτές. Η αρμόδια αρχή κάθε κράτους μέλους ή μια άλλη οντότητα που έχει οριστεί από το κράτος μέλος θα πρέπει να παρακολουθεί τα επίπεδα πλήρωσης των υπόγειων εγκαταστάσεων αποθήκευσης αερίου στην επικράτειά της και να αναφέρει τα αποτελέσματα στην Επιτροπή. Η Επιτροπή θα πρέπει να μπορεί, κατά περίπτωση, να καλεί τον Οργανισμό Συνεργασίας των Ρυθμιστικών Αρχών Ενέργειας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ACER) να συνδράμει στην παρακολούθηση.

(25)

Είναι ζωτικής σημασίας οι εκτιμήσεις επικινδυνότητας που διενεργούνται δυνάμει του άρθρου 7 του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1938 να λαμβάνουν υπόψη όλους τους κινδύνους που θα μπορούσαν να επηρεάσουν σοβαρά την ασφάλεια του εφοδιασμού με αέριο. Για τον σκοπό αυτό, η προσέγγιση βάσει κινδύνου για την αξιολόγηση της ασφάλειας του εφοδιασμού με αέριο και τη θέσπιση προληπτικών μέτρων και μέτρων μετριασμού θα πρέπει επίσης να λαμβάνει υπόψη σενάρια πλήρους διαταραχής του εφοδιασμού από μία και μόνο πηγή. Για να εξασφαλιστεί η μέγιστη ετοιμότητα, ώστε να αποφευχθεί η διαταραχή του εφοδιασμού με αέριο και να μετριαστούν οι επιπτώσεις μιας τέτοιας διαταραχής, η κοινή αξιολόγηση κινδύνων και οι εθνικές αξιολογήσεις κινδύνου θα πρέπει να διενεργούνται λαμβάνοντας υπόψη τέτοια σενάρια. Με τον τρόπο αυτό θα καταστεί δυνατός ο συντονισμός των μέτρων για τον μετριασμό των επιπτώσεων κατάστασης έκτακτης ανάγκης και τη βελτιστοποίηση των πόρων για τη διασφάλιση συνεχούς εφοδιασμού, σε περίπτωση πλήρους διαταραχής του εφοδιασμού.

(26)

Ο ρόλος της ΣΟΦΑ θα πρέπει να ενισχυθεί, με την ανάθεση σε αυτήν ρητής εντολής να παρακολουθεί τις επιδόσεις των κρατών μελών και να αναπτύσσει βέλτιστες πρακτικές, όσον αφορά την ασφάλεια του εφοδιασμού με αέριο. Ως εκ τούτου, η Επιτροπή θα πρέπει να υποβάλλει τακτικά εκθέσεις στη ΣΟΦΑ και η ΣΟΦΑ θα πρέπει να συντρέχει την Επιτροπή στην παρακολούθηση των στόχων σχετικά με την πλήρωση και στη διασφάλιση της επίτευξής τους.

(27)

Η ΣΟΦΑ ενεργεί ως βασικός σύμβουλος της Επιτροπής για τη διευκόλυνση του συντονισμού των μέτρων ασφάλειας του εφοδιασμού, επικουρώντας την Επιτροπή ανά πάσα στιγμή και, ειδικότερα, σε περίπτωση κρίσης. Ανάλογα με τις ανάγκες, προκειμένου να διασφαλιστεί η μέγιστη δυνατή ετοιμότητα και να διευκολυνθεί η ταχεία ανταλλαγή πληροφοριών, η Επιτροπή θα συγκαλέσει, χωρίς καθυστέρηση, τη σύνθεση «διαχείριση κρίσεων» της ΣΟΦΑ, εν αναμονή πιθανής κρίσης. Η σύνθεση «διαχείριση κρίσεων» της ΣΟΦΑ θα πρέπει να είναι διαθέσιμη να επικουρεί την Επιτροπή για όσο διάστημα είναι αναγκαίο. Για τον σκοπό αυτόν, η ΣΟΦΑ θα πρέπει να διατηρεί διαύλους επικοινωνίας με τα κράτη μέλη και όλους τους σχετικούς συμμετέχοντες στην αγορά για την ασφάλεια εφοδιασμού με αέριο και να συλλέγει πληροφορίες σχετικές με την ασφάλεια εφοδιασμού με αέριο σε εθνικό, περιφερειακό και ενωσιακό επίπεδο.

(28)

O τομέας του συστήματος αποθήκευσης έχει μεγάλη σημασία για την Ένωση, την ασφάλεια του ενεργειακού εφοδιασμού της και τα λοιπά ουσιώδη συμφέροντα ασφάλειας της Ένωσης. Ως εκ τούτου, οι υπόγειες εγκαταστάσεις αποθήκευσης αερίου θεωρούνται υποδομές ζωτικής σημασίας κατά την έννοια της οδηγίας 2008/114/ΕΚ του Συμβουλίου (6). Τα κράτη μέλη ενθαρρύνονται να λαμβάνουν υπόψη τα μέτρα που θεσπίζονται από τον παρόντα κανονισμό στα εθνικά τους σχέδια για την ενέργεια και το κλίμα και στις εκθέσεις προόδου που εγκρίνονται δυνάμει του κανονισμού (ΕΕ) 2018/1999 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (7).

(29)

Απαιτούνται πρόσθετες διασφαλίσεις στο δίκτυο του συστήματος αποθήκευσης προκειμένου να αποφευχθούν απειλές για τη δημόσια τάξη και τη δημόσια ασφάλεια στην Ένωση ή για την ευημερία των πολιτών της Ένωσης. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να διασφαλίζουν ότι κάθε διαχειριστής συστήματος αποθήκευσης, συμπεριλαμβανομένων των διαχειριστών συστήματος αποθήκευσης που τελούν υπό τον έλεγχο διαχειριστών συστημάτων μεταφοράς, είναι πιστοποιημένος από την εθνική ρυθμιστική αρχή ή από άλλη αρμόδια αρχή που ορίζεται από το κράτος μέλος, ώστε να διασφαλίζει ότι η ασφάλεια του ενεργειακού εφοδιασμού ή οποιοδήποτε άλλο ουσιώδες συμφέρον ασφάλειας στην Ένωση ή σε οποιοδήποτε κράτος μέλος δεν κινδυνεύει από την επιρροή του διαχειριστή συστήματος αποθήκευσης. Για την ανάλυση των πιθανών κινδύνων για την ασφάλεια του ενεργειακού εφοδιασμού, ο συντονισμός μεταξύ των κρατών μελών κατά την αξιολόγηση της ασφάλειας του εφοδιασμού είναι σημαντικός. Η εν λόγω αξιολόγηση δεν θα πρέπει να εισάγει διακρίσεις μεταξύ των συμμετεχόντων στην αγορά αλλά θα πρέπει να συμμορφώνεται πλήρως με τις αρχές της εύρυθμης λειτουργίας της εσωτερικής αγοράς. Προκειμένου να μετριαστεί γρήγορα ο κίνδυνος που προκύπτει από τα χαμηλά επίπεδα πλήρωσης, θα πρέπει να δίνεται προτεραιότητα στην εν λόγω πιστοποίηση, η οποία θα πρέπει να διενεργείται ταχύτερα όταν πρόκειται για μεγαλύτερες υπόγειες εγκαταστάσεις αποθήκευσης των οποίων η πλήρωση βρίσκεται κατά το τελευταίο διάστημα σε σταθερά χαμηλά επίπεδα, ώστε να διασφαλίζεται ότι μπορούν να αποκλείονται ή, αν είναι δυνατόν, να διορθώνονται πιθανά προβλήματα ασφάλειας του εφοδιασμού με αέριο που προκύπτουν από έλεγχο επί τέτοιων σημαντικών εγκαταστάσεων αποθήκευσης. Λαμβανομένου υπόψη ότι το μέσο επίπεδο πλήρωσης των προηγούμενων έξι ετών όλων των υπόγειων εγκαταστάσεων αποθήκευσης της Ένωσης στις 31 Μαρτίου ήταν 35 % της μέγιστης δυναμικότητάς τους, το όριο για τον καθορισμό ενός ασυνήθιστα χαμηλού επιπέδου πλήρωσης τον Μάρτιο του 2021 και τον Μάρτιο του 2022 θα πρέπει να τεθεί στο 30 %.

(30)

Οι εθνικές ρυθμιστικές αρχές ή μια άλλη αρμόδια αρχή που έχει οριστεί από τα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη (σε κάθε περίπτωση «αρχή πιστοποίησης») θα πρέπει να αρνούνται την πιστοποίηση όταν καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι ένα πρόσωπο το οποίο άμεσα ή έμμεσα ασκεί έλεγχο ή οποιοδήποτε δικαίωμα επί του διαχειριστή συστήματος αποθήκευσης θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο την ασφάλεια του ενεργειακού εφοδιασμού ή οποιοδήποτε άλλο ουσιώδες συμφέρον ασφάλειας σε εθνικό, περιφερειακό ή ενωσιακό επίπεδο. Κατά την αξιολόγηση αυτήν, η αρχή πιστοποίησης θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη τις εμπορικές σχέσεις οι οποίες θα μπορούσαν να επηρεάσουν αρνητικά τα κίνητρα και την ικανότητα του διαχειριστή συστήματος αποθήκευσης να προβαίνει στην πλήρωση των υπόγειων εγκαταστάσεων αποθήκευσης αερίου, καθώς και τις διεθνείς υποχρεώσεις της Ένωσης και τυχόν άλλα συγκεκριμένα γεγονότα και περιστάσεις της υπόθεσης. Για να διασφαλίσει τη συνεπή εφαρμογή των κανόνων πιστοποίησης ανά την Ένωση, την τήρηση των διεθνών υποχρεώσεων της Ένωσης και την αλληλεγγύη και την ενεργειακή ασφάλεια εντός της Ένωσης, η αρχή πιστοποίησης θα πρέπει να λαμβάνει ιδιαιτέρως υπόψη τη γνώμη της Επιτροπής όταν λαμβάνει αποφάσεις σχετικά με την πιστοποίηση, μεταξύ άλλων αναθεωρώντας το σχέδιο απόφασής της, κατά περίπτωση. Όταν μια αρχή πιστοποίησης αρνείται να χορηγήσει πιστοποίηση, θα πρέπει να έχει την εξουσία να απαιτήσει από οποιοδήποτε πρόσωπο να διαθέσει το μετοχικό μερίδιο ή τα δικαιώματα που κατέχει επί του ιδιοκτήτη συστήματος αποθήκευσης ή του διαχειριστή συστήματος αποθήκευσης και να ορίσει προθεσμία για την εν λόγω διάθεση, να διατάξει κάθε άλλο κατάλληλο μέτρο προκειμένου να διασφαλιστεί ότι το εν λόγω πρόσωπο δεν είναι σε θέση να ασκήσει έλεγχο ή δικαίωμα επί του εν λόγω ιδιοκτήτη συστήματος αποθήκευσης ή διαχειριστή συστήματος αποθήκευσης και να αποφασίσει τη λήψη κατάλληλων αντισταθμιστικών μέτρων. Κάθε μέτρο που λαμβάνεται στην απόφαση πιστοποίησης με σκοπό την αντιμετώπιση κινδύνων για την ασφάλεια του εφοδιασμού με αέριο ή άλλων ουσιωδών συμφερόντων ασφάλειας θα πρέπει να είναι αναγκαίο, σαφώς καθορισμένο, διαφανές, αναλογικό και να μην εισάγει διακρίσεις.

(31)

Ο παρών κανονισμός σέβεται τα θεμελιώδη δικαιώματα και τηρεί τις αρχές που αναγνωρίζονται ιδίως από τον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης («Χάρτης»). Συγκεκριμένα, σέβεται το δικαίωμα να μη στερείται κανείς την ιδιοκτησία του, παρά μόνο για λόγους δημόσιας ωφέλειας και στις περιπτώσεις και υπό τις προϋποθέσεις που προβλέπονται στον νόμο, έναντι δίκαιης και έγκαιρης αποζημίωσης για την απώλειά της, όπως προβλέπεται στο άρθρο 17 του Χάρτη, και το δικαίωμα πραγματικής προσφυγής και αμερόληπτου δικαστηρίου, όπως προβλέπεται στο άρθρο 47 του Χάρτη.

(32)

Εάν οι επιχειρήσεις πρόκειται να αγοράσουν περισσότερο αέριο όταν η τιμή του αερίου είναι υψηλή, αυτό θα μπορούσε να αυξήσει περαιτέρω τις τιμές. Ως εκ τούτου, οι ρυθμιστικές αρχές θα πρέπει να μπορούν να εφαρμόζουν έκπτωση έως 100 % στα τέλη για τη δυναμικότητα μεταφοράς και διανομής στα σημεία εισόδου και εξόδου από και προς εγκαταστάσεις αποθήκευσης, τόσο υπόγειες εγκαταστάσεις αποθήκευσης αερίου, όσο και εγκαταστάσεις ΥΦΑ, καθιστώντας έτσι την αποθήκευση ελκυστικότερη για τους συμμετέχοντες στην αγορά. Οι εθνικές ρυθμιστικές αρχές και οι αρχές ανταγωνισμού ενθαρρύνονται επίσης να χρησιμοποιούν τις αρμοδιότητές τους για να αποκλείουν αποτελεσματικά τις αδικαιολόγητες αυξήσεις των τιμολογίων αποθήκευσης.

(33)

Δεδομένων των τρεχουσών εξαιρετικών περιστάσεων και των αστάθμητων παραγόντων που σχετίζονται με τις μελλοντικές αλλαγές στη γεωπολιτική κατάσταση, τα κράτη μέλη ενθαρρύνονται να επιτύχουν τους στόχους πλήρωσης το ταχύτερο δυνατόν.

(34)

Λαμβανομένου υπόψη του επικείμενου κινδύνου για την ασφάλεια του εφοδιασμού με αέριο λόγω της τρέχουσας στρατιωτικής επίθεσης της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας, ο παρών κανονισμός θα πρέπει να αρχίσει να ισχύει την επομένη της δημοσίευσής του στην Επίσημη Εφημερίδα. Λόγω του εξαιρετικού χαρακτήρα των σημερινών περιστάσεων, ορισμένες διατάξεις που θεσπίζονται με τον παρόντα κανονισμό θα πρέπει να εφαρμόζονται μόνο έως τις 31 Δεκεμβρίου 2025.

(35)

Ο παρών κανονισμός θα πρέπει, ως κατεπείγον ζήτημα, να καταστεί μέρος του κεκτημένου της Ενεργειακής Κοινότητας σύμφωνα με τη Συνθήκη για την Ενεργειακή Κοινότητα, που υπογράφηκε στην Αθήνα στις 25 Οκτωβρίου 2005 και τέθηκε σε ισχύ την 1η Ιουλίου 2006.

(36)

Ο κανονισμός (ΕΕ) 2017/1938 και ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 715/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (8) θα πρέπει συνεπώς να τροποποιηθούν αναλόγως,

1)

Στο άρθρο 2 προστίθενται τα ακόλουθα σημεία:

2)

Παρεμβάλλονται τα ακόλουθα άρθρα:

(*1)  Κανονισμός (ΕΕ) 2017/459 της Επιτροπής, της 16ης Μαρτίου 2017, για τη θέσπιση κώδικα δικτύου σχετικά με μηχανισμούς κατανομής δυναμικότητας στα συστήματα μεταφοράς αερίου και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 984/2013 (ΕΕ L 72 της 17.3.2017, σ. 1)."

(*2)  Κανονισμός (ΕΕ) 2018/1999 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Δεκεμβρίου 2018, για τη διακυβέρνηση της Ενεργειακής Ένωσης και της Δράσης για το Κλίμα, για την τροποποίηση των κανονισμών (ΕΚ) αριθ. 663/2009 και (ΕΚ) αριθ. 715/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, των οδηγιών 94/22/ΕΚ, 98/70/ΕΚ, 2009/31/ΕΚ, 2009/73/ΕΚ, 2010/31/ΕΕ, 2012/27/ΕΕ και 2013/30/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, των οδηγιών 2009/119/ΕΚ και (ΕΕ) 2015/652 του Συμβουλίου και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 525/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (ΕΕ L 328 της 21.12.2018, σ. 1)."

(*3)  Κανονισμός (ΕΕ) 2022/869 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 30ής Μαΐου 2022, σχετικά με τις κατευθυντήριες γραμμές για τις διευρωπαϊκές ενεργειακές υποδομές, την τροποποίηση των κανονισμών (ΕΚ) αριθ. 715/2009, (ΕΕ) 2019/942 και (ΕΕ) 2019/943 και των οδηγιών 2009/73/ΕΚ και (ΕΕ) 2019/944 και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 347/2013 (ΕΕ L 152 της 3.6.2022, σ. 45).»."

3)

Το άρθρο 7 τροποποιείται ως εξής:

4)

Στο άρθρο 16, προστίθεται η ακόλουθη παράγραφος:

5)

Παρεμβάλλεται το ακόλουθο άρθρο:

6)

Παρεμβάλλεται το ακόλουθο άρθρο:

(*4)  Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 182/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Φεβρουαρίου 2011, για τη θέσπιση κανόνων και γενικών αρχών σχετικά με τους τρόπους ελέγχου από τα κράτη μέλη της άσκησης των εκτελεστικών αρμοδιοτήτων από την Επιτροπή (ΕΕ L 55 της 28.2.2011, σ. 13).»."

7)

Στο άρθρο 20, προστίθεται η ακόλουθη παράγραφος:

8)

Στο άρθρο 22, προστίθεται το ακόλουθο εδάφιο:

«Το άρθρο 2 σημεία 27) έως 31), τα άρθρα 6α έως 6δ, το άρθρο 16 παράγραφος 3, το άρθρο 17α, το άρθρο 18α, το άρθρο 20 παράγραφος 4 και τα παραρτήματα Iα και Ιβ εφαρμόζονται έως τις 31 Δεκεμβρίου 2025.».

9)

Το κείμενο που ορίζεται στο παράρτημα του παρόντος κανονισμού παρεμβάλλεται ως παραρτήματα Ια και Ιβ.

1)

Παρεμβάλλεται το ακόλουθο άρθρο:

(*5)  Κανονισμός (ΕΕ) 2017/1938 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 25ης Οκτωβρίου 2017, σχετικά με τα μέτρα κατοχύρωσης της ασφάλειας εφοδιασμού με φυσικό αέριο και με την κατάργηση του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 994/2010 (ΕΕ L 280 της 28.10.2017, σ. 1).»."

2)

Στο άρθρο 13, προστίθεται η ακόλουθη παράγραφος:

(1)

Οι γεωργοί και οι αγροτικές επιχειρήσεις στην Ένωση έχουν πληγεί με πρωτοφανή τρόπο από τις συνέπειες της εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία. Η αύξηση των τιμών των εισροών, ιδίως όσον αφορά την ενέργεια, τα λιπάσματα και τις ζωοτροφές, έχει προκαλέσει οικονομικές διαταραχές στον γεωργικό τομέα και στις αγροτικές κοινότητες της Ένωσης και έχει ως αποτέλεσμα προβλήματα ρευστότητας για τους γεωργούς και τις μικρές αγροτικές επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στη μεταποίηση, την εμπορία ή την ανάπτυξη γεωργικών προϊόντων. Το γεγονός αυτό δημιούργησε μια έκτακτη κατάσταση, η οποία είναι ανάγκη να αντιμετωπιστεί με νέο έκτακτο μέτρο.

(2)

Για να αντιμετωπιστούν οι επιπτώσεις της εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία στους τομείς της γεωργίας και των τροφίμων της Ένωσης, ο παρών κανονισμός θα πρέπει να προβλέπει ένα νέο έκτακτο και προσωρινό μέτρο για την αντιμετώπιση των προβλημάτων ρευστότητας που θέτουν σε κίνδυνο τη συνέχεια των γεωργικών δραστηριοτήτων και των μικρών επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στη μεταποίηση, την εμπορία ή την ανάπτυξη γεωργικών προϊόντων.

(3)

Η παροχή στήριξης δυνάμει του μέτρου που προβλέπεται στον παρόντα κανονισμό, η οποία έχει ως στόχο να διασφαλίσει την ανταγωνιστικότητα των αγροδιατροφικών επιχειρήσεων και τη βιωσιμότητα των γεωργικών εκμεταλλεύσεων στην Ένωση, θα πρέπει να να έχει ως αποτέλεσμα το να επικεντρώνονται οι διαθέσιμοι πόροι στους δικαιούχους που υφίστανται το μεγαλύτερο πλήγμα από τις συνέπεις της εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία και να χορηγείται με βάση αντικειμενικά κριτήρια που δεν εισάγουν διακρίσεις. Στην περίπτωση των γεωργών, στα κριτήρια αυτά θα πρέπει να είναι δυνατόν να περιλαμβάνονται οι τομείς παραγωγής, οι τύποι γεωργίας ή οι γεωργικές δομές και, στην περίπτωση των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων (ΜΜΕ), οι τομείς, οι τύποι δραστηριότητας, οι τύποι των περιφερειών ή άλλοι ειδικοί περιορισμοί.

(4)

Η τρέχουσα σοβαρή κρίση στον γεωργικό τομέα της Ένωσης επιβεβαιώνει την ανάγκη να επιταχυνθεί η μετάβαση προς τη βιωσιμότητα για την καλύτερη προετοιμασία για μελλοντικές κρίσεις. Ως εκ τούτου, η στήριξη δυνάμει του μέτρου που προβλέπεται στον παρόντα κανονισμό δεν θα πρέπει να έχει ως αποτέλεσμα τη μείωση του συνολικού μεριδίου της συνεισφοράς του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Αγροτικής Ανάπτυξης (ΕΓΤΑΑ) που προορίζεται για τα μέτρα που αναφέρονται στο άρθρο 59 παράγραφος 6 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1305/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (3).

(5)

Λόγω του επείγοντος, προσωρινού και έκτακτου χαρακτήρα του μέτρου που προβλέπεται στον παρόντα κανονισμό, θα πρέπει να καθοριστούν εφάπαξ πληρωμή και καταληκτική ημερομηνία για την εφαρμογή του μέτρου. Θα πρέπει επίσης να τηρείται η αρχή σύμφωνα με την οποία οι πληρωμές από την Επιτροπή οφείλεται να πραγματοποιούνται σύμφωνα με τις πιστώσεις του προϋπολογισμού και με την επιφύλαξη της διαθεσιμότητας χρηματοδοτικών πόρων.

(6)

Για να δοθεί μεγαλύτερη στήριξη στους γεωργούς ή στις ΜΜΕ που υφίστανται το μεγαλύτερο πλήγμα, είναι σκόπιμο να επιτραπεί στα κράτη μέλη να προσαρμόσουν το επίπεδο των εφάπαξ ποσών για ορισμένες κατηγορίες επιλέξιμων δικαιούχων, για παράδειγμα με τον καθορισμό ορισμένων φασμάτων τιμών ή ευρειών κατηγοριών, με βάση αντικειμενικά κριτήρια που δεν εισάγουν διακρίσεις.

(7)

Για να εξασφαλιστεί επαρκής χρηματοδότηση του μέτρου που προβλέπεται στον παρόντα κανονισμό χωρίς να υπονομευτούν άλλοι στόχοι των προγραμμάτων αγροτικής ανάπτυξης, θα πρέπει να καθοριστεί μέγιστο ποσοστό συνεισφοράς της Ένωσης στο εν λόγω μέτρο.

(8)

Συνεπώς, ο κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 1305/2013 θα πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως.

(9)

Λαμβανομένης υπόψη της εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία και του επείγοντος χαρακτήρα της αντιμετώπισης των επιπτώσεων της εν λόγω εισβολής στους τομείς της γεωργίας και των τροφίμων της Ένωσης, κρίνεται σκόπιμο να εφαρμοστεί η παρέκκλιση από την προθεσμία των οκτώ εβδομάδων που προβλέπεται στο άρθρο 4 του πρωτοκόλλου αριθ. 1 σχετικά με τον ρόλο των εθνικών κοινοβουλίων στην Ευρωπαϊκή Ένωση, το οποίο προσαρτάται στη Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΣΕΕ), στη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και στη Συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Ατομικής Ενέργειας.

(10)

Δεδομένου ότι ο στόχος του παρόντος κανονισμού, δηλαδή η αντιμετώπιση της έκτακτης κατάστασης που δημιουργήθηκε στους τομείς της γεωργίας και των τροφίμων της Ένωσης από τις επιπτώσεις της εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία, δεν μπορούν να επιτευχθούν επαρκώς από τα κράτη μέλη μεμονωμένα, αλλά μπορούν, λόγω της κλίμακας και των αποτελεσμάτων της προτεινόμενης δράσης, να επιτευχθούν καλύτερα σε ενωσιακό επίπεδο, η Ένωση δύναται να θεσπίσει μέτρα σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας, όπως ορίζεται στο άρθρο 5 ΣΕΕ. Σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας, όπως διατυπώνεται στο ίδιο άρθρο, ο παρών κανονισμός δεν υπερβαίνει τα αναγκαία όρια για την επίτευξη του εν λόγω στόχου.

(11)

Λόγω του επείγοντος χαρακτήρα της κατάστασης που συνδέεται με τις συνέπειες της εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία στους τομείς της γεωργίας και των τροφίμων της Ένωσης, ο παρών κανονισμός θα πρέπει να αρχίσει να ισχύει την ημέρα της δημοσίευσής του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

1)

Παρεμβάλλεται το ακόλουθο άρθρο:

2)

Στο άρθρο 49, η παράγραφος 2 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

3)

Στο άρθρο 59, παρεμβάλλεται η ακόλουθη παράγραφος:

(1)

Ο κανονισμός (ΕΕ) 2021/953 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (2) θεσπίζει το πλαίσιο για την έκδοση, την επαλήθευση και την αποδοχή διαλειτουργικών πιστοποιητικών εμβολιασμού κατά της COVID-19, διαγνωστικού της ελέγχου και ανάρρωσης από αυτή («ψηφιακό πιστοποιητικό COVID της ΕΕ»), για τη διευκόλυνση της άσκησης του δικαιώματος ελεύθερης κυκλοφορίας των κατόχων τους κατά τη διάρκεια της πανδημίας της COVID-19. Συμβάλλει επίσης στη διευκόλυνση της σταδιακής άρσης των περιορισμών στην ελεύθερη κυκλοφορία που εφαρμόζονται από τα κράτη μέλη, σύμφωνα με το δίκαιο της Ένωσης, για τον περιορισμό της διασποράς του SARS-CoV-2, με συντονισμένο τρόπο.

(2)

Σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) 2021/953, τα πιστοποιητικά διαγνωστικού ελέγχου πρέπει να εκδίδονται με βάση δύο τύπους διαγνωστικών ελέγχων για προσβολή από τον SARS-CoV-2, δηλαδή των μοριακών διαγνωστικών ελέγχων ενίσχυσης νουκλεϊκών οξέων (διαγνωστικοί έλεγχοι NAAT), συμπεριλαμβανομένων των διαγνωστικών ελέγχων που χρησιμοποιούν τεχνικές αλυσιδωτής αντίδρασης πολυμεράσης με αντίστροφη μεταγραφή (RT-PCR), και των ταχέων διαγνωστικών ελέγχων αντιγόνων που βασίζονται στην ανίχνευση των ιικών πρωτεϊνών (αντιγόνων) με τη χρήση ανοσολογικής δοκιμής πλευρικής ροής που δίνει αποτελέσματα σε λιγότερο από 30 λεπτά, υπό την προϋπόθεση ότι διενεργούνται από επαγγελματίες του τομέα της υγείας ή από ειδικευμένο στους διαγνωστικούς ελέγχους προσωπικό.

(3)

Ο κανονισμός (ΕΕ) 2021/953 δεν καλύπτει εργαστηριακές δοκιμασίες αντιγόνων, όπως ενζυμικές δοκιμασίες ανοσοπροσρόφησης ή αυτοματοποιημένες ανοσοδοκιμασίες. Από τον Ιούλιο του 2021, η τεχνική ομάδα εργασίας όσον αφορά τους διαγνωστικούς ελέγχους COVID-19, η οποία είναι αρμόδια για την επικαιροποίηση του ενωσιακού κοινού καταλόγου διαγνωστικών ελέγχων αντιγόνων για COVID-19, που έχει συμφωνηθεί από την επιτροπή υγειονομικής ασφάλειας η οποία συγκροτήθηκε δυνάμει του άρθρου 17 της απόφασης αριθ. 1082/2013/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (3), επανεξέταζε τις προτάσεις που υποβάλλονται από κράτη μέλη και κατασκευαστές όσον αφορά τις εργαστηριακές δοκιμασίες αντιγόνων για COVID-19. Οι εν λόγω προτάσεις αξιολογήθηκαν με βάση τα ίδια κριτήρια που χρησιμοποιούνται για ταχείς διαγνωστικούς ελέγχους αντιγόνων και η επιτροπή υγειονομικής ασφάλειας έχει καταρτίσει έναν κατάλογο των εργαστηριακών δοκιμασιών αντιγόνων που πληρούν τα εν λόγω κριτήρια.

(4)

Ως αποτέλεσμα των εν λόγω εξελίξεων και προκειμένου να διευρυνθεί το πεδίο εφαρμογής των διαφόρων τύπων διαγνωστικών ελέγχων που μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως βάση για την έκδοση ψηφιακού πιστοποιητικού COVID της ΕΕ, ο ορισμός των ταχέων διαγνωστικών ελέγχων αντιγόνων θα πρέπει να τροποποιηθεί ώστε να περιλαμβάνει εργαστηριακές δοκιμασίες αντιγόνων. Έτσι, τα κράτη μέλη θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να εκδίδουν πιστοποιητικά διαγνωστικού ελέγχου και, μετά την έγκριση του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) 2022/256 της Επιτροπής (4), πιστοποιητικά ανάρρωσης με βάση τους διαγνωστικούς ελέγχους αντιγόνων που περιλαμβάνει ο ενωσιακός κοινός κατάλογος διαγνωστικών ελέγχων αντιγόνων για COVID-19, ο οποίος έχει συμφωνηθεί, και επικαιροποιείται τακτικά, από την επιτροπή υγειονομικής ασφάλειας, ως πληρούντα τα θεσμοθετημένα κριτήρια ποιότητας. Δεδομένου ότι οι στρατηγικές διαγνωστικού ελέγχου COVID-19 διαφέρουν μεταξύ των κρατών μελών, η δυνατότητα των κρατών μελών να χρησιμοποιούν διαγνωστικούς ελέγχους αντιγόνων για την έκδοση πιστοποιητικών ανάρρωσης θα πρέπει συνεπώς να παραμείνει προαιρετική, και πρέπει να αξιοποιείται ιδίως στην περίπτωση έλλειψης ικανοτήτων διενέργειας διαγνωστικών ελέγχων NAAT λόγω μεγάλου αριθμού κρουσμάτων στην οικεία περιοχή ή για άλλο λόγο. Όταν υπάρχουν επαρκείς ικανότητες διενέργειας διαγνωστικών ελέγχων NAAT, τα κράτη μέλη μπορούν να συνεχίσουν να εκδίδουν πιστοποιητικά ανάρρωσης μόνο βάσει διαγνωστικών ελέγχων NAAT, οι οποίοι θεωρούνται η πλέον αξιόπιστη μεθοδολογία για τον διαγνωστικό έλεγχο κρουσμάτων και επαφών COVID-19. Ομοίως, κατά τη διάρκεια περιόδων αυξημένων κρουσμάτων SARS-CoV-2 με επακόλουθη υψηλή ζήτηση διαγνωστικών ελέγχων ή έλλειψη διαγνωστικών ελέγχων NAAT, τα κράτη μέλη θα μπορούσαν να έχουν τη δυνατότητα, προσωρινά, να εκδίδουν πιστοποιητικά ανάρρωσης βάσει διαγνωστικών ελέγχων αντιγόνων. Μετά τη μείωση των κρουσμάτων, τα κράτη μέλη μπορούν να εξακολουθήσουν να εκδίδουν πιστοποιητικά ανάρρωσης μόνο βάσει διαγνωστικών ελέγχων NAAT.

(5)

Σύμφωνα με το άρθρο 5 του κανονισμού (ΕΕ) 2021/953, τα πιστοποιητικά εμβολιασμού που εκδίδονται από τα κράτη μέλη πρέπει να περιέχουν τον αριθμό των δόσεων που έχουν χορηγηθεί στον κάτοχο. Είναι απαραίτητο να διευκρινιστεί ότι σκοπός της εν λόγω απαίτησης είναι να αποτυπώνονται όλες οι χορηγηθείσες δόσεις, σε οποιοδήποτε κράτος μέλος, και όχι μόνο αυτές που χορηγούνται στο κράτος μέλος που εκδίδει το πιστοποιητικό εμβολιασμού. Ο περιορισμός της αναγραφής των προηγούμενων δόσεων μόνο σε εκείνες που ελήφθησαν στο κράτος μέλος που εκδίδει το πιστοποιητικό θα μπορούσε να οδηγήσει σε απόκλιση μεταξύ του συνολικού αριθμού των δόσεων που πράγματι χορηγήθηκαν σε ένα πρόσωπο και του αριθμού που αναγράφεται στο πιστοποιητικό εμβολιασμού, και θα μπορούσε να εμποδίσει τους κατόχους από τη χρήση του πιστοποιητικού εμβολιασμού τους κατά την άσκηση του δικαιώματος ελεύθερης κυκλοφορίας εντός της Ένωσης. Η χορήγηση προηγούμενων δόσεων σε άλλα κράτη μέλη αποδεικνύεται μέσω ενός έγκυρου ψηφιακού πιστοποιητικού COVID της ΕΕ. Ένα κράτος μέλος δεν θα πρέπει να ζητά πρόσθετες πληροφορίες ή αποδεικτικά στοιχεία από πολίτες της Ένωσης που κατέχουν τέτοια πιστοποιητικά εμβολιασμού, όπως ο αριθμός παρτίδας των προηγούμενων δόσεων. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να μπορούν να απαιτούν από τα πρόσωπα να παρουσιάζουν έγκυρο αποδεικτικό ταυτότητας και προηγούμενο πιστοποιητικό εμβολιασμού ή πιστοποιητικό ανάρρωσης. Στο πλαίσιο αυτό, ισχύουν οι κανόνες για την αποδοχή των πιστοποιητικών εμβολιασμού που εκδίδονται από άλλα κράτη μέλη, όπως ορίζονται στο άρθρο 5 παράγραφος 5 του κανονισμού (ΕΕ) 2021/953. Επιπλέον, τα πιστοποιητικά τα οποία καλύπτονται από εκτελεστική πράξη που εγκρίθηκε σύμφωνα με το άρθρο 3 παράγραφος 10 και το άρθρο 8 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΕ) 2021/953, με σκοπό τη διευκόλυνση των κατόχων τους ως προς την άσκηση του δικαιώματός τους στην ελεύθερη κυκλοφορία, πρέπει να γίνονται αποδεκτά υπό τους ίδιους όρους με τα ψηφιακά πιστοποιητικά COVID της ΕΕ που εκδίδονται από τα κράτη μέλη. Σύμφωνα με το άρθρο 3 παράγραφος 4 του κανονισμού (ΕΕ) 2021/953, ο κάτοχος ψηφιακού πιστοποιητικού COVID της ΕΕ δικαιούται να ζητήσει την έκδοση νέου πιστοποιητικού εάν τα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα που περιέχονται στο αρχικό πιστοποιητικό δεν είναι ακριβή, μεταξύ άλλων όσον αφορά τον εμβολιασμό του κατόχου.

(6)

Σύμφωνα με το άρθρο 5 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΕ) 2021/953, το κράτος μέλος εντός του οποίου χορηγήθηκε εμβόλιο κατά της νόσου COVID-19 πρέπει να εκδίδει πιστοποιητικό εμβολιασμού στο ενδιαφερόμενο πρόσωπο. Ωστόσο, αυτό δεν θα πρέπει να θεωρείται ότι εμποδίζει τα κράτη μέλη να εκδίδουν πιστοποιητικά εμβολιασμού που αναφέρονται στο άρθρο 3 παράγραφος 1 στοιχείο α) του κανονισμού (ΕΕ) 2021/953 σε πρόσωπα που παρέχουν αποδεικτικά ότι έχουν εμβολιαστεί σε άλλο κράτος μέλος.

(7)

Ιδιαίτερα ενόψει της εμφάνισης νέων ανησυχητικών παραλλαγών του SARS-CoV-2, η συνεχής ανάπτυξη και μελέτη των εμβολίων κατά της COVID-19 είναι κρίσιμος παράγοντας για την καταπολέμηση της πανδημίας της COVID-19. Σε αυτό το πλαίσιο, είναι σημαντικό να διευκολυνθεί η συμμετοχή εθελοντών σε κλινικές δοκιμές, δηλαδή σε μελέτες που πραγματοποιούνται για τη διερεύνηση της ασφάλειας ή της αποτελεσματικότητας ενός φαρμάκου, όπως ενός εμβολίου κατά της COVID-19. Η κλινική έρευνα διαδραματίζει θεμελιώδη ρόλο στην ανάπτυξη εμβολίων και, κατά συνέπεια, πρέπει να ενθαρρύνεται η εθελοντική συμμετοχή σε κλινικές δοκιμές. Η παρεμπόδιση των συμμετεχόντων σε κλινικές δοκιμές από την απόκτηση ψηφιακών πιστοποιητικών COVID της ΕΕ θα μπορούσε να αποτελέσει σημαντικό αντικίνητρο όσον αφορά τη συμμετοχή στις εν λόγω δοκιμές, καθυστερώντας την ολοκλήρωση των εν λόγω δοκιμών και, γενικότερα, επηρεάζοντας αρνητικά τη δημόσια υγεία. Επιπλέον, η ακεραιότητα των κλινικών δοκιμών, μεταξύ άλλων όσον αφορά την τυφλοποίηση και την εμπιστευτικότητα των δεδομένων, θα πρέπει να διατηρηθεί ώστε να διασφαλιστεί η εγκυρότητα των αποτελεσμάτων τους. Συνεπώς, τα κράτη μέλη θα πρέπει να μπορούν να χορηγούν πιστοποιητικά εμβολιασμού σε συμμετέχοντες σε κλινικές δοκιμές οι οποίες έχουν εγκριθεί από τις επιτροπές δεοντολογίας και τις αρμόδιες αρχές των κρατών μελών, ανεξάρτητα από το αν ο συμμετέχων έλαβε το υποψήφιο εμβόλιο κατά της COVID-19 ή, προκειμένου να αποφευχθεί η υπονόμευση των μελετών, τη δόση που χορηγείται στην ομάδα μαρτύρων.

(8)

Επιπλέον, είναι απαραίτητο να διευκρινιστεί ότι άλλα κράτη μέλη θα πρέπει να μπορούν να αποδέχονται πιστοποιητικά εμβολιασμού για εμβόλια κατά της COVID-19 που βρίσκονται στο στάδιο κλινικών δοκιμών προκειμένου να άρουν περιορισμούς στην ελεύθερη κυκλοφορία που έχουν επιβληθεί για την αντιμετώπιση της πανδημίας της COVID-19, σύμφωνα με το ενωσιακό δίκαιο. Η περίοδος αποδοχής των εν λόγω πιστοποιητικών εμβολιασμού δεν θα πρέπει να είναι μεγαλύτερη από εκείνη των πιστοποιητικών που εκδίδονται με βάση εμβόλια κατά της COVID-19 στα οποία έχει χορηγηθεί άδεια κυκλοφορίας σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 726/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (5). Η περίοδος αποδοχής των εν λόγω πιστοποιητικών εμβολιασμού μπορεί να διαφέρει, ανάλογα με το αν το εμβόλιο χορηγήθηκε ως μέρος της πρώτης σειράς εμβολιασμού ή ως αναμνηστικό μέσο. Εντός της περιόδου αυτής, τα κράτη μέλη μπορούν να αποδέχονται τα εν λόγω πιστοποιητικά εμβολιασμού, εκτός εάν έχουν ανακληθεί μετά την ολοκλήρωση της κλινικής δοκιμής, ιδίως όταν το εμβόλιο κατά της COVID-19 δεν λαμβάνει στη συνέχεια άδεια κυκλοφορίας, ή εάν τα πιστοποιητικά εμβολιασμού εκδόθηκαν για εικονικό φάρμακο που χορηγήθηκε στην ομάδα μαρτύρων στο πλαίσιο τυφλής δοκιμής. Εν προκειμένω, η έκδοση πιστοποιητικών εμβολιασμού για τους συμμετέχοντες σε κλινικές δοκιμές για εμβόλια κατά της COVID-19 και η αποδοχή των εν λόγω πιστοποιητικών αποτελεί αρμοδιότητα των κρατών μελών. Εάν ένα εμβόλιο κατά της COVID-19 βρίσκεται στο στάδιο κλινικών δοκιμών και τελικά λάβει άδεια κυκλοφορίας σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 726/2004, τα πιστοποιητικά εμβολιασμού για το συγκεκριμένο εμβόλιο εμπίπτουν, από την ημερομηνία χορήγησης της εν λόγω άδειας κυκλοφορίας, στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 5 παράγραφος 5 πρώτο εδάφιο του κανονισμού (ΕΕ) 2021/953. Προκειμένου να διασφαλιστεί μια συνεκτική προσέγγιση, η Επιτροπή θα πρέπει να εξουσιοδοτηθεί να ζητήσει από την επιτροπή υγειονομικής ασφάλειας, το Ευρωπαϊκό Κέντρο Πρόληψης και Ελέγχου Νόσων (ECDC) ή τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων (EMA) να εκδώσουν κατευθυντήριες γραμμές σχετικά με την αποδοχή πιστοποιητικών που εκδίδονται για εμβόλιο κατά της COVID-19 το οποίο βρίσκεται σε στάδιο κλινικών δοκιμών και δεν έχει λάβει ακόμη άδεια κυκλοφορίας σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 726/2004, οι οποίες θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τα δεοντολογικά και επιστημονικά κριτήρια που απαιτούνται για τη διεξαγωγή κλινικών δοκιμών.

(9)

Από την έκδοση του κανονισμού (ΕΕ) 2021/953, η επιδημιολογική κατάσταση όσον αφορά την πανδημία της COVID-19 έχει εξελιχθεί σημαντικά. Παρά την ύπαρξη διακυμάνσεων στο επίπεδο εμβολιασμού στα διάφορα κράτη μέλη, έως τις 31 Ιανουαρίου 2022, περισσότερο από το 80 % του ενήλικου πληθυσμού στην Ένωση είχαν ολοκληρώσει τον αρχικό κύκλο εμβολιασμού και περισσότερο από το 50 % είχε λάβει αναμνηστική δόση. Η αύξηση των ποσοστών εμβολιασμού εξακολουθεί να αποτελεί κρίσιμο στόχο για την καταπολέμηση της πανδημίας της COVID-19, δεδομένης της αυξημένης προστασίας που παρέχει ο εμβολιασμός κατά της νοσηλείας και της σοβαρής νόσησης, και επομένως διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στη διασφάλιση της δυνατότητας άρσης των περιορισμών στην ελεύθερη κυκλοφορία των προσώπων.

(10)

Επιπλέον, η διασπορά της ανησυχητικής παραλλαγής «Δέλτα» του ιού SARS-CoV-2 κατά το δεύτερο εξάμηνο του 2021 προκάλεσε αύξηση των κρουσμάτων, των νοσηλειών και των θανάτων, επιβάλλοντας στα κράτη μέλη να λάβουν αυστηρά μέτρα δημόσιας υγείας, σε μια προσπάθεια προστασίας της ικανότητας των συστημάτων υγείας. Στις αρχές του 2022, η ανησυχητική παραλλαγή «Όμικρον» του ιού SARS-CoV-2 προκάλεσε ραγδαία αύξηση στον αριθμό των κρουσμάτων COVID-19, αντικαθιστώντας γρήγορα τη Δέλτα και φτάνοντας σε μια άνευ προηγουμένου ένταση τοπικής μετάδοσης σε ολόκληρη την Ένωση. Όπως επισημαίνει το ECDC στην ταχεία αξιολόγηση κινδύνου που εξέδωσε την 27η Ιανουαρίου 2022, φαίνεται ότι η προσβολή από την παραλλαγή Όμικρον είναι λιγότερο πιθανό να οδηγήσει σε σοβαρό κλινικό αποτέλεσμα που απαιτεί νοσηλεία ή εισαγωγή σε μονάδες εντατικής θεραπείας. Παρόλο που η μείωση της σοβαρότητας οφείλεται εν μέρει σε εγγενή χαρακτηριστικά του ιού, τα αποτελέσματα από μελέτες για την αποτελεσματικότητα των εμβολίων έχουν καταδείξει ότι ο εμβολιασμός διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην πρόληψη σοβαρών κλινικών αποτελεσμάτων από την προσβολή με Όμικρον, με την αποτελεσματικότητα έναντι σοβαρής νόσησης να αυξάνεται σημαντικά μεταξύ των ατόμων που έχουν λάβει τρεις δόσεις εμβολίου. Επιπλέον, δεδομένων των πολύ υψηλών επιπέδων τοπικής μετάδοσης, που είχε ως αποτέλεσμα πολλοί άνθρωποι να νοσήσουν ταυτόχρονα, τα κράτη μέλη είναι πιθανό να αντιμετωπίσουν μια περίοδο ουσιαστικής πίεσης στα συστήματα υγείας τους και στη λειτουργία της κοινωνίας στο σύνολό της, κυρίως λόγω απουσιών από την εργασία και την εκπαίδευση.

(11)

Έπειτα από την κορύφωση στα κρούσματα της παραλλαγής Όμικρον στις αρχές του 2022, ένα υψηλό ποσοστό του πληθυσμού αναμένεται να χαίρει προστασίας από την COVID-19, τουλάχιστον για μια ορισμένη χρονική περίοδο, είτε λόγω εμβολιασμού είτε λόγω προηγούμενης λοίμωξης, είτε λόγω και των δύο. Ως αποτέλεσμα των εμβολίων κατά της νόσου COVID-19 που είναι διαθέσιμα σήμερα, ένα σημαντικά υψηλότερο ποσοστό του πληθυσμού είναι επίσης καλύτερα προστατευμένο από τον κίνδυνο σοβαρής νόσησης και θανάτου από COVID-19. Ωστόσο, δεν είναι δυνατό να προβλεφθούν οι επιπτώσεις μιας πιθανής αύξησης των κρουσμάτων κατά το δεύτερο εξάμηνο του 2022. Επιπλέον, δεν μπορεί να αποκλειστεί η πιθανότητα επιδείνωσης της πανδημικής κατάστασης εξαιτίας της εμφάνισης νέων ανησυχητικών παραλλαγών του SARS-CoV-2. Όπως επίσης επισημαίνει το ECDC, σε αυτό το στάδιο της πανδημίας της COVID-19 εξακολουθούν να υφίστανται σημαντικές αβεβαιότητες.

(12)

Δεδομένων των αβεβαιοτήτων που παραμένουν σε σχέση με την περαιτέρω εξέλιξη της πανδημίας της COVID-19, δεν μπορεί να αποκλειστεί το ενδεχόμενο τα κράτη μέλη να συνεχίσουν να απαιτούν από τους πολίτες της Ένωσης και τα μέλη των οικογενειών τους που ασκούν το δικαίωμά τους στην ελεύθερη κυκλοφορία να προσκομίζουν αποδεικτικά στοιχεία εμβολιασμού κατά της COVID-19, διαγνωστικού ελέγχου ή ανάρρωσης από αυτήν πέραν της 30ής Ιουνίου 2022, δηλαδή της ημερομηνίας κατά την οποία έχει οριστεί η λήξη ισχύος του κανονισμού (ΕΕ) 2021/953. Είναι επομένως σημαντικό να αποφευχθεί, σε περίπτωση που εξακολουθούν να ισχύουν μετά τις 30 Ιουνίου 2022 ορισμένοι περιορισμοί στην ελεύθερη κυκλοφορία για λόγους δημόσιας υγείας, η στέρηση της δυνατότητας των πολιτών της Ένωσης και των μελών των οικογενειών τους να χρησιμοποιούν τα ψηφιακά πιστοποιητικά COVID της ΕΕ, τα οποία αποτελούν έναν αποτελεσματικό, ασφαλή και συμβατό με την προστασία της ιδιωτικής ζωής τρόπο για να αποδεικνύουν εμβολιασμό κατά της COVID-19, διαγνωστικό έλεγχο ή ανάρρωση από αυτή, στις περιπτώσεις όπου τα κράτη μέλη απαιτούν την κατοχή αυτών των πιστοποιητικών ως προϋπόθεση για την άσκηση του δικαιώματος στην ελεύθερη κυκλοφορία.

(13)

Στο πλαίσιο αυτό, τα κράτη μέλη θα πρέπει να απαιτούν από τους πολίτες της Ένωσης και τα μέλη των οικογενειών τους που ασκούν το δικαίωμά τους στην ελεύθερη κυκλοφορία να προσκομίζουν αποδεικτικά στοιχεία εμβολιασμού κατά της COVID-19, διαγνωστικού ελέγχου ή ανάρρωσης από αυτή, ή να επιβάλλουν πρόσθετους περιορισμούς, όπως πρόσθετους διαγνωστικούς ελέγχους για προσβολή από τον ιό SARS-CoV-2 σε σχέση με ταξίδια, ή καραντίνα ή αυτοαπομόνωση σε σχέση με ταξίδια, μόνον εφόσον οι εν λόγω περιορισμοί δεν εισάγουν διακρίσεις, και είναι αναγκαίοι και αναλογικοί για τον σκοπό της προστασίας της δημόσιας υγείας με βάση τα πλέον πρόσφατα διαθέσιμα επιστημονικά στοιχεία, συμπεριλαμβανομένων των επιδημιολογικών δεδομένων που δημοσιεύονται από το ECDC βάσει της σύστασης (ΕΕ) 2022/107 του Συμβουλίου (6), και σύμφωνα με την αρχή της προφύλαξης.

(14)

Κατά την επιβολή περιορισμών στην ελεύθερη κυκλοφορία για λόγους δημόσιας υγείας, τα κράτη μέλη θα πρέπει να δίνουν ιδιαίτερη προσοχή στις ιδιαιτερότητες των εξόχως απόκεντρων περιοχών, των θυλάκων και των γεωγραφικά απομονωμένων περιοχών, καθώς και στον πιθανό αντίκτυπο των εν λόγω περιορισμών στη λειτουργία των διασυνοριακών περιφερειών, δεδομένων των ισχυρών κοινωνικών και οικονομικών δεσμών των εν λόγω περιοχών.

(15)

Οποιαδήποτε επαλήθευση των πιστοποιητικών που απαρτίζουν το ψηφιακό πιστοποιητικό COVID της ΕΕ δεν θα πρέπει να οδηγεί σε περαιτέρω περιορισμούς της ελεύθερης κυκλοφορίας εντός της Ένωσης ή σε ταξιδιωτικούς περιορισμούς στον χώρο Σένγκεν.

(16)

Ταυτόχρονα, δεδομένου ότι τυχόν περιορισμοί στην ελεύθερη κυκλοφορία των προσώπων εντός της Ένωσης που έχουν επιβληθεί για τον περιορισμό της διασποράς του SARS-CoV-2, συμπεριλαμβανομένης της απαίτησης επίδειξης των ψηφιακών πιστοποιητικών COVID της ΕΕ, θα πρέπει να αρθούν μόλις το επιτρέψει η επιδημιολογική κατάσταση, η παράταση της περιόδου εφαρμογής του κανονισμού (ΕΕ) 2021/953 θα πρέπει να περιοριστεί σε 12 μήνες. Επιπλέον, η παράταση της περιόδου εφαρμογής του εν λόγω κανονισμού δεν θα πρέπει να εκληφθεί ως υποχρέωση των κρατών μελών, ιδίως εκείνων που αίρουν τα εγχώρια μέτρα δημόσιας υγείας, να διατηρήσουν ή να επιβάλουν περιορισμούς στην ελεύθερη κυκλοφορία. Θα πρέπει επίσης να παραταθεί η εξουσία έκδοσης πράξεων σύμφωνα με το άρθρο 290 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης που έχει ανατεθεί στην Επιτροπή σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) 2021/953. Είναι αναγκαίο να διασφαλιστεί ότι το πλαίσιο ψηφιακού πιστοποιητικού COVID της ΕΕ μπορεί να προσαρμοστεί στα νέα στοιχεία σχετικά με τον εμβολιασμό κατά της COVID-19, την επαναπροσβολή μετά από ανάρρωση ή τους διαγνωστικούς ελέγχους και στην επιστημονική πρόοδο όσον αφορά την αναχαίτιση της πανδημίας της COVID-19.

(17)

Έως τις 31 Δεκεμβρίου 2022, η Επιτροπή θα πρέπει να υποβάλει τρίτη έκθεση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο σχετικά με την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΕ) 2021/953. Η έκθεση θα πρέπει να περιλαμβάνει, ιδίως, επισκόπηση των πληροφοριών οι οποίες λαμβάνονται σύμφωνα με το άρθρο 11 του εν λόγω κανονισμού σχετικά με τους περιορισμούς στην ελεύθερη κυκλοφορία που επιβάλλουν τα κράτη μέλη για τον περιορισμό της εξάπλωσης του SARS-CoV-2, επισκόπηση όλων των εξελίξεων όσον αφορά τις εγχώριες και διεθνείς χρήσεις του ψηφιακού πιστοποιητικού COVID της ΕΕ, τυχόν σχετικές επικαιροποιήσεις της αξιολόγησης που περιλαμβάνονται στη δεύτερη έκθεση, καθώς και αξιολόγηση καταλληλότητας της συνέχισης της χρήσης των ψηφιακών πιστοποιητικών COVID της ΕΕ για τους σκοπούς του εν λόγω κανονισμού, λαμβανομένων υπόψη των επιδημιολογικών εξελίξεων και των πλέον πρόσφατων διαθέσιμων επιστημονικών στοιχείων, και υπό το φως των αρχών της αναγκαιότητας και της αναλογικότητας. Κατά την εκπόνηση της έκθεσης, η Επιτροπή θα πρέπει να ζητήσει καθοδήγηση από το ECDC και την επιτροπή υγειονομικής ασφάλειας. Με την επιφύλαξη του δικαιώματος πρωτοβουλίας της Επιτροπής, η έκθεση θα πρέπει να συνοδεύεται από νομοθετική πρόταση για τη συντόμευση της περιόδου εφαρμογής του κανονισμού (ΕΕ) 2021/953 λαμβανομένων υπόψη της εξέλιξης της επιδημιολογικής κατάστασης όσον αφορά την πανδημία της COVID-19 και τυχόν σχετικών συστάσεων του ECDC και της επιτροπής υγειονομικής ασφάλειας.

(18)

Επομένως, ο κανονισμός (ΕΕ) 2021/953 θα πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως.

(19)

Δεδομένου ότι ο στόχος του παρόντος κανονισμού, δηλαδή η διευκόλυνση της άσκησης του δικαιώματος της ελεύθερης κυκλοφορίας εντός της Ένωσης κατά τη διάρκεια της πανδημίας της COVID-19 μέσω της θέσπισης πλαισίου για την έκδοση, την επαλήθευση και την αποδοχή διαλειτουργικών πιστοποιητικών COVID-19 σχετικά με την κατάσταση ενός ατόμου όσον αφορά το καθεστώς εμβολιασμού του κατά της COVID-19, το αποτέλεσμα διαγνωστικού ελέγχου ή την ανάρρωση από αυτή, δεν μπορούν να επιτευχθούν επαρκώς από τα κράτη μέλη, μπορούν όμως, λόγω της κλίμακας ή των αποτελεσμάτων της προβλεπόμενης δράσης, να επιτευχθούν καλύτερα στο επίπεδο της Ένωσης, η Ένωση δύναται να λάβει μέτρα, σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας που ορίζεται στο άρθρο 5 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας, όπως ορίζεται στο ίδιο άρθρο, ο παρών κανονισμός δεν υπερβαίνει τα απαιτούμενα όρια για την επίτευξη του στόχου αυτού.

(20)

Για να καταστεί δυνατή η ταχεία και έγκαιρη εφαρμογή του, προκειμένου να διασφαλιστεί η συνέχεια του ψηφιακού πιστοποιητικού COVID της ΕΕ, ο παρών κανονισμός θα πρέπει να αρχίσει να ισχύει την ημέρα της δημοσίευσής του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

(21)

Ο Ευρωπαίος Επόπτης Προστασίας Δεδομένων και το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Προστασίας Δεδομένων κλήθηκαν να γνωμοδοτήσουν σύμφωνα με το άρθρο 42 παράγραφοι 1 και 2 του κανονισμού (ΕΕ) 2018/1725 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (7) και υπέβαλαν κοινή γνώμη στις 14 Μαρτίου 2022 (8),

1)

Στο άρθρο 2, το σημείο 5) αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

2)

Το άρθρο 3 τροποποιείται ως εξής:

3)

Στο άρθρο 4, η παράγραφος 2 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

4)

Το άρθρο 5 τροποποιείται ως εξής:

5)

Στο άρθρο 6 παράγραφος 2, το στοιχείο β) αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

6)

Το άρθρο 7 τροποποιείται ως εξής:

7)

Στο άρθρο 10, η παράγραφος 5 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

8)

Το άρθρο 11 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

(*1)  Σύσταση (ΕΕ) 2022/107 του Συμβουλίου, της 25ης Ιανουαρίου 2022, σχετικά με την εφαρμογή συντονισμένης προσέγγισης για τη διευκόλυνση της ασφαλούς ελεύθερης κυκλοφορίας κατά τη διάρκεια της πανδημίας της COVID-19, και την αντικατάσταση της σύστασης (ΕΕ) 2020/1475 (ΕΕ L 18 της 27.1.2022, σ. 110).»."

9)

Στο άρθρο 12, η παράγραφος 2 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

10)

Το άρθρο 16 τροποποιείται ως εξής:

11)

Στο άρθρο 17, το δεύτερο εδάφιο αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Εφαρμόζεται από την 1η Ιουλίου 2021 έως την 30ή Ιουνίου 2023.».

12)

Στο παράρτημα, το σημείο 2 στοιχείο θ) αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

(1)

Δυνάμει του κεκτημένου του Σένγκεν, ιδίως του κανονισμού (ΕΕ) 2016/399 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (2) (κώδικας συνόρων του Σένγκεν), οι υπήκοοι τρίτων χωρών που παραμένουν ή διαμένουν νόμιμα στην Ένωση, καθώς και οι υπήκοοι τρίτων χωρών που έχουν εισέλθει νόμιμα στο έδαφος κράτους μέλους, μπορούν να κυκλοφορούν ελεύθερα στα εδάφη όλων των άλλων κρατών μελών επί 90 ημέρες εντός οποιασδήποτε περιόδου 180 ημερών.

(2)

Το ψηφιακό πιστοποιητικό COVID της ΕΕ θεσπίστηκε από τον κανονισμό (ΕΕ) 2021/953 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (3), ο οποίος καθόρισε κοινό πλαίσιο για την έκδοση, την επαλήθευση και την αποδοχή διαλειτουργικών πιστοποιητικών εμβολιασμού κατά της COVID-19, διαγνωστικού της ελέγχου ή ανάρρωσης από αυτή με σκοπό να διευκολυνθεί η άσκηση του δικαιώματος της ελεύθερης κυκλοφορίας των πολιτών της Ένωσης και των μελών των οικογενειών τους κατά τη διάρκεια της πανδημίας της COVID-19. Ο εν λόγω κανονισμός συνοδευόταν από τον κανονισμό (ΕΕ) 2021/954 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (4), ο οποίος επέκτεινε το πλαίσιο για το ψηφιακό πιστοποιητικό COVID της ΕΕ σε υπηκόους τρίτων χωρών που παραμένουν ή διαμένουν νόμιμα στις επικράτειες των κρατών μελών και οι οποίοι δικαιούνται να ταξιδεύουν σε άλλα κράτη μέλη σύμφωνα με το δίκαιο της Ένωσης.

(3)

Η ισχύς των κανονισμών (ΕΕ) 2021/953 και (ΕΕ) 2021/954 λήγει στις 30 Ιουνίου 2022. Ωστόσο, η πανδημία της COVID-19 βρίσκεται ακόμη σε εξέλιξη και εξάρσεις ανησυχητικών παραλλαγών μπορούν να εξακολουθούν να επηρεάζουν αρνητικά τα ταξίδια εντός της Ένωσης. Κατά συνέπεια, η περίοδος εφαρμογής των εν λόγω κανονισμών θα πρέπει να παραταθεί ώστε να είναι δυνατή η συνέχιση της χρήσης του ψηφιακού πιστοποιητικού COVID της ΕΕ.

(4)

Η περίοδος εφαρμογής του κανονισμού (ΕΕ) 2021/953 πρόκειται να παραταθεί κατά 12 μήνες. Δεδομένου ότι ο στόχος του κανονισμού (ΕΕ) 2021/954 είναι η επέκταση της εφαρμογής του κανονισμού (ΕΕ) 2021/953 σε ορισμένες κατηγορίες υπηκόων τρίτων χωρών που παραμένουν ή διαμένουν νόμιμα στην Ένωση, η διάρκεια της εφαρμογής του θα πρέπει να συνδέεται άμεσα με τη διάρκεια εφαρμογής του κανονισμού (ΕΕ) 2021/953. Κατά συνέπεια, ο κανονισμός (ΕΕ) 2021/954 θα πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως.

(5)

Ο παρών κανονισμός δεν θα πρέπει να νοείται ως διευκόλυνση ή ενθάρρυνση της θέσπισης ταξιδιωτικών περιορισμών για την αντιμετώπιση της πανδημίας της COVID-19. Επιπλέον, οποιαδήποτε υποχρέωση επαλήθευσης των πιστοποιητικών που θεσπίζονται με τον κανονισμό (ΕΕ) 2021/953 δεν δικαιολογεί από μόνη της την προσωρινή επαναφορά ελέγχων στα εσωτερικά σύνορα. Οι έλεγχοι στα εσωτερικά σύνορα θα πρέπει να παραμείνουν μέτρο έσχατης ανάγκης, με την επιφύλαξη των ειδικών κανόνων που ορίζονται στον κώδικα συνόρων του Σένγκεν.

(6)

Σύμφωνα με τα άρθρα 1 και 2 του πρωτοκόλλου αριθ. 22 σχετικά με τη θέση της Δανίας, το οποίο προσαρτάται στη Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση και στη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η Δανία δεν συμμετέχει στην έκδοση του παρόντος κανονισμού και δεν δεσμεύεται απ’ αυτόν ούτε υπόκειται στην εφαρμογή του. Δεδομένου ότι ο παρών κανονισμός αναπτύσσει περαιτέρω το κεκτημένο του Σένγκεν, η Δανία πρέπει να αποφασίσει, σύμφωνα με το άρθρο 4 του εν λόγω πρωτοκόλλου, εντός έξι μηνών αφότου το Συμβούλιο αποφασίσει επί του παρόντος κανονισμού, αν θα τον εφαρμόσει στο εθνικό της δίκαιο.

(7)

Ο παρών κανονισμός αποτελεί ανάπτυξη των διατάξεων του κεκτημένου του Σένγκεν στις οποίες δεν συμμετέχει η Ιρλανδία, σύμφωνα με την απόφαση 2002/192/ΕΚ του Συμβουλίου (5). Ως εκ τούτου, η Ιρλανδία δεν συμμετέχει στην έκδοση του παρόντος κανονισμού και δεν δεσμεύεται από αυτόν ούτε υπόκειται στην εφαρμογή του. Προκειμένου να μπορούν τα κράτη μέλη να αποδέχονται, υπό τους όρους του κανονισμού (ΕΕ) 2021/953, τα πιστοποιητικά COVID-19 που εξέδωσε η Ιρλανδία για υπηκόους τρίτων χωρών που παραμένουν ή διαμένουν νόμιμα στην επικράτειά της για τον σκοπό της διευκόλυνσης των ταξιδιών στις επικράτειες των κρατών μελών, η Ιρλανδία θα πρέπει να εκδίδει για τους εν λόγω υπηκόους τρίτων χωρών πιστοποιητικά COVID-19 που συμμορφώνονται προς τις απαιτήσεις του πλαισίου εμπιστοσύνης για το ψηφιακό πιστοποιητικό COVID της ΕΕ. Η Ιρλανδία και τα άλλα κράτη μέλη θα πρέπει να αποδέχονται τα πιστοποιητικά τα οποία έχουν εκδοθεί για υπηκόους τρίτων χωρών που καλύπτονται από τον παρόντα κανονισμό στη βάση αμοιβαιότητας.

(8)

Όσον αφορά τη Βουλγαρία, την Κροατία, την Κύπρο και τη Ρουμανία, ο παρών κανονισμός συνιστά πράξη που αναπτύσσει το κεκτημένο του Σένγκεν ή που συνδέεται με αυτό, κατά την έννοια του άρθρου 3 παράγραφος 1 της πράξης προσχώρησης του 2003, του άρθρου 4 παράγραφος 1 της πράξης προσχώρησης του 2005 και του άρθρου 4 παράγραφος 1 της πράξης προσχώρησης του 2011, αντίστοιχα.

(9)

Όσον αφορά την Ισλανδία και τη Νορβηγία, ο παρών κανονισμός αποτελεί ανάπτυξη των διατάξεων του κεκτημένου του Σένγκεν, κατά την έννοια της συμφωνίας η οποία συνήφθη από το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και από τη Δημοκρατία της Ισλανδίας και το Βασίλειο της Νορβηγίας για τη σύνδεση των δύο αυτών κρατών με την υλοποίηση, την εφαρμογή και την ανάπτυξη του κεκτημένου του Σένγκεν (6), οι οποίες διατάξεις εμπίπτουν στον τομέα στον οποίο αναφέρεται το άρθρο 1 στοιχείο Γ της απόφασης 1999/437/ΕΚ του Συμβουλίου (7).

(10)

Όσον αφορά την Ελβετία, ο παρών κανονισμός αποτελεί ανάπτυξη των διατάξεων του κεκτημένου του Σένγκεν, κατά την έννοια της συμφωνίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και της Ελβετικής Συνομοσπονδίας σχετικά με τη σύνδεση της Ελβετικής Συνομοσπονδίας προς την υλοποίηση, την εφαρμογή και την ανάπτυξη του κεκτημένου του Σένγκεν (8), οι οποίες διατάξεις εμπίπτουν στον τομέα στον οποίο αναφέρεται το άρθρο 1 στοιχείο Γ της απόφασης 1999/437/ΕΚ σε συνδυασμό με το άρθρο 3 της απόφασης 2008/146/ΕΚ του Συμβουλίου (9).

(11)

Όσον αφορά το Λιχτενστάιν, ο παρών κανονισμός αποτελεί ανάπτυξη των διατάξεων του κεκτημένου του Σένγκεν, κατά την έννοια του πρωτοκόλλου μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, της Ελβετικής Συνομοσπονδίας και του Πριγκιπάτου του Λιχτενστάιν για την προσχώρηση του Πριγκιπάτου του Λιχτενστάιν στη συμφωνία μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και της Ελβετικής Συνομοσπονδίας σχετικά με τη σύνδεση της Ελβετικής Συνομοσπονδίας προς τη θέση σε ισχύ, την εφαρμογή και την ανάπτυξη του κεκτημένου του Σένγκεν (10), οι οποίες διατάξεις εμπίπτουν στον τομέα στον οποίο αναφέρεται το άρθρο 1 στοιχείο Γ της απόφασης 1999/437/ΕΚ σε συνδυασμό με το άρθρο 3 της απόφασης 2011/350/ΕΕ του Συμβουλίου (11).

(12)

Επομένως, ο κανονισμός (ΕΕ) 2021/954 θα πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως.

(13)

Δεδομένου ότι ο στόχος του παρόντος κανονισμού, δηλαδή η διευκόλυνση των ταξιδιών για υπηκόους τρίτων χωρών που παραμένουν ή διαμένουν νόμιμα στις επικράτειες των κρατών μελών κατά τη διάρκεια της πανδημίας της COVID-19 μέσω της θέσπισης πλαισίου για την έκδοση, την επαλήθευση και την αποδοχή διαλειτουργικών πιστοποιητικών COVID-19 σχετικά με την κατάσταση ενός ατόμου όσον αφορά το καθεστώς εμβολιασμού του κατά της COVID-19, το αποτέλεσμα διαγνωστικού ελέγχου ή την ανάρρωση από αυτή, δεν μπορούν να επιτευχθούν επαρκώς από τα κράτη μέλη, μπορούν όμως, λόγω της κλίμακας ή των αποτελεσμάτων της προβλεπόμενης δράσης, να επιτευχθούν καλύτερα στο επίπεδο της Ένωσης, η Ένωση δύναται να λάβει μέτρα, σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας που ορίζεται στο άρθρο 5 ΣΕΕ. Σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας, όπως ορίζεται στο ίδιο άρθρο, ο παρών κανονισμός δεν υπερβαίνει τα απαιτούμενα όρια για την επίτευξη του στόχου αυτού.

(14)

Προκειμένου να καταστεί δυνατή η άμεση και έγκαιρη εφαρμογή του ώστε να διασφαλιστεί η συνέχεια του ψηφιακού πιστοποιητικού COVID της ΕΕ, ο παρών κανονισμός θα πρέπει να τεθεί σε ισχύ την ημέρα της δημοσίευσής του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

(15)

Ζητήθηκε η γνώμη του Ευρωπαίου Επόπτη Προστασίας Δεδομένων και του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Προστασίας Δεδομένων, σύμφωνα με το άρθρο 42 παράγραφοι 1 και 2 του κανονισμού (ΕΕ) 2018/1725 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (12) και εξέδωσαν κοινή γνωμοδότηση στις 14 Μαρτίου 2022 (13),

(1)

Η πανδημία COVID-19 οδήγησε σε απότομη μείωση της σιδηροδρομικής κυκλοφορίας λόγω της σημαντικής πτώσης της ζήτησης και των άμεσων μέτρων που έλαβαν τα κράτη μέλη για την ανάσχεση της πανδημίας.

(2)

Οι περιστάσεις αυτές είναι εκτός του ελέγχου των σιδηροδρομικών επιχειρήσεων, οι οποίες αντιμετωπίζουν συνεχώς σημαντικά προβλήματα ρευστότητας, σημαντικές ζημίες, και, σε ορισμένες περιπτώσεις, τον κίνδυνο της αφερεγγυότητας.

(3)

Για να αντιμετωπιστούν οι αρνητικές οικονομικές επιπτώσεις της πανδημίας COVID-19 και να στηριχθούν οι σιδηροδρομικές επιχειρήσεις, ο κανονισμός (ΕΕ) 2020/1429 δίνει τη δυνατότητα στα κράτη μέλη να επιτρέπουν στους διαχειριστές υποδομής να μειώνουν τα τέλη για την πρόσβαση σε σιδηροδρομική υποδομή, να αναβάλλουν την καταβολή τους ή να απαλλάσσουν τις σιδηροδρομικές επιχειρήσεις από την καταβολή τους. Η δυνατότητα αυτή είχε χορηγηθεί για περιορισμένη περίοδο αναφοράς, η οποία παρατάθηκε τελευταία φορά με τον κανονισμό (ΕΕ) 2022/312 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (2), έως τις 30 Ιουνίου 2022.

(4)

Οι περιορισμοί κινητικότητας που επιβλήθηκαν κατά την περίοδο της πανδημίας είχαν σημαντικές επιπτώσεις στη χρήση των σιδηροδρομικών επιβατικών μεταφορών. Οι σιδηροδρομικές εμπορευματικές μεταφορές επηρεάστηκαν επίσης, σε μικρότερο βαθμό. Με βάση τα στοιχεία που υπέβαλαν οι διαχειριστές σιδηροδρομικής υποδομής της Ένωσης, η πανδημία έπληξε σφοδρότερα το τμήμα των επιβατικών μεταφορών. Το τμήμα που επηρεάστηκε περισσότερο ήταν το τμήμα των εμπορικών επιβατικών μεταφορών, η προσφορά των οποίων μειώθηκε σημαντικά σε όλα τα κράτη μέλη, και δεν έχει ακόμη επανέλθει στα επίπεδα του 2019.

(5)

Σημειώθηκε ανάκαμψη όσον αφορά τον αριθμό των εμπορευματικών αμαξοστοιχιών που κυκλοφορούν στο δίκτυο, καθώς τα επίπεδα του 2021 ήταν μόλις κατά 0,1 % χαμηλότερα σε σύγκριση με το 2019. Ο αριθμός των επιβατικών αμαξοστοιχιών με υποχρέωση παροχής δημόσιας υπηρεσίας (στο εξής: ΥΔΥ) που κυκλοφόρησαν στο δίκτυο το 2021 ήταν κατά 2 % υψηλότερος σε σύγκριση με το 2019, ενώ το 2020 ήταν κατά 5,1 % χαμηλότερος σε σύγκριση με το 2019. Ωστόσο, δεδομένου ότι ο αριθμός των επιβατών τόσο το 2020 όσο και το 2021 δεν έφτασε τα δύο τρίτα του αριθμού των επιβατών που ταξίδεψαν το 2019, η συνεχιζόμενη χρηματοδοτική στήριξη των αρμόδιων αρχών στο πλαίσιο των συμβάσεων ΥΔΥ πιθανώς συνέβαλε στον περιορισμό των επιπτώσεων της πανδημίας και στην επακόλουθη ανάκαμψη. Πράγματι, το 2021 ο αριθμός των εμπορικών επιβατικών αμαξοστοιχιών εξακολουθούσε να είναι μειωμένος κατά 18,2 % σε σύγκριση με τον ίδιο μήνα του 2019. Το 2020 ήταν κατά 22,9 % μειωμένος σε σύγκριση με το 2019, πράγμα το οποίο καταδεικνύει ότι δεν υπήρξε σημαντική ανάκαμψη.

(6)

Παρόμοιες τάσεις παρατηρούνται όταν η κυκλοφορία εκφράζεται σε συρμοχιλιόμετρα. Όσον αφορά τα συρμοχιλιόμετρα των εμπορευματικών αμαξοστοιχιών που κυκλοφορούν στο δίκτυο, υπήρξαν ορισμένες ενδείξεις ανάκαμψης σε επίπεδα μόλις 0,5 % χαμηλότερα το 2021 σε σύγκριση με το 2019. Οι επιβατικές μεταφορές ΥΔΥ εκφρασμένες σε συρμοχιλιόμετρα ήταν κατά 1,1 % αυξημένες το 2021 σε σύγκριση με το 2019. Ωστόσο, το 2021 οι επιβατικές εμπορικές μεταφορές, εκφρασμένες σε συρμοχιλιόμετρα, παράμειναν μειωμένες κατά 18,7 % σε σύγκριση με τα επίπεδα του 2019, παρουσιάζοντας ελαφρά βελτίωση σε σύγκριση με το 2020.

(7)

Ως εκ τούτου, είναι προφανές ότι υπάρχει συνεχής μείωση του επιπέδου σιδηροδρομικής κυκλοφορίας, ως αποτέλεσμα των επιπτώσεων της πανδημίας COVID-19, στο τμήμα των επιβατικών μεταφορών, το οποίο το 2018 αντιπροσώπευε περίπου το 80 % της συνολικής κυκλοφορίας εκφρασμένης σε συρμοχιλιόμετρα.

(8)

Τα στοιχεία του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας δείχνουν ότι ο αριθμός των κρουσμάτων της COVID-19 που καταγράφονται καθημερινά στην Ευρώπη αυξήθηκε απότομα στις αρχές του 2022 σε επίπεδα στα οποία δεν είχε φθάσει ποτέ στο παρελθόν κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Επιπλέον, ο αριθμός των κρουσμάτων που αναφέρονται καθημερινά παραμένει πολύ υψηλός.

(9)

Είναι πιθανό να συνεχιστούν οι αρνητικές επιπτώσεις της πανδημίας στη σιδηροδρομική κυκλοφορία, ενώ είναι εξίσου πιθανό να συνεχιστεί και η δύσκολη οικονομική κατάσταση των σιδηροδρομικών επιχειρήσεων έως το τέλος του 2022.

(10)

Επομένως, είναι απαραίτητο να παραταθεί η περίοδος αναφοράς που θεσπίζεται στο άρθρο 1 του κανονισμού (ΕΕ) 2020/1429 έως τις 31 Δεκεμβρίου 2022.

(11)

Σε περίπτωση που το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο εξαντλήσουν, στο πλαίσιο της υποβολής του παρόντος κανονισμού σε έλεγχο, την περίοδο για τη διατύπωση αντιρρήσεων που καθορίζεται στο άρθρο 6 παράγραφος 6 του κανονισμού (ΕΕ) 2020/1429, ο παρών κανονισμός θα αρχίσει να ισχύει μόνο μετά το τέλος της περιόδου αναφοράς που προβλέπεται επί του παρόντος στο άρθρο 1 του κανονισμού (ΕΕ) 2020/1429. Για να αποφευχθεί η ανασφάλεια δικαίου, ο παρών κανονισμός θα πρέπει να εκδοθεί με τη διαδικασία επείγοντος που περιγράφεται στο άρθρο 7 του κανονισμού (ΕΕ) 2020/1429 και θα πρέπει να αρχίσει να ισχύει επειγόντως την επομένη της δημοσίευσής του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

(1)

Το παράρτημα II του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1333/2008 θεσπίζει ενωσιακό κατάλογο προσθέτων τροφίμων που εγκρίνονται για χρήση σε τρόφιμα και καθορίζει τους όρους χρήσης τους.

(2)

Στο παράρτημα του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 231/2012 της Επιτροπής (3) θεσπίζονται οι προδιαγραφές για τα πρόσθετα τροφίμων που αναφέρονται στα παραρτήματα II και III του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1333/2008.

(3)

Ο ενωσιακός κατάλογος προσθέτων τροφίμων και οι προδιαγραφές για τα πρόσθετα τροφίμων μπορούν να επικαιροποιούνται σύμφωνα με την ενιαία διαδικασία που αναφέρεται στο άρθρο 3 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1331/2008, είτε με πρωτοβουλία της Επιτροπής είτε ύστερα από αίτηση κράτους μέλους ή ενδιαφερόμενου μέρους.

(4)

Τον Δεκέμβριο του 2019 υποβλήθηκε αίτηση στην Επιτροπή για την έγκριση της χρήσης γλυκολιπιδίων ως συντηρητικού σε αρωματισμένα ποτά, σε ορισμένα άλλα προϊόντα που εμπίπτουν στην κατηγορία 14.1 «μη αλκοολούχα ποτά» και μπίρα χωρίς αλκοόλ και ποτά βύνης.

(5)

Η Ευρωπαϊκή Αρχή για την Ασφάλεια των Τροφίμων (στο εξής: Αρχή) αξιολόγησε την ασφάλεια της προτεινόμενης χρήσης των γλυκολιπιδίων ως προσθέτου τροφίμων. Στη γνώμη (4) που εξέδωσε η Αρχή στις 4 Μαΐου 2021 καθορίστηκε αποδεκτή ημερήσια πρόσληψη (ΑΗΠ) 10 mg/kg σωματικού βάρους ανά ημέρα. Η Αρχή επισήμανε ότι η υψηλότερη εκτίμηση έκθεσης 3,1 mg/kg σωματικού βάρους ανά ημέρα, σε νήπια, είναι εντός της καθορισμένης ΑΗΠ και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η έκθεση σε γλυκολιπίδια δεν προκαλεί ανησυχία ως προς την ασφάλεια όσον αφορά τις χρήσεις και τα επίπεδα χρήσης που προτείνονται από τον αιτούντα.

(6)

Τα γλυκολιπίδια παράγονται από τον μύκητα Dacryopinax spathularia σε διαδικασία ζύμωσης. Τα γλυκολιπίδια, όταν χρησιμοποιούνται ως συντηρητικό, παρατείνουν τη διάρκεια ζωής των ποτών προστατεύοντάς τα από τις αλλοιώσεις που προκαλούνται από μικροοργανισμούς και αναστέλλοντας την ανάπτυξη παθογόνων μικροοργανισμών. Τα γλυκολιπίδια δρουν κατά ζυμομυκήτων, ευρωτομυκήτων και θετικών κατά gram βακτηρίων και μπορούν να χρησιμεύσουν ως εναλλακτική λύση έναντι άλλων συντηρητικών των οποίων η χρήση είναι επί του παρόντος εγκεκριμένη στα ποτά.

(7)

Ως εκ τούτου, είναι σκόπιμο να εγκριθεί η χρήση των γλυκολιπιδίων ως συντηρητικού στα ποτά που καλύπτονται από την αίτηση και να αποδοθεί το E 246 ως αριθμός Ε στο εν λόγω πρόσθετο.

(8)

Οι προδιαγραφές για τα γλυκολιπίδια (E 246) θα πρέπει να περιληφθούν στο παράρτημα του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 231/2012, αφού το πρόσθετο αυτό συμπεριλαμβάνεται στον ενωσιακό κατάλογο προσθέτων τροφίμων του παραρτήματος II του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1333/2008 για πρώτη φορά.

(9)

Συνεπώς, οι κανονισμοί (ΕΚ) αριθ. 1333/2008 και (ΕΕ) αριθ. 231/2012 θα πρέπει να τροποποιηθούν ανάλογα.

(10)

Τα μέτρα που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό είναι σύμφωνα με τη γνώμη της μόνιμης επιτροπής φυτών, ζώων, τροφίμων και ζωοτροφών,

(1)

Το παράρτημα II του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1333/2008 θεσπίζει ενωσιακό κατάλογο προσθέτων τροφίμων που εγκρίνονται για χρήση σε τρόφιμα και καθορίζει τους όρους χρήσης τους.

(2)

Ο εν λόγω κατάλογος δύναται να επικαιροποιείται σύμφωνα με την ενιαία διαδικασία που αναφέρεται στο άρθρο 3 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1331/2008, είτε με πρωτοβουλία της Επιτροπής είτε ύστερα από αίτηση.

(3)

Σύμφωνα με το παράρτημα II του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1333/2008, η πολυβινυλοπυρρολιδόνη (E 1201) έχει εγκριθεί για χρήση ως πρόσθετο τροφίμων σε επιτραπέζια γλυκαντικά σε μορφή δισκίων και σε συμπληρώματα διατροφής που προσφέρονται σε στερεά μορφή, εξαιρουμένων των συμπληρωμάτων διατροφής για βρέφη και μικρά παιδιά.

(4)

Στις 29 Οκτωβρίου 2018 υποβλήθηκε αίτηση για να εγκριθεί η χρήση της πολυβινυλοπυρρολιδόνης (E 1201) ως προσθέτου τροφίμων σε τρόφιμα για ειδικούς ιατρικούς σκοπούς, σε μορφή δισκίων και δισκίων με επικάλυψη, ως συνδετικό δισκίου. Η αίτηση κοινοποιήθηκε στα κράτη μέλη, σύμφωνα με το άρθρο 4 παράγραφος 1 δεύτερο εδάφιο του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1331/2008.

(5)

Η πολυβινυλοπυρρολιδόνη (E 1201) αξιολογήθηκε από την επιστημονική επιτροπή τροφίμων το 1990 (3). Στην επιστημονική γνώμη που εξέδωσε την 1η Ιουλίου 2020 (4) η Ευρωπαϊκή Αρχή για την Ασφάλεια των Τροφίμων (στο εξής: Αρχή) επαναξιολόγησε την ασφάλεια της πολυβινυλοπυρρολιδόνης (E 1201) ως προσθέτου τροφίμων και εξέτασε την επέκταση της χρήσης της σε τρόφιμα για ειδικούς ιατρικούς σκοπούς σε μορφή δισκίων και δισκίων με επικάλυψη. Στην εν λόγω γνώμη, η Αρχή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η επέκταση αυτή της χρήσης, στο προτεινόμενο μέγιστο επιτρεπόμενο επίπεδο και στο συνιστώμενο επίπεδο κατανάλωσης, δεν αναμένεται να προκαλέσει ανησυχία ως προς την ασφάλεια.

(6)

Υπάρχει τεχνολογική ανάγκη για την προσθήκη της πολυβινυλοπυρρολιδόνης (E 1201) κατά την παραγωγή των δισκίων για ειδικούς ιατρικούς σκοπούς, ώστε τα συστατικά να συνδέονται στενά, να εξαφαλίζεται η συνοχή τους και να επιβραδύνεται η αποσύνθεσή τους. Ως εκ τούτου, είναι σκόπιμο να εγκριθεί η χρήση του εν λόγω προσθέτου ως σταθεροποιητή τροφίμων για ειδικούς ιατρικούς σκοπούς σε μορφή δισκίων και δισκίων με επικάλυψη.

(7)

Η έγκριση της χρήσης της πολυβινυλοπυρρολιδόνης (E 1201) ως προσθέτου τροφίμων στην κατηγορία 13.2 «Διαιτητικά τρόφιμα για ειδικούς ιατρικούς σκοπούς, όπως ορίζονται στην οδηγία 1999/21/ΕΚ (εξαιρουμένων των προϊόντων της κατηγορίας τροφίμων 13.1.5)» του μέρους Ε του παραρτήματος II του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1333/2008 δεν συνεπάγεται την ταξινόμηση προϊόντος που μεταποιείται με το εν λόγω πρόσθετο τροφίμων ως τροφίμου για ειδικούς ιατρικούς σκοπούς σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 609/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (5).

(8)

Συνεπώς, ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1333/2008 θα πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως.

(9)

Τα μέτρα που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό είναι σύμφωνα με τη γνώμη της μόνιμης επιτροπής φυτών, ζώων, τροφίμων και ζωοτροφών,

(1)

Σύμφωνα με το άρθρο 8 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 978/2012, οι δασμολογικές προτιμήσεις του γενικού καθεστώτος του συστήματος γενικευμένων προτιμήσεων (ΣΓΠ) αναστέλλονται όσον αφορά προϊόντα ενός τμήματος του ΣΓΠ τα οποία προέρχονται από μια δικαιούχο χώρα του ΣΓΠ, όταν η μέση αξία των εισαγωγών τέτοιων προϊόντων στην Ένωση από την εν λόγω δικαιούχο χώρα του ΣΓΠ υπερβαίνει, επί τρία συναπτά έτη, τα όρια που αναφέρονται στο παράρτημα VI του εν λόγω κανονισμού.

(2)

Σύμφωνα με το άρθρο 8 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 978/2012 και με βάση τις εμπορικές στατιστικές σχετικά με τα ημερολογιακά έτη 2015-2017, ο εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 2019/249 της Επιτροπής (2) θέσπισε τον κατάλογο τμημάτων προϊόντων για τα οποία οι δασμολογικές προτιμήσεις ανεστάλησαν από την 1η Ιανουαρίου 2020 έως τις 31 Δεκεμβρίου 2022.

(3)

Σύμφωνα με το άρθρο 8 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 978/2012, η Επιτροπή αναθεωρεί, ανά τριετία, τον εν λόγω κατάλογο και εκδίδει εκτελεστική πράξη για την αναστολή ή την εκ νέου ενεργοποίηση των δασμολογικών προτιμήσεων.

(4)

Δεδομένου ότι ο κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 978/2012 πρόκειται να λήξει στις 31 Δεκεμβρίου 2023, ο αναθεωρημένος κατάλογος θα πρέπει να εφαρμοστεί για ένα έτος από την 1η Ιανουαρίου 2023. Ο κατάλογος βασίζεται στις εμπορικές στατιστικές για τα ημερολογιακά έτη 2018-2020 που ήταν διαθέσιμες την 1η Σεπτεμβρίου 2021 και λαμβάνει υπόψη εισαγωγές από δικαιούχους χώρες του ΣΓΠ που παρατίθενται στο παράρτημα II του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 978/2012, όπως αυτός ίσχυε την εν λόγω ημερομηνία. Ωστόσο, δεν λαμβάνεται υπόψη η αξία των εισαγωγών από δικαιούχους χώρες του ΣΓΠ, οι οποίες από την 1η Ιανουαρίου 2023 δεν επωφελούνται πλέον από δασμολογικές προτιμήσεις βάσει του άρθρου 4 παράγραφος 1 στοιχείο β) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 978/2012,

(1)

Ο κανονισμός (ΕΕ) 2016/429 θεσπίζει, μεταξύ άλλων, τις απαιτήσεις υγείας των ζώων για την είσοδο, στην Ένωση, φορτίων ζώων, ζωικού αναπαραγωγικού υλικού και προϊόντων ζωικής προέλευσης, και εφαρμόζεται από τις 21 Απριλίου 2021. Μία από αυτές τις απαιτήσεις είναι ότι τα εν λόγω φορτία πρέπει να προέρχονται από τρίτη χώρα ή έδαφος, ή από ζώνη ή διαμέρισμα αυτών, που περιλαμβάνεται σε κατάλογο σύμφωνα με το άρθρο 230 παράγραφος 1 του εν λόγω κανονισμού.

(2)

Ο κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2020/692 της Επιτροπής (2) συμπληρώνει τον κανονισμό (ΕΕ) 2016/429 όσον αφορά τις απαιτήσεις υγείας των ζώων για την είσοδο, στην Ένωση, φορτίων ορισμένων ειδών και κατηγοριών ζώων, ζωικού αναπαραγωγικού υλικού και προϊόντων ζωικής προέλευσης από τρίτες χώρες ή εδάφη, ή ζώνες ή διαμερίσματα αυτών. Ο κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2020/692 προβλέπει ότι φορτία ζώων, ζωικού αναπαραγωγικού υλικού και προϊόντων ζωικής προέλευσης που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του επιτρέπεται να εισέλθουν στην Ένωση μόνον εφόσον προέρχονται από τρίτη χώρα ή έδαφος, ή ζώνη ή διαμέρισμα αυτών, που περιλαμβάνεται σε κατάλογο για το συγκεκριμένο είδος και κατηγορία ζώων, ζωικού αναπαραγωγικού υλικού και προϊόντων ζωικής προέλευσης, σύμφωνα με τις απαιτήσεις υγείας των ζώων που καθορίζονται στον εν λόγω κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμό.

(3)

Ο εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 2021/404 της Επιτροπής (3) καθορίζει τους καταλόγους τρίτων χωρών, εδαφών ή ζωνών ή διαμερισμάτων αυτών από τις οποίες/τα οποία επιτρέπεται η είσοδος, στην Ένωση, των ειδών και κατηγοριών ζώων, ζωικού αναπαραγωγικού υλικού και προϊόντων ζωικής προέλευσης που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) 2020/692. Οι κατάλογοι και ορισμένοι γενικοί κανόνες που αφορούν τους καταλόγους παρατίθενται στα παραρτήματα I έως XXII του εν λόγω εκτελεστικού κανονισμού.

(4)

Το παράρτημα VI μέρος 1 τμήμα Α του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 2021/404 καθορίζει τον κατάλογο τρίτων χωρών ή εδαφών ή ζωνών αυτών από τις οποίες/τα οποία επιτρέπεται η είσοδος, στην Ένωση, φορτίων πτηνών σε αιχμαλωσία και ζωικού αναπαραγωγικού υλικού πτηνών σε αιχμαλωσία, πλην των πτηνών σε αιχμαλωσία που καλύπτονται από τις παρεκκλίσεις που αναφέρονται στο άρθρο 62 του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) 2020/692.

(5)

Το Ηνωμένο Βασίλειο υπέβαλε στην Επιτροπή αίτηση με την οποία ζητείται να επιτρέπεται η είσοδος, στην Ένωση, φορτίων πτηνών σε αιχμαλωσία και ζωικού αναπαραγωγικού υλικού αυτών, πλην των πτηνών σε αιχμαλωσία που αναφέρονται στο άρθρο 62 του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) 2020/692, από δύο Εξαρτήσεις του Στέμματος, τη Νήσο του Μαν και το Τζέρζι, και έδωσε εγγυήσεις σχετικά με τις ικανότητες των αρμόδιων αρχών των εν λόγω Εξαρτήσεων του Στέμματος να διασφαλίζουν αξιόπιστη επίσημη πιστοποίηση και συμμόρφωση με τις σχετικές απαιτήσεις υγείας των ζώων για τέτοια φορτία πτηνών σε αιχμαλωσία και ζωικού αναπαραγωγικού υλικού αυτών που προορίζονται για είσοδο στην Ένωση. Ως εκ τούτου, οι εν λόγω Εξαρτήσεις του Στέμματος θα πρέπει να περιληφθούν στο παράρτημα VI του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 2021/404.

(6)

Επομένως, το παράρτημα VI του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 2021/404 θα πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως.

(7)

Το παράρτημα XV μέρος 1 τμήμα Α του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 2021/404 καθορίζει τον κατάλογο τρίτων χωρών ή εδαφών ή ζωνών αυτών από τις οποίες/τα οποία επιτρέπεται η είσοδος, στην Ένωση, φορτίων προϊόντων με βάση το κρέας από οπληφόρα, πουλερικά και φτερωτά θηράματα που έχουν υποστεί τις επεξεργασίες μετριασμού του κινδύνου που αναφέρονται στο παράρτημα XXVI του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) 2020/692.

(8)

Το Μαρόκο υπέβαλε στην Επιτροπή αίτηση με την οποία ζητείται να επιτρέπεται η είσοδος από τη χώρα αυτή στην Ένωση, φορτίων προϊόντων με βάση το κρέας από πουλερικά πλην των στρουθιονιδών, και έδωσε εγγυήσεις όσον αφορά τη συμμόρφωση της εν λόγω τρίτης χώρας με τις απαιτήσεις για την κοινοποίηση και τη δήλωση των καταγεγραμμένων νόσων που αναφέρονται στο παράρτημα I σημείο 1 του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) 2020/692 και που αφορούν τα πουλερικά, καθώς και εγγυήσεις όσον αφορά τη συμμόρφωση της εν λόγω τρίτης χώρας με τις σχετικές ενωσιακές απαιτήσεις υγείας των ζώων ή με ισοδύναμες απαιτήσεις. Ως εκ τούτου, και λαμβανομένης υπόψη της υγειονομικής κατάστασης όσον αφορά τα πουλερικά στο Μαρόκο, είναι σκόπιμο να συμπεριληφθεί η εν λόγω τρίτη χώρα στον κατάλογο που παρατίθεται στο παράρτημα XV μέρος 1 τμήμα Α του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 2021/404 για τα προϊόντα με βάση το κρέας από πουλερικά πλην των στρουθιονιδών, τα οποία έχουν υποβληθεί στην ειδική επεξεργασία μετριασμού του κινδύνου «Δ» που παρατίθεται στο παράρτημα XXVI του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) 2020/692.

(9)

Επομένως, το παράρτημα XV του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 2021/404 θα πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως.

(10)

Συνεπώς, ο εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 2021/404 θα πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως.

(11)

Επειδή ο εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 2021/404 εφαρμόζεται από τις 21 Απριλίου 2021, για λόγους ασφάλειας δικαίου και για τη διευκόλυνση του εμπορίου, οι τροποποιήσεις που πρέπει να επέλθουν στον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2021/404 με τον παρόντα κανονισμό θα πρέπει να τεθούν σε ισχύ επειγόντως.

(12)

Τα μέτρα που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό είναι σύμφωνα με τη γνώμη της μόνιμης επιτροπής φυτών, ζώων, τροφίμων και ζωοτροφών,

(1)

Η συμφωνία για τον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο (2) («συμφωνία για τον ΕΟΧ») άρχισε να ισχύει την 1η Ιανουαρίου 1994.

(2)

Δυνάμει του άρθρου 98 της συμφωνίας ΕΟΧ, η Μεικτή Επιτροπή του ΕΟΧ που συστάθηκε με τη συμφωνία για τον ΕΟΧ («Μεικτή Επιτροπή του ΕΟΧ») δύναται να αποφασίσει να τροποποιήσει, μεταξύ άλλων, το πρωτόκολλο 31 σχετικά με τη συνεργασία σε ειδικούς τομείς εκτός του πλαισίου των τεσσάρων ελευθεριών, που προσαρτάται στη συμφωνία για τον ΕΟΧ («πρωτόκολλο 31»).

(3)

Ενδείκνυται να συνεχιστεί η συνεργασία των συμβαλλόμενων μερών της συμφωνίας για τον ΕΟΧ σε δράσεις της Ένωσης που χρηματοδοτούνται από τον γενικό προϋπολογισμό της Ένωσης όσον αφορά την ελεύθερη κυκλοφορία των εργαζομένων, τον συντονισμό των καθεστώτων κοινωνικής ασφάλισης και τα μέτρα υπέρ των διακινουμένων, συμπεριλαμβανομένων και των διακινουμένων από τρίτες χώρες.

(4)

Συνεπώς, το πρωτόκολλο 31 θα πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως.

(5)

Η θέση της Ένωσης στη Μεικτή Επιτροπή του ΕΟΧ θα πρέπει, επομένως, να βασιστεί στο συνημμένο σχέδιο απόφασης της Μεικτής Επιτροπής του ΕΟΧ,

(1)

Σύμφωνα με το άρθρο 300 παράγραφος 3 της Συνθήκης, η Επιτροπή των Περιφερειών απαρτίζεται από αντιπροσώπους των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης και περιφερειακής διοίκησης, οι οποίοι είτε είναι εκλεγμένα μέλη οργανισμού τοπικής αυτοδιοίκησης ή περιφερειακής διοίκησης είτε ευθύνονται πολιτικώς έναντι εκλεγμένης συνέλευσης.

(2)

Στις 3 Φεβρουαρίου 2020, το Συμβούλιο εξέδωσε την απόφαση (ΕΕ) 2020/144 (2) για τον διορισμό των τακτικών και αναπληρωματικών μελών της Επιτροπής των Περιφερειών για την περίοδο από τις 26 Ιανουαρίου 2020 έως τις 25 Ιανουαρίου 2025.

(3)

Μία θέση τακτικού μέλους στην Επιτροπή των Περιφερειών έμεινε κενή λόγω της παραίτησης του κ. Juan ESPADAS CEJAS.

(4)

Δύο θέσεις αναπληρωματικών μελών στην Επιτροπή των Περιφερειών έμειναν κενές λόγω της παραίτησης του κ. Carlos MARTÍNEZ MÍNGUEZ και της λήξης της εθνικής εντολής βάσει της οποίας ο κ. José Francisco BALLESTA GERMÁN προτάθηκε για διορισμό.

(5)

Η ισπανική κυβέρνηση πρότεινε τον κ. Julio MILLÁN MUÑOZ, αντιπρόσωπο οργανισμού τοπικής αυτοδιοίκησης που είναι εκλεγμένο μέλος τοπικής αυτοδιοίκησης, Alcalde del Ayuntamiento de Jaén (Andalucía) (δήμαρχο της πόλης Jaén της Ανδαλουσίας), ως τακτικό μέλος της Επιτροπής των Περιφερειών για το εναπομένον διάστημα της τρέχουσας θητείας, ήτοι έως τις 25 Ιανουαρίου 2025.

(6)

Η ισπανική κυβέρνηση πρότεινε τους ακόλουθους αντιπροσώπους οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης που είναι εκλεγμένα μέλη οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης ως αναπληρωματικά μέλη της Επιτροπής των Περιφερειών για το εναπομένον διάστημα της τρέχουσας θητείας, ήτοι έως τις 25 Ιανουαρίου 2025: κα Noelia María ARROYO HERNÁNDEZ, Alcaldesa del Ayuntamiento de Cartagena (Murcia) (δήμαρχο της Καρθαγένης της Μούρθιας), και κ. Óscar PUENTE SANTIAGO, Alcalde del Ayuntamiento de Valladolid (Castilla y León) (δήμαρχος της Valladolid (Castilla y León)),

α)

ως τακτικό μέλος:

και

β)

ως αναπληρωματικά μέλη:

(1)

Δυνάμει του άρθρου 9 παράγραφος 1 της απόφασης 2013/354/ΚΕΠΠΑ, η Επιτροπή Πολιτικής και Ασφάλειας (ΕΠΑ) εξουσιοδοτείται, σύμφωνα με το άρθρο 38 της Συνθήκης, να λαμβάνει τις σχετικές αποφάσεις προκειμένου να ασκεί τον πολιτικό έλεγχο και τη στρατηγική διεύθυνση της αστυνομικής αποστολής της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τα παλαιστινιακά εδάφη (EUPOL COPPS), συμπεριλαμβανομένης της απόφασης διορισμού αρχηγού αποστολής.

(2)

Στις 13 Οκτωβρίου 2020, η ΕΠΑ εξέδωσε την απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2020/1541 (2), για τον διορισμό της κ. Nataliya APOSTOLOVA ως αρχηγού αποστολής της EUPOL COPPS από τις 15 Νοεμβρίου 2020 έως τις 30 Ιουνίου 2021.

(3)

Στις 28 Ιουνίου 2021, το Συμβούλιο εξέδωσε την απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2021/1066 (3) για την παράταση της εντολής της EUPOL COPPS έως τις 30 Ιουνίου 2022.

(4)

Την 1η Ιουλίου 2021, η ΕΠΑ εξέδωσε την απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2021/1128 (4) για την παράταση της θητείας της κ. Nataliya APOSTOLOVA ως αρχηγού αποστολής της EUPOL COPPS έως τις 30 Ιουνίου 2022.

(5)

Στις 27 Ιουνίου 2022 το Συμβούλιο εξέδωσε την απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2022/1018 (5), για την παράταση της εντολής της EUPOL COPPS από την 1η Ιουλίου 2022 έως τις 30 Ιουνίου 2023.

(6)

Ο ύπατος εκπρόσωπος της Ένωσης για θέματα εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφαλείας πρότεινε την παράταση της θητείας της κ. Nataliya APOSTOLOVA ως αρχηγού αποστολής της EUPOL COPPS από την 1η Ιουλίου 2022 έως τις 30 Ιουνίου 2023,

(1)

Δυνάμει του άρθρου 10 παράγραφος 1 της κοινής δράσης 2005/889/ΚΕΠΠΑ, η Επιτροπή Πολιτικής και Ασφάλειας (ΕΠΑ) εξουσιοδοτείται, σύμφωνα με το άρθρο 38 της Συνθήκης, να λαμβάνει τις σχετικές αποφάσεις προκειμένου να ασκεί τον πολιτικό έλεγχο και τη στρατηγική διεύθυνση της αποστολής συνοριακής συνδρομής της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το σημείο διέλευσης της Ράφα (EU BAM Rafah), συμπεριλαμβανομένης της απόφασης διορισμού αρχηγού αποστολής.

(2)

Στις 13 Οκτωβρίου 2020, η ΕΠΑ εξέδωσε την απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2020/1548 (2) , για τον διορισμό του κ. Mihai-Florin BULGARIU ως αρχηγού αποστολής της EU BAM Rafah από την 1η Νοεμβρίου 2020 έως τις 30 Ιουνίου 2021.

(3)

Στις 28 Ιουνίου 2021, το Συμβούλιο εξέδωσε την απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2021/1065 (3), παρατείνοντας την εντολή της EU BAM Rafah έως τις 30 Ιουνίου 2022.

(4)

Την 1η Ιουλίου 2021, η ΕΠΑ εξέδωσε την απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2021/1127 (4) , με την οποία παρατάθηκε η θητεία του κ. Mihai-Florin BULGARIU ως αρχηγού αποστολής της EU BAM Rafah από την 1η Ιουλίου 2021 έως τις 30 Ιουνίου 2022.

(5)

Στις 27 Ιουνίου 2022, το Συμβούλιο εξέδωσε την απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2022/1017 (5), για την παράταση της εντολής της EU BAM Rafah έως τις 30 Ιουνίου 2023.

(6)

Ο ύπατος εκπρόσωπος της Ένωσης για θέματα εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφαλείας πρότεινε την παράταση της θητείας του κ. Mihai-Florin BULGARIU ως αρχηγού αποστολής της EU BAM Rafah έως τις 30 Ιουνίου 2023,

(1)

Οι θητείες είκοσι έξι δικαστών του Γενικού Δικαστηρίου λήγουν στις 31 Αυγούστου 2022. Θα πρέπει, συνεπώς, να γίνουν διορισμοί για να καλυφθούν οι εν λόγω θέσεις για την περίοδο από την 1η Σεπτεμβρίου 2022 έως τις 31 Αυγούστου 2028.

(2)

Οι κ. Ion GÂLEA, κ. Marc JAEGER, κ. Dean SPIELMANN και κα Mirela STANCU προτάθηκαν για ανανέωση της θητείας τους ως δικαστές του Γενικού Δικαστηρίου.

(3)

Ο κ. Steven VERSCHUUR προτάθηκε για δικαστής του Γενικού Δικαστηρίου για πρώτη θητεία.

(4)

Επιπλέον, το άρθρο 48 του πρωτοκόλλου αριθ. 3 περί του Οργανισμού του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό (ΕΕ, Ευρατόμ) 2015/2422 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (1), προβλέπει ότι ο αριθμός των δικαστών του Γενικού Δικαστηρίου αυξάνεται σε τρία στάδια, ώστε από την 1η Σεπτεμβρίου 2019 το Γενικό Δικαστήριο να απαρτίζεται από δύο δικαστές ανά κράτος μέλος. Κατά το άρθρο 2 στοιχείο α) του εν λόγω κανονισμού, το πρώτο βήμα της αύξησης του αριθμού των δικαστών του Γενικού Δικαστηρίου συνίσταται στον διορισμό δώδεκα επιπλέον δικαστών, εκ των οποίων έξι με θητεία που λήγει στις 31 Αυγούστου 2016. Οι έξι αυτοί δικαστές επιλέγονται κατά τρόπο ώστε οι κυβερνήσεις έξι κρατών μελών να προτείνουν δύο δικαστές για τη μερική ανανέωση του Γενικού Δικαστηρίου το 2016, η οποία καλύπτει θητεία από την 1η Σεπτεμβρίου 2016 έως την 31η Αυγούστου 2022. Η θέση του επιπλέον δικαστή που θα διοριστεί κατόπιν πρότασης της κυβέρνησης της Σλοβακικής Δημοκρατίας είναι μία από τις θέσεις των έξι επιπλέον δικαστών που συμμετείχαν στη μερική ανανέωση του Γενικού Δικαστηρίου το 2016. Η κ. Beatrix RICZIOVÁ προτάθηκε για τη θέση επιπλέον δικαστή του Γενικού Δικαστηρίου.

(5)

Δυνάμει του άρθρου 7 του πρωτοκόλλου αριθ. 3 και κατόπιν του θανάτου του κ. Barna BERKE, θα πρέπει να διοριστεί ένας δικαστής στο Γενικό Δικαστήριο για το υπόλοιπο της θητείας του κ. Barna BERKE, δηλαδή έως τις 31 Αυγούστου 2022.

(6)

Για τη θέση που μένει κενή προτάθηκε ο κ. Tihamér TÓTH.

(7)

Η επιτροπή που έχει συσταθεί με το άρθρο 255 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης γνωμοδότησε υπέρ της επάρκειας των εν λόγω υποψηφίων για την άσκηση των καθηκόντων του δικαστή του Γενικού Δικαστηρίου,

—

ο κ. Ion GÂLEA,

—

ο κ. Marc JAEGER,

—

ο κ. Dean SPIELMANN,

—

η κ. Mirela STANCU,

—

ο κ. Steven VERSCHUUR.

—

η κ. Beatrix RICZIOVÁ,

—

ο κ. Tihamér TÓTH.