21.12.2012   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 352/1

(1)

Τον Αύγουστο του 2010 η Επιτροπή, με ανακοίνωση για την έναρξη διαδικασίας (NOI) που δημοσιεύτηκε στις 13 Αυγούστου 2010 (2), κίνησε διαδικασία όσον αφορά τις εισαγωγές ορισμένων λιπαρών αλκοολών και των μειγμάτων τους («FOH») καταγωγής Ινδίας, Ινδονησίας και Μαλαισίας («οι οικείες χώρες»).

(2)

Τον Μάιο του 2011 με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 446/2011 (3) («ο προσωρινός κανονισμός»), η Επιτροπή επέβαλε προσωρινό δασμό αντιντάμπινγκ στις εισαγωγές FOH καταγωγής Ινδίας, Ινδονησίας και Μαλαισίας, και τον Νοέμβριο 2011 επιβλήθηκε οριστικός δασμός αντιντάμπινγκ στις ίδιες εισαγωγές με τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1138/2011 του Συμβουλίου (4) («ο οριστικός κανονισμός»).

(3)

Στις 21 Ιανουαρίου 2012 η εταιρεία PT Ecogreen Oleochemicals, ένας ινδονήσιος παραγωγός εξαγωγέας FOH, Ecogreen Oleochemicals (Σιγκαπούρη) Pte. Ltd και Ecogreen Oleochemicals GmbH (οι εφεξής αναφερόμενες από κοινού ως «Ecogreen») υπέβαλαν αίτηση (υπόθεση T-28/12) ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου για την ακύρωση του οριστικού δασμού όσον αφορά τον δασμό αντιντάμπινγκ που επιβλήθηκε στην εταιρεία Ecogreen. Η Ecogreen αμφισβήτησε την προσαρμογή που πραγματοποιήθηκε βάσει του άρθρου 2 παράγραφος 10 στοιχείο θ) του βασικού κανονισμού στην τιμή εξαγωγής της για τον σκοπό σύγκρισης της εν λόγω τιμής εξαγωγής με την κανονική αξία της εταιρείας.

(4)

Στις 16 Φεβρουαρίου 2012 το Δικαστήριο εξέδωσε την απόφασή του στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-191/09 P και C-200/09 P Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Interpipe Nikopolsky Seamless Tubes Plant Niko Tube ZAT (Interpipe Niko Tube ZAT) και Interpipe Nizhnedneprovsky Tube Rolling Plant VAT (Interpipe NTRP VAT). Το Δικαστήριο απέρριψε τις αναιρέσεις και ανταναιρέσεις της απόφασης του Γενικού Δικαστηρίου στην υπόθεση T-249/06 Interpipe Nikopolsky Seamless Tubes Plant Niko Tube ZAT (Interpipe Niko Tube ZAT) και Interpipe Nizhnedneprovsky Tube Rolling Plant VAT (Interpipe NTRP VAT) κατά του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το Γενικό Δικαστήριο ακύρωσε το άρθρο 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 954/2006 του Συμβουλίου (5) όσον αφορά την εταιρεία Interpipe NTRP VAT, μεταξύ άλλων, λόγω έκδηλης πλάνης εκτίμησης κατά την προσαρμογή με βάση το άρθρο 2 παράγραφος 10 στοιχείο θ) και, για άλλους λόγους, όσον αφορά την εταιρεία Interpipe Niko Tube ZAT.

(5)

Δεδομένου ότι οι πραγματικές περιστάσεις για την Ecogreen είναι παρόμοιες με εκείνες για την Interpipe NTRP VAT, από την άποψη ότι η προσαρμογή πραγματοποιήθηκε σύμφωνα με το άρθρο 2 παράγραφος 10 στοιχείο θ) του βασικού κανονισμού, ιδίως όσον αφορά τους ακόλουθους παράγοντες σε συνδυασμό: όγκος των άμεσων πωλήσεων σε τρίτες χώρες μικρότερος του 8 % (1-5 %) όλων των εξαγωγικών πωλήσεων· ύπαρξη κοινής ιδιοκτησίας/ελέγχου του εμπόρου και του παραγωγού εξαγωγέα· φύση των δραστηριοτήτων του εμπόρου και του παραγωγού εξαγωγέα, θεωρείται σκόπιμο να υπολογιστεί εκ νέου το περιθώριο ντάμπινγκ της Ecogreen χωρίς να πραγματοποιηθεί προσαρμογή σύμφωνα με το άρθρο 2 παράγραφος 10 στοιχείο θ) και να τροποποιηθεί ανάλογα ο οριστικός κανονισμός.

(6)

Με βάση την κατάργηση της προσαρμογής σύμφωνα με το άρθρο 2 παράγραφος 10 στοιχείο θ), το περιθώριο ντάμπινγκ που καθορίστηκε για την Ecogreen, εκφρασμένο ως ποσοστό της τιμής εισαγωγής CIF στα σύνορα της Ένωσης, πριν από την πληρωμή του δασμού, προσδιορίστηκε σε 2 % και θεωρείται, συνεπώς, αμελητέο σύμφωνα με το άρθρο 9 παράγραφος 3 του βασικού κανονισμού. Για τον λόγο αυτό, η έρευνα θα πρέπει να περατωθεί όσον αφορά την Ecogreen χωρίς την επιβολή μέτρων.

(7)

Το περιθώριο ντάμπινγκ για όλες τις εταιρείες στην Ινδονησία, εκτός από τον άλλο παραγωγό εξαγωγέα με ατομικό περιθώριο, που βασίστηκε σε εκείνο του συνεργαζόμενου ινδονήσιου παραγωγού εξαγωγέα με το ύψιστο περιθώριο ντάμπινγκ, θα πρέπει να αναθεωρηθεί για να ληφθεί υπόψη το εκ νέου υπολογιζόμενο περιθώριο ντάμπινγκ της Ecogreen.

(8)

Τα εν λόγω ενδιαφερόμενα μέρη ενημερώθηκαν για την πρόταση αναθεώρησης των συντελεστών δασμών αντιντάμπινγκ με δύο γνωστοποιήσεις, μία που απεστάλη στις 13 Ιουνίου 2012 και μία δεύτερη που απεστάλη στις 25 Σεπτεμβρίου 2012. Όλα τα μέρη είχαν προθεσμία για την υποβολή παρατηρήσεων σχετικά με κάθε γνωστοποίηση, σύμφωνα με τις διατάξεις του βασικού κανονισμού.

(9)

Σχόλια σχετικά με τη γνωστοποίηση που απεστάλη στις 13 Ιουνίου 2012 ελήφθησαν από την P.T. Musim Mas (PTMM), τον δεύτερο παραγωγό εξαγωγέα στην Ινδονησία, από έναν παραγωγό στην Ένωση και από έναν παραγωγό εξαγωγέας από τη Μαλαισία. Η PTMM ζήτησε επίσης την ευκαιρία ακρόασης από τις υπηρεσίες της Επιτροπής και της δόθηκε η δυνατότητα τέτοιου είδους ακρόασης.

(10)

Η εταιρεία PTMM, για την οποία πραγματοποιήθηκε επίσης προσαρμογή σύμφωνα με το άρθρο 2 παράγραφος 10 στοιχείο θ), ισχυρίστηκε ότι η απόφαση του Δικαστηρίου στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-191/09 P και C-200/09 P θα έπρεπε να καταλήξει στον επανυπολογισμό του περιθωρίου του ντάμπινγκ, παρόμοιο με αυτό που έγινε για την Ecogreen, χωρίς να έχει πραγματοποιηθεί προσαρμογή σύμφωνα με το άρθρο 2 παράγραφος 10 στοιχείο θ), εφόσον, άπαξ και καθορίστηκε ενιαία οικονομική οντότητα που αποτελούνταν από τον παραγωγό εξαγωγέα και τον έμπορο, δεν μπορούν να πραγματοποιηθούν προσαρμογές σύμφωνα με το άρθρο 2 παράγραφος 10 στοιχείο θ). Η εταιρεία ισχυρίστηκε επίσης ότι το βάρος απόδειξης ότι θα πρέπει να πραγματοποιηθεί προσαρμογή εναπόκειται στα θεσμικά όργανα και ότι δεν το έχουν αποδείξει στην περίπτωση της PTMM. Επιπλέον, ισχυρίστηκε ότι οι περιστάσεις της ήταν παρόμοιες με εκείνες της Ecogreen, και ότι κάθε διαφορά μεταχείρισης θα αποτελούσε, συνεπώς, διάκριση.

(11)

Όσον αφορά τα σχόλια που υπέβαλε η PTMM, θα πρέπει να σημειωθεί ότι από την απόφαση του Δικαστηρίου στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-191/09 P και C-200/09 P δεν συνεπάγεται ότι μόλις καθοριστεί η ύπαρξη ενιαίας οικονομικής οντότητας δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί προσαρμογή σύμφωνα με το άρθρο 2 παράγραφος 10 στοιχείο θ) του βασικού κανονισμού. Η προσαρμογή βάσει του άρθρου 2 παράγραφος 10 στοιχείο θ) θεωρείται δικαιολογημένη στην περίπτωση της PTMM, όπως έχει εξηγηθεί στον οριστικό κανονισμό, σε επικοινωνία με την εταιρεία και παρακάτω.

(12)

Υπάρχουν ορισμένες διαφορές στις περιπτώσεις των δύο ινδονήσιων παραγωγών εξαγωγέων, ειδικότερα οι ακόλουθες σε συνδυασμό: το επίπεδο άμεσων εξαγωγικών πωλήσεων που πραγματοποιήθηκαν από τον παραγωγό· η σημασία των δραστηριοτήτων και λειτουργιών του εμπόρου όσον αφορά τα προϊόντα που προκύπτουν από μη συνδεδεμένες εταιρείες· η ύπαρξη σύμβασης μεταξύ του εμπόρου και του παραγωγού, η οποία προέβλεπε ότι ο έμπορος έπρεπε να λάβει προμήθεια για τις εξαγωγικές πωλήσεις. Δεδομένης της διαφοράς των περιστάσεων των δύο εταιρειών, ο ισχυρισμός διακριτικής μεταχείρισης έπρεπε να απορριφθεί.

(13)

Σημειώνεται ότι η PTMM υπέβαλε επίσης αίτηση (υπόθεση T-26/12) στο Γενικό Δικαστήριο για την κατάργηση του οριστικού κανονισμού όσον αφορά τον δασμό αντιντάμπινγκ που αφορά την PTMM.

(14)

Ένας παραγωγός εξαγωγέας στη Μαλαισία προέβαλε το επιχείρημα ότι ο επανυπολογισμός του περιθωρίου για την Ecogreen, χωρίς να πραγματοποιηθεί προσαρμογή σύμφωνα με το άρθρο 2 παράγραφος 10 στοιχείο θ), δεν υποστηρίχθηκε από την απόφαση στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-191/09 P και C-200/09 P ή τα πραγματικά στοιχεία της. Επισημαίνεται ότι το Γενικό Δικαστήριο, στην T-249/06, διαπίστωσε έκδηλη πλάνη εκτίμησης στην εφαρμογή του άρθρου 2 παράγραφος 10 στοιχείο θ) του βασικού κανονισμού επειδή το Συμβούλιο πραγματοποίησε προσαρμογή στην εξαγωγική τιμή που χρεώθηκε από τη Sepco στο πλαίσιο των συναλλαγών που αφορούσαν σωληνώσεις που κατασκευάστηκαν από την εταιρεία Interpipe NTRP VAT, αλλά όχι εκείνες που κατασκευάστηκαν από την Interpipe Niko Tube ZAT. Οι πραγματικές περιστάσεις της Ecogreen θα μπορούσε συνεπώς να είναι ταυτόχρονα παρόμοιες με εκείνες της Interpipe NTRP VAT και της Interpipe Niko Tube ZAT λόγω της διαφοράς στην κατάσταση αυτών των δύο εταιρειών.

(15)

Το εν λόγω επιχείρημα έγινε αποδεκτό. Πράγματι, η κατάσταση της Ecogreen είναι παρόμοια με αυτή της εταιρείας Interpipe NTRP VAT. Το πόρισμα αυτό αιτιολογεί την ανάγκη για τη λήψη των δεόντων μέτρων για τον επανυπολογισμό του περιθωρίου ντάμπινγκ για την Ecogreen χωρίς προσαρμογή σύμφωνα με το άρθρο 2 παράγραφος 10 στοιχείο θ).

(16)

Ο παραγωγός εξαγωγέας στη Μαλαισία έφερε εξάλλου το επιχείρημα ότι η κατάσταση της Ecogreen όπως περιγράφτηκε στον οριστικό κανονισμό δεν είναι παρόμοια με αυτή της Interpipe NTRP VAT. Έπειτα από την επανεκτίμηση των ακριβών πραγματικών περιστάσεων της Ecogreen, κρίθηκε, ωστόσο, ότι αυτές οι περιστάσεις είναι επαρκώς παρόμοιες με εκείνες της Interpipe NTRP VAT, επειδή διαπιστώθηκε και για την Ecogreen ο ίδιος έλεγχος, όπως αυτός που διαπίστωσε το Γενικό Δικαστήριο στην υπόθεση της Interpipe NTRP VAT, όταν εξέτασε αν οι εταιρείες που εκτελούσαν δραστηριότητες πώλησης ελέγχονται από τον παραγωγό εξαγωγέα ή αν υπάρχει κοινός έλεγχος· το γεγονός αυτό μαζί με διάφορους άλλους παράγοντες, όπως επισημαίνεται στην αιτιολογική σκέψη 4, οδηγεί στο συμπέρασμα ότι δεν θα έπρεπε να πραγματοποιηθεί προσαρμογή βάσει του άρθρου 2 παράγραφος 10 στοιχείο θ) του βασικού κανονισμού.

(17)

Ο ίδιος παραγωγός εξαγωγέας στη Μαλαισία, ως εναλλακτική στο επιχείρημά του όσον αφορά τις ομοιότητες μεταξύ της κατάστασης της Ecogreen και των πραγματικών περιστατικών της υπόθεσης T-249/06, προέβαλε το επιχείρημα ότι η κοινοποίηση που απεστάλη στις 13 Ιουνίου2012 ήταν ανεπαρκής και ότι θα έπρεπε να αποσταλεί συμπληρωματική κοινοποίηση των ουσιαστικών πραγματικών στοιχείων και των σκεπτικών με βάση τα οποία δικαιολογείται ο επανυπολογισμός της Ecogreen. Ένας παραγωγός στην Ένωση παρατήρησε επίσης ότι και οι δύο κοινοποιήσεις που αναφέρονται στην αιτιολογική σκέψη 8 ήταν ανεπαρκείς, και προέβαλε το επιχείρημα ότι του στέρησαν τα δικαιώματά του άμυνας.

(18)

Σχετικά με αυτό, υπενθυμίζεται ότι ορισμένες λεπτομέρειες σχετικά με συγκεκριμένες εταιρείες οι οποίες έχουν εμπιστευτικό χαρακτήρα δεν μπορούν να κοινοποιηθούν σε τρίτα μέρη. Ωστόσο, ο χαρακτήρας των πραγματικών στοιχείων για την Ecogreen, τα οποία είναι παρόμοια με εκείνα της Interpipe NTRP VAT, όπως επισημαίνεται στην αιτιολογική σκέψη 5, κοινοποιήθηκε στα ενδιαφερόμενα μέρη στις 13 Ιουνίου 2012 και στις 25 Σεπτεμβρίου 2012, στα οποία παραχωρήθηκε περίοδος εντός της οποίας θα μπορούσαν να υποβάλουν παρατηρήσεις ύστερα από κάθε κοινοποίηση σύμφωνα με τις διατάξεις του βασικού κανονισμού.

(19)

Τα μέρη, απαντώντας στη δεύτερη κοινοποίηση που απεστάλη στις 25 Σεπτεμβρίου 2012, επανέλαβαν ουσιαστικά τους ισχυρισμούς τους που εξέφρασαν στις απαντήσεις τους στην πρώτη κοινοποίηση της 13ης Ιουνίου 2012.

(20)

Η PTMM ανέπτυξε τα σχόλια της με βάση τον κύριο ισχυρισμό της ότι η ύπαρξη ενιαίας οικονομικής οντότητας (ΕΟΟ) της PTMM και του εμπόρου της αποκλείει μια προσαρμογή σύμφωνα με το άρθρο 2 παράγραφος 10 στοιχείο θ) του βασικού κανονισμού υποστηρίζοντας ότι τα θεσμικά όργανα μεταθέτουν το δόγμα της ΕΟΟ που καθορίστηκε από τα Δικαστήρια στην επιχειρησιακή προσέγγιση στην οποία θα χρειαζόταν ανάλυση των δραστηριοτήτων του συνδεδεμένου εμπόρου.

(21)

Σημειωτέον ότι το θέμα αυτό περιστρέφεται γύρω από το αντικείμενο εκκρεμούσας υπόθεσης.

(22)

Επιπλέον, η PTMM ισχυρίστηκε ότι τα επιχειρήματα στην αιτιολογική σκέψη 12 ανωτέρω δεν είναι πειστικά και δεν επαρκούν για τη διαφοροποίηση μεταξύ των περιστάσεων της Ecogreen και της PTMM αντιστοίχως.

(23)

Σχετικά με αυτό, είναι επαρκές να σημειωθεί ότι πρόκειται για πάγια νομολογία ότι η διαφορετική μεταχείριση εταιρειών που δεν βρίσκονται στην ίδια κατάσταση δεν θεωρείται διακριτική μεταχείριση (6). Δεδομένου αυτού, κάθε επιμέρους υπόθεση αξιολογήθηκε ανάλογα με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της με βάση τα πορίσματα των αποφάσεων στην υπόθεση T-249/09 και στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-191/09 P και C-200/09 P.

(24)

Πρώτο επιχείρημα: το επίπεδο άμεσων εξαγωγικών πωλήσεων που πραγματοποιήθηκαν από τον παραγωγό. Η PTMM υπέβαλε το επιχείρημα ότι δεν έχει τμήμα μάρκετινγκ και πωλήσεων και δήλωσε ότι όλες οι πωλήσεις πραγματοποιήθηκαν απευθείας μόνον από τον παραγωγό στην Ινδονησία (και όχι από τον συνδεδεμένο έμπορο) έτσι ώστε να συμμορφώνονται με τις νομικές απαιτήσεις. Οι δραστηριότητες μάρκετινγκ και πωλήσεων πραγματοποιήθηκαν από τον έμπορό του στη Σιγκαπούρη. Για τον λόγο αυτό, η PTMM ισχυρίστηκε ότι αυτό το επιχείρημα δεν δικαιολογεί την προσαρμογή βάσει του άρθρου 2 παράγραφος 10 στοιχείο θ) του βασικού κανονισμού ούτε τη διάκριση που γίνεται μεταξύ της PTMM αφενός και της NTRP VAT αφετέρου.

(25)

Το άρθρο 2 παράγραφος 10 του βασικού κανονισμού ορίζει ότι πρέπει να πραγματοποιείται σωστή σύγκριση μεταξύ της εξαγωγικής τιμής και της κανονικής αξίας στο ίδιο επίπεδο εμπορίου λαμβάνοντας δεόντως υπόψη τις διαφορές που επηρεάζουν τη συγκρισιμότητα της τιμής. Όταν η κανονική αξία και η τιμή εξαγωγής που διαμορφώνεται δεν πληρούν αυτές τις προϋποθέσεις σύγκρισης, πραγματοποιούνται προσαρμογές για κάθε περίπτωση, με βάση τα ατομικά της στοιχεία προκειμένου να ληφθούν δεόντως υπόψη διαφορές των παραγόντων για τους οποίους προβάλλεται ο ισχυρισμός και αποδεικνύεται ότι επηρεάζουν τις τιμές και τη συγκρισιμότητα των τιμών.

(26)

Στη βάση αυτή, και όπως εξηγείται στην αιτιολογική σκέψη 38 του προσωρινού κανονισμού, οι προσαρμογές για τις διαφορές μεταξύ άλλων στις προμήθειες μεταξύ των εξαγωγικών τιμών πωλήσεων και των εγχώριων τιμών πωλήσεων στη διάρκεια των αρχικών ερευνών θεωρήθηκαν δικαιολογημένες λόγω των διαφορών στα κυκλώματα πωλήσεων μεταξύ των εξαγωγικών πωλήσεων στην Ευρωπαϊκή Ένωση και εγχωρίων πωλήσεων.

(27)

Τα επιχειρήματα που προέβαλε η PTMM δεν αντιτίθενται στο πρώτο επιχείρημα, δηλαδή ότι το επίπεδο άμεσων εξαγωγικών πωλήσεων που πραγματοποιήθηκαν από την PTMM είναι υψηλότερο από αυτό της Interpipe NTRP VAT και ότι αυτό το γεγονός διακρίνει την PTMM από την Ecogreen. Πράγματι, δεδομένου του επιπέδου των άμεσων εξαγωγικών πωλήσεων, μπορεί κανείς να συμπεράνει ότι οι εξαγωγικές πωλήσεις της PTMM πραγματοποιήθηκαν όχι μόνον από τον συνδεδεμένο τους έμπορο στη Σιγκαπούρη αλλά επίσης από την Ινδονησία.

(28)

Δεύτερο επιχείρημα: Σημασία των δραστηριοτήτων και λειτουργιών του εμπόρου όσον αφορά τα προϊόντα που προκύπτουν από μη συνδεδεμένες εταιρείες. Η PTMM ισχυρίστηκε ότι, ενώ δεν αρνείται ότι ο συνδεμένος της έμπορος συμμετείχε σε διάφορα προϊόντα από φοινικέλαιο, αυτό το επιχείρημα ήταν εσφαλμένο, εφόσον βασίστηκε σε δραστηριότητες πέρα από το επίπεδο της αρχικής έρευνας.

(29)

Προκειμένου να αξιολογηθεί αν οι δραστηριότητες ενός εμπόρου δεν είναι αυτές ενός εσωτερικού τμήματος πωλήσεων αλλά συγκρίσιμες με εκείνες ενός αντιπροσώπου που εργάζεται σε βάση προμήθειας στο πλαίσιο της έννοιας της απόφασης του Γενικού Δικαστηρίου στην υπόθεση T-249/06, οι δραστηριότητες του εμπόρου πρέπει να αξιολογηθούν με βάση την οικονομική πραγματικότητα. Υπάρχουν ομοιότητες όσον αφορά τις δραστηριότητες του εμπόρου σε σχέση με το οικείο προϊόν και τα άλλα εμπορεύματα. Επιβεβαιώνεται από το γεγονός ότι, όπως εξετάζεται παρακάτω στις αιτιολογικές σκέψεις 30 και 31, η σχέση μεταξύ της PTMM και του συνδεδεμένου της εμπόρου, συμπεριλαμβανομένων των δραστηριοτήτων του τελευταίου, για τα περισσότερα αν όχι όλα τα προϊόντα —συμπεριλαμβανομένου του οικείου προϊόντος— διέπεται από μια ενιαία σύμβαση χωρίς διάκριση μεταξύ των προϊόντων. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι οι συνολικές δραστηριότητες του εμπόρου βασίστηκαν σε σημαντικό βαθμό στις προμήθειες που προέρχονται από μη συνδεδεμένες εταιρείες. Οι δραστηριότητες του εμπόρου είναι συνεπώς παρόμοιες με αυτές αντιπροσώπου που εργάζεται βάσει προμήθειας.

(30)

Τρίτο επιχείρημα: Η ύπαρξη σύμβασης μεταξύ του εμπόρου και του παραγωγού, η οποία προέβλεπε ότι ο έμπορος έπρεπε να λάβει προμήθεια για τις εξαγωγικές πωλήσεις. Η PTMM ισχυρίστηκε ότι αυτή η σύμβαση αποτελούσε μια κύρια συμφωνία για τη ρύθμιση των τιμών μεταβίβασης μεταξύ των συνδεδεμένων μερών ώστε να συμμορφώνονται με τις ισχύουσες φορολογικές κατευθυντήριες γραμμές Ινδονησίας/Σιγκαπούρης και διεθνώς αποδεκτές κατευθυντήριες γραμμές σχετικά με την τιμολόγηση μεταβίβασης.

(31)

Το γεγονός ότι αυτή η συμφωνία μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για τον υπολογισμό των τιμών υπό συνθήκες ανταγωνισμού, σύμφωνα με τις ισχύουσες φορολογικές κατευθυντήριες γραμμές, δεν αντίκειται στο πόρισμα ότι σύμφωνα με τη συμφωνία ο έμπορος έλαβε προμήθεια με τη μορφή σταθερής αύξησης τιμής μόνον για τις διεθνείς συναλλαγές του και για τις δραστηριότητες πώλησης και μάρκετινγκ. Πράγματι, η ίδια η επωνυμία και οι όροι της συμφωνίας δικαιολογούν το πόρισμα ότι η σύμβαση είχε σκοπό να καλύψει τη σχέση μεταξύ της PTMM και του εμπόρου και δεν περιορίστηκε στην τιμολόγηση μεταβίβασης ή σε φορολογικά θέματα. Επομένως, η σύμβαση αποτελεί έμμεση απόδειξη ότι οι δραστηριότητες του εμπόρου είναι παρόμοιες με αυτές αντιπροσώπου που εργάζεται βάσει προμήθειας.

(32)

Ενόψει των επιχειρημάτων που προβλήθηκαν ανωτέρω, τα θεσμικά όργανα έχουν εκπληρώσει τα πρότυπα απόδειξης που απαιτούνται από την πάγια νομολογία (7): τα πορίσματά τους βασίστηκαν στις άμεσες ή τουλάχιστον έμμεσες αποδείξεις. Όσον αφορά την PTMM και για λόγους που εξηγήθηκαν ανωτέρω, η προσαρμογή που έγινε στις εξαγωγικές τιμές σύμφωνα με το άρθρο 2 παράγραφος 10 στοιχείο θ) του βασικού κανονισμού είναι δικαιολογημένη και, συνεπώς, θα πρέπει να διατηρηθεί το παρόν επίπεδο δασμού αντιντάμπινγκ.

(33)

Με βάση τα ανωτέρω, θα πρέπει να τροποποιηθούν οι φορολογικοί συντελεστές που ισχύουν για την Ecogreen και σε όλες τις άλλες εταιρείες στην Ινδονησία (εκτός της P.T. Musim Mas). Οι τροποποιημένοι συντελεστές θα πρέπει να ισχύουν αναδρομικά από την ημερομηνία της έναρξης ισχύος του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1138/2011, συμπεριλαμβανομένων όλων των εισαγωγών που υπόκεινται στους προσωρινούς δασμούς μεταξύ της 12ης Μαΐου 2011 και 11ης Νοεμβρίου 2011. Συνεπώς, ο οριστικός δασμός αντιντάμπινγκ που έχει καταβληθεί ή έχει εγγραφεί στους λογαριασμούς, σύμφωνα με το άρθρο 1 του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1138/2011 στην αρχική έκδοσή του, και οι προσωρινοί δασμοί αντιντάμπινγκ που εισπράχθηκαν οριστικά, σύμφωνα με το άρθρο 2 του ίδιου κανονισμού στην αρχική έκδοσή του, καθ’ υπέρβαση του δασμολογικού συντελεστή που διευκρινίζεται στο άρθρο 1 παράγραφος 2 του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1138/2011 όπως τροποποιήθηκε από τον εν λόγω κανονισμό, θα πρέπει να επιστραφούν ή να διαγραφούν. Για την επιστροφή ή διαγραφή θα πρέπει να υποβληθεί αίτηση στις εθνικές τελωνειακές αρχές σύμφωνα με την ισχύουσα τελωνειακή νομοθεσία,

21.12.2012   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 352/6

(1)

Το άρθρο 43 παράγραφος 3 της Συνθήκης προβλέπει ότι το Συμβούλιο, μετά από πρόταση της Επιτροπής, εκδίδει μέτρα σχετικά με τον καθορισμό των τιμών.

(2)

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 104/2000 του Συμβουλίου, της 17ης Δεκεμβρίου 1999, για την κοινή οργάνωση των αγορών των προϊόντων αλιείας και υδατοκαλλιέργειας (1) απαιτεί τον καθορισμό τιμών προσανατολισμού και ενωσιακών τιμών παραγωγής για κάθε αλιευτική περίοδο προκειμένου να ορισθούν τα επίπεδα τιμών όσον αφορά την παρέμβαση στην αγορά για ορισμένα αλιευτικά προϊόντα.

(3)

Εναπόκειται στο Συμβούλιο να καθορίζει τις τιμές προσανατολισμού για κάθε προϊόν και ομάδα προϊόντων των παραρτημάτων I και ΙΙ του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 104/2000 και τις ενωσιακές τιμές παραγωγής για τα προϊόντα του παραρτήματος III του εν λόγω κανονισμού.

(4)

Με βάση τα διαθέσιμα δεδομένα όσον αφορά τις τιμές για τα εν λόγω προϊόντα, καθώς και τα κριτήρια που θεσπίζονται στο άρθρο 18 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 104/2000, οι τιμές προσανατολισμού θα πρέπει να αυξηθούν, να διατηρηθούν ή να μειωθούν για την αλιευτική περίοδο του 2013 ανάλογα με τα είδη.

(5)

Είναι σκόπιμο να καθοριστεί ενωσιακή τιμή παραγωγής για ένα από τα προϊόντα του παραρτήματος III του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 104/2000 και να υπολογιστούν οι ενωσιακές τιμές παραγωγής για τα υπόλοιπα προϊόντα βάσει των συντελεστών μετατροπής που καθορίζονται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 802/2006 της Επιτροπής, της 30ής Μαΐου 2006, για τον καθορισμό των συντελεστών μετατροπής που εφαρμόζονται στους ιχθύς των γενών Thunnus και Euthynnus  (2).

(6)

Με βάση τα κριτήρια που ορίζονται στο άρθρο 18 παράγραφος 2 πρώτη και δεύτερη περίπτωση και σύμφωνα με τη διαδικασία που θεσπίζεται στο άρθρο 26 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 104/2000, θα πρέπει να καθοριστεί η ενωσιακή τιμή παραγωγής για την αλιευτική περίοδο του 2013,

21.12.2012   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 352/10

(1)

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1342/2008 του Συμβουλίου (1) αφορά τη σύσταση μακροπρόθεσμου σχεδίου για τα αποθέματα γάδου στο Kattegat· στη Βόρεια Θάλασσα, στο Skagerrak και στην ανατολική Μάγχη· δυτικώς της Σκωτίας· και στην Θάλασσα της Ιρλανδίας, και τις αλιευτικές δραστηριότητες που εκμεταλλεύονται τα αποθέματα αυτά («σχέδιο για τον γάδο»). Επιδίωξη του σχεδίου για τον γάδο είναι να εξασφαλισθεί βιώσιμη εκμετάλλευση των σχετικών αποθεμάτων γάδου με βάση τη μέγιστη βιώσιμη απόδοση. Ο στόχος αυτός πρέπει να επιτευχθεί διατηρώντας παράλληλα συγκεκριμένο επίπεδο θνησιμότητας λόγω αλιείας του γάδου στις κατάλληλες ηλικιακές ομάδες.

(2)

Τα άρθρα 7, 8 και 9 και το άρθρο 12 του σχεδίου για τον γάδο περιέχουν, προς επίτευξη του στόχου του σχεδίου για τον γάδο, ειδικούς κανόνες με λεπτομερή μεθοδολογία για τον ετήσιο καθορισμό αφενός των συνολικών επιτρεπόμενων αλιευμάτων (TAC) και αφετέρου των περιορισμών της αλιευτικής προσπάθειας.

(3)

Η επιστημονική αξιολόγηση των επιδόσεων του σχεδίου για τον γάδο που διενεργήθηκε από την επιστημονική, τεχνική και οικονομική επιτροπή αλιείας (ΕΤΟΕΑ) κατέδειξε ορισμένα προβλήματα με τον σχεδιασμό και την λειτουργία του σχεδίου για τον γάδο. Χωρίς να τίθενται υπό αμφισβήτηση οι στόχοι του σχεδίου για τον γάδο, η ΕΤΟΕΑ κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι στόχοι αυτοί είναι μάλλον απίθανο να επιτευχθούν εντός χρονικού διαστήματος που θα είναι σύμφωνο με τα συμπεράσματα της Παγκόσμιας Διάσκεψης Κορυφής για την αειφόρο ανάπτυξη που διεξήχθη στο Γιοχάνεσμπουργκ το 2002, εκτός εάν διορθωθούν τα ελαττώματα στον σχεδιασμό του σχεδίου για τον γάδο, τα οποία αφορούν, μεταξύ άλλων, και την εφαρμογή των άρθρων 9 και 12.

(4)

Το άρθρο 9 περιέχει λεπτομερείς κανόνες για τον καθορισμό των TAC υπό συνθήκες ελλιπών δεδομένων, εν η περιπτώσει οι κανόνες για τον καθορισμό των TAC, όπως ορίζονται στα άρθρα 7 και 8, δεν μπορούν να εφαρμοσθούν λόγω έλλειψης αρκούντως επακριβών και αντιπροσωπευτικών πληροφοριακών στοιχείων. Μολονότι σκοπός ήταν να εφαρμόζονται οι αυτόματες ετήσιες μειώσεις των TAC κατά 25 % σε εξαιρετικές μόνον περιπτώσεις, είχαν καταστεί κανόνας από το 2009 έως το 2012. Ως εκ τούτου, από την έναρξη ισχύος του σχεδίου για τον γάδο, τα TAC για τις αντίστοιχες περιοχές έχουν μειωθεί σημαντικά και περαιτέρω αυτόματες περικοπές θα οδηγήσουν στην ουσιαστική απαγόρευση της αλιείας του γάδου στις υπό εξέταση περιοχές. Από την επιστημονική αξιολόγηση που διεξήγαγε η ΕΤΟΕΑ, για την επίτευξη των στόχων του σχεδίου για τον γάδο, προκύπτει ότι θα ήταν περισσότερο ενδεδειγμένο σε ορισμένες περιπτώσεις να εφαρμόζονται οι επιστημονικές γνωμοδοτήσεις, με μεγαλύτερη ευελιξία, ανάλογα με την περίπτωση. Στο πλαίσιο της εν λόγω ευελιξίας είναι, επομένως, σκόπιμο να υπάρχει δυνατότητα αναστολής, υπό ορισμένες συνθήκες, της ετήσιας μείωσης των συνολικών επιτρεπόμενων αλιευμάτων, ή ενός ενδεχομένου εναλλακτικού επιπέδου αυτών, χωρίς να διακυβεύονται οι στόχοι του σχεδίου για τον γάδο.

(5)

Το άρθρο 12 περιέχει λεπτομερείς κανόνες για τον καθορισμό της επιτρεπόμενης αλιευτικής προσπάθειας. Δεδομένου ότι εφαρμόζεται η ίδια ποσοστιαία προσαρμογή, σύμφωνα με το άρθρο 12 παράγραφος 4, στην επιτρεπόμενη αλιευτική προσπάθεια σύμφωνα με τις αυτόματες ετήσιες μειώσεις της θνησιμότητας λόγω αλιείας (κατά τα άρθρα 7 και 8) και με τις αυτόματες ετήσιες μειώσεις του TAC (κατά το άρθρο 9), η επιτρεπόμενη αλιευτική προσπάθεια μειώθηκε κατά 25 % ετησίως από το 2009 μέχρι το 2012 στις περιοχές του άρθρου 9 και μειώθηκε σημαντικά στις περιοχές του άρθρου 8. Συνεπώς, αφότου ετέθη εν ισχύι το σχέδιο για τον γάδο, οι κατανομές της μέγιστης επιτρεπόμενης αλιευτικής προσπάθειας έχουν μειωθεί σημαντικά για τα κύρια εργαλεία αλίευσης γάδου. Σύμφωνα με τις επιστημονικές γνωμοδοτήσεις, είναι αδύνατον να αποδειχθεί ότι οι εν λόγω αυτόματες ετήσιες μειώσεις της επιτρεπόμενης αλιευτικής προσπάθειας οδήγησαν στις αναμενόμενες μειώσεις της θνησιμότητας λόγω αλιείας. Στην πράξη, οι αυτόματες ετήσιες μειώσεις της προσπάθειας επιπλέον αφαίρεσαν ή περιόρισαν τα κίνητρα των αλιέων για μείωση της θνησιμότητας λόγω αλιείας με τα άλλα μέσα που προβλέπονται στο άρθρο 13. Η συνέχεια της εφαρμογής των αυτόματων ετήσιων μειώσεων της προσπάθειας δεν θα έχει ως αποτέλεσμα την επίτευξη των στόχων του σχεδίου για τον γάδο, αλλά θα έχει σημαντικές οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις για τα τμήματα του στόλου που χρησιμοποιούν τα ίδια εργαλεία αλλά τα οποία αλιεύουν κατά κύριο λόγο άλλα είδη, πέραν του γάδου. Κρίνεται, ως εκ τούτου, σκόπιμο να επιτραπεί πιο ευέλικτη προσέγγιση η οποία θα δίνει τη δυνατότητα αναστολής της αυτόματης ετήσιας μείωσης της αλιευτικής προσπάθειας, χωρίς να διακυβεύονται οι στόχοι του σχεδίου για τον γάδο.

(6)

Βάσει των προειρημένων, είναι λίαν σημαντικό να τροποποιηθούν επειγόντως τα άρθρα 9 και 12 του σχεδίου για τον γάδο προκειμένου να ενεργοποιηθεί η δυνατότητα εφαρμογής των νέων κανόνων για τον καθορισμό των αλιευτικών δυνατοτήτων για το 2013.

(7)

Το άρθρο 43 παράγραφος 2 της ΣΛΕΕ προβλέπει ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο, αποφασίζοντας σύμφωνα με τη συνήθη νομοθετική διαδικασία και μετά από διαβούλευση με την Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή, ορίζουν την κοινή οργάνωση των αλιευτικών αγορών που προβλέπεται στο άρθρο 40 παράγραφος 1 της ΣΛΕΕ, καθώς και τις άλλες διατάξεις που είναι αναγκαίες για την επίτευξη των στόχων της κοινής αλιευτικής πολιτικής. Το άρθρο 43 παράγραφος 3 της ΣΛΕΕ προβλέπει ότι το Συμβούλιο, μετά από πρόταση της Επιτροπής, εκδίδει μέτρα σχετικά με τον καθορισμό και την κατανομή των αλιευτικών δυνατοτήτων.

(8)

Με τις τροποποιήσεις των άρθρων 9 και 12 θεσπίζονται ειδικοί λεπτομερείς κανόνες για τον καθορισμό των αλιευτικών δυνατοτήτων εκφραζόμενων μέσω των συνολικών επιτρεπόμενων αλιευμάτων και των περιορισμών της αλιευτικής προσπάθειας. Οι εν λόγω κανόνες προσαρμόζουν δε τους ισχύοντες κανόνες για τον καθορισμό των αλιευτικών δυνατοτήτων, χωρίς να τροποποιείται ο στόχος του σχεδίου για τον γάδο. Πρόκειται, κατά συνέπεια, για μέτρα σχετικά με τον καθορισμό και την κατανομή των TAC και των περιορισμών της αλιευτικής προσπάθειας και δεν μπορούν να θεωρηθούν ούτε ως διατάξεις για τη θέσπιση της κοινής οργάνωσης των αλιευτικών αγορών, ούτε ως άλλες διατάξεις αναγκαίες για την επίτευξη των στόχων της κοινής αλιευτικής πολιτικής.

(9)

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1342/2008 θα πρέπει συνεπώς να τροποποιηθεί δεόντως,

1)

Το άρθρο 9 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Άρθρο 9

Ειδική διαδικασία καθορισμού των ΤΑC

1.   Όταν οι πληροφορίες για τον καθορισμό των TAC σύμφωνα με το άρθρο 7 είναι ελλιπείς, τα επίπεδα των TAC για τα αποθέματα γάδου στο Kattegat, στα δυτικά της Σκωτίας και στη Θάλασσα της Ιρλανδίας θα ορίζονται με βάση επιστημονική γνωμοδότηση. Εντούτοις, εάν το επίπεδο που συνιστάται βάσει της επιστημονικής γνωμοδότησης είναι υψηλότερο από τα TAC του προηγούμενου έτους κατά ποσοστό που υπερβαίνει το 20 %, τότε αυξάνονται κατά 20 % σε σχέση με τα TAC του προηγούμενου έτους, ή εάν το επίπεδο που συνιστάται βάσει της επιστημονικής γνωμοδότησης είναι χαμηλότερο από τα TAC του προηγούμενου έτους κατά ποσοστό που υπερβαίνει το 20 %, τότε μειώνονται κατά 20 % σε σχέση με τα TAC του προηγούμενου έτους.

2.   Κατά παρέκκλιση από την παράγραφο 1, το Συμβούλιο μπορεί, εφόσον σύμφωνα με τις επιστημονικές υποδείξεις αντενδείκνυται η κατευθυνόμενη αλιεία και

να αποφασίσει να μην εφαρμόσει ετήσια προσαρμογή των συνολικών επιτρεπόμενων αλιευμάτων κατά το επόμενο έτος ή τα επόμενα έτη, με την προϋπόθεση ότι το TAC καθορίζεται μόνον για τα παρεμπίπτοντα αλιεύματα.

3.   Στις περιπτώσεις όπου υπάρχουν ανεπαρκείς πληροφορίες για τον καθορισμό των TAC σύμφωνα με το άρθρο 8, τα TAC για το απόθεμα γάδου στη Βόρεια Θάλασσα, στο Skagerrak και στην ανατολική Μάγχη ορίζονται, τηρουμένων των αναλογιών, βάσει των παραγράφων 1 και 2 του παρόντος άρθρου, εκτός εάν ύστερα από διαβουλεύσεις με την Νορβηγία προκύψει διαφορετικό επίπεδο TAC.

4.   Όταν οι επιστημονικές γνώμες δείχνουν ότι η εφαρμογή των κανόνων του άρθρου 8 παρ.1 έως παρ.4 δεν οδηγεί στην επίτευξη των στόχων του σχεδίου το Συμβούλιο μπορεί, παρά τις ανωτέρω διατάξεις, να αποφασίσει εναλλακτικό επίπεδο TAC.».

2)

Το άρθρο 12 τροποποιείται ως εξής:

21.12.2012   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 352/13

(1)

Την 1η Αυγούστου 2011, το Συμβούλιο εξέδωσε τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 753/2011.

(2)

Στις 20 Νοεμβρίου 2012, η Επιτροπή του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, που συστάθηκε σύμφωνα με την παράγραφο 30 της απόφασης 1988 (2011) του Συμβουλίου Ασφαλείας, τροποποίησε τον κατάλογο των προσώπων, ομάδων, επιχειρήσεων και οντοτήτων που υπόκεινται σε περιοριστικά μέτρα.

(3)

Συνεπώς, το παράρτημα I του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 753/2011 θα πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως,

21.12.2012   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 352/15

(1)

Λόγω της επιδείνωσης της κατάστασης των ανθρώπινων δικαιωμάτων στο Ιράν, στις 12 Απριλίου 2011 το Συμβούλιο, με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 359/2011 (2), επέβαλε ορισμένα περιοριστικά μέτρα κατά ορισμένων προσώπων, οντοτήτων και φορέων, σύμφωνα με την απόφαση 2011/235/ΚΕΠΠΑ.

(2)

Στις 20 Δεκεμβρίου 2012 το Συμβούλιο εξέδωσε την απόφαση 2012/810/ΚΕΠΠΑ (3) για την τροποποίηση της απόφασης 2011/235/ΚΕΠΠΑ όσον αφορά το πεδίο εφαρμογής των μέτρων σχετικά με εξοπλισμό που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για εσωτερική καταστολή.

(3)

Τα εν λόγω μέτρα εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της Συνθήκης και, επομένως, απαιτείται κανονιστική πράξη στο επίπεδο της Ένωσης για την εφαρμογή τους, για να διασφαλιστεί κυρίως η ομοιόμορφη εφαρμογή τους από τους οικονομικούς φορείς όλων των κρατών μελών.

(4)

Επομένως, είναι σκόπιμο να τροποποιηθεί αναλόγως ο κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 359/2011.

(5)

Ο παρών κανονισμός θα πρέπει να τεθεί σε ισχύ αμέσως,

1)

η υπάρχουσα παράγραφος αριθμείται ως παράγραφος 1·

2)

προστίθεται η ακόλουθη παράγραφος:

«2.   Κατά παρέκκλιση της παραγράφου 1, οι αρμόδιες αρχές των κρατών μελών, όπως απαριθμούνται στο παράρτημα II, δύνανται να εγκρίνουν, υπό όρους τους οποίους κρίνουν κατάλληλους, την πώληση, προμήθεια, μεταβίβαση ή εξαγωγή εξοπλισμού που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για εσωτερική καταστολή, όπως απαριθμείται στο παράρτημα III, υπό την προϋπόθεση ότι προορίζεται αποκλειστικά για την προστασία του προσωπικού της Ένωσης και των κρατών μελών της στο Ιράν ή την παροχή τεχνικής βοήθειας ή υπηρεσιών διαμεσολάβησης ή χρηματοδότησης ή χρηματοδοτικής βοήθειας που αναφέρονται στην παράγραφο 1 στοιχεία β) και γ) και έχουν σχέση με αυτό τον εξοπλισμό.».

21.12.2012   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 352/16

(1)

Οι συμφωνίες υπό μορφή ανταλλαγής επιστολών μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Βραζιλίας και μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ταϊλάνδης, που εγκρίθηκαν με την απόφαση 2012/792/ΕΕ του Συμβουλίου (2), προβλέπουν τη χορήγηση νέων ποσοτήτων μεταποιημένου κρέατος πουλερικών στη Βραζιλία, στην Ταϊλάνδη και σε άλλες τρίτες χώρες. Ως εκ τούτου, κρίνεται σκόπιμο να τροποποιηθεί ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 616/2007 της Επιτροπής (3) για να ληφθούν υπόψη οι νέες ποσότητες.

(2)

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 616/2007 προβλέπει ειδική μέθοδο διαχείρισης για τις δασμολογικές ποσοστώσεις που βασίζονται στην καταγωγή των σχετικών προϊόντων. Η διαχείριση των νέων ποσοστώσεων θα πρέπει να γίνεται κατά τον ίδιο τρόπο.

(3)

Συνεπώς, ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 616/2007 θα πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως.

(4)

Οι συμφωνίες με τη Βραζιλία και την Ταϊλάνδη αρχίζουν να ισχύουν την 1η Μαρτίου 2013, ενώ οι σχετικές ποσοστώσεις ανοίγονται σε ετήσια βάση για την περίοδο από την 1η Ιουλίου έως τις 30 Ιουνίου. Ως εκ τούτου, κρίνεται σκόπιμο να προβλεφθούν παρεκκλίσεις από ορισμένες διατάξεις του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 616/2007, ο οποίος πρόκειται να τροποποιηθεί με τον παρόντα κανονισμό. Ειδικότερα, η ετήσια ποσότητα για το έτος ποσόστωσης 2012/2013 θα πρέπει να μειωθεί κατ’ αναλογία. Επιπλέον, εφόσον δεν είναι δυνατόν να υποβληθούν αιτήσεις εκ των προτέρων για τις νέες ποσοστώσεις που αρχίζουν να ισχύουν την 1η Μαρτίου 2013, θα πρέπει να εφαρμοστεί ενιαία περίοδος ποσόστωσης από την 1η Μαρτίου 2013 έως τις 30 Ιουνίου 2013 και να προβλεφθεί παρέκκλιση από την κανονική περίοδο υποβολής αιτήσεων που προβλέπεται στο άρθρο 5 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 616/2007. Η περίοδος ισχύος των πιστοποιητικών εισαγωγής θα πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως.

(5)

Τα μέτρα που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό είναι σύμφωνα με τη γνώμη της διαχειριστικής επιτροπής για την κοινή οργάνωση των γεωργικών αγορών,

1)

Στο άρθρο 1, η παράγραφος 1 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«1.   Οι δασμολογικές ποσοστώσεις που περιλαμβάνονται στο παράρτημα I του παρόντος κανονισμού ανοίγονται για την εισαγωγή των προϊόντων τα οποία αφορούν οι συμφωνίες μεταξύ της Ένωσης και της Βραζιλίας και της Ένωσης και της Ταϊλάνδης, που εγκρίθηκαν με την απόφαση 2007/360/ΕΚ και την απόφαση 2012/792/ΕΕ του Συμβουλίου (4).

Οι δασμολογικές ποσοστώσεις ανοίγονται σε ετήσια βάση για την περίοδο από την 1η Ιουλίου έως τις 30 Ιουνίου.

2)

Το άρθρο 3 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Άρθρο 3

1.   Εκτός από τις ποσοστώσεις στις ομάδες 3, 4B, 5B και 6B, η ποσότητα που καθορίζεται για την ετήσια περίοδο ποσόστωσης κατανέμεται σε 4 υποπεριόδους ως εξής:

2.   Η ετήσια ποσότητα που καθορίζεται για τις ποσοστώσεις στις ομάδες 3, 4B, 5B και 6B δεν κατανέμεται σε υποπεριόδους.

3.   Οι ετήσιες ποσότητες που καθορίζονται για τις ποσοστώσεις στις ομάδες 5A και 5B αποτελούν αντικείμενο διαχείρισης που επιτυγχάνεται με την παραχώρηση δικαιωμάτων εισαγωγής σε πρώτο στάδιο και την έκδοση πιστοποιητικών εισαγωγής σε δεύτερο.».

3)

Το άρθρο 4 τροποποιείται ως εξής:

4)

Το άρθρο 5 τροποποιείται ως εξής:

5)

Το άρθρο 6 τροποποιείται ως εξής:

6)

Στο άρθρο 7, η παράγραφος 1 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«1.   Κατά παρέκκλιση από το άρθρο 22 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 376/2008 της Επιτροπής (5), τα πιστοποιητικά εισαγωγής ισχύουν για εκατόν πενήντα ημέρες από την πρώτη ημέρα της περιόδου ή της υποπεριόδου ποσόστωσης για την οποία εκδόθηκαν.

Για τις ομάδες 5A και 5B, τα πιστοποιητικά ισχύουν για δεκαπέντε εργάσιμες ημέρες από την ημερομηνία της πραγματικής έκδοσής τους, σύμφωνα με το άρθρο 22 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 376/2008. Τα δικαιώματα εισαγωγής ισχύουν από την πρώτη ημέρα της περιόδου ή της υποπεριόδου ποσόστωσης για την οποία έχει κατατεθεί αίτηση και μέχρι την 30ή Ιουνίου της αντίστοιχης περιόδου ποσόστωσης.

7)

Το άρθρο 8 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Άρθρο 8

1.   Η θέση σε ελεύθερη κυκλοφορία στο πλαίσιο των ποσοστώσεων που αναφέρονται στο άρθρο 1 του παρόντος κανονισμού υπόκειται στην προσκόμιση πιστοποιητικού καταγωγής που εκδίδεται από τις αρμόδιες αρχές της Βραζιλίας (για τις ομάδες 1, 4A, 4B και 7) και της Ταϊλάνδης (για τις ομάδες 2, 5A και 5B) σύμφωνα με τα άρθρα 55 έως 65 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2454/93.

2.   Η παράγραφος 1 δεν εφαρμόζεται στις ομάδες 3, 6A, 6B και 8.».

8)

Το παράρτημα I αντικαθίσταται από το κείμενο του παραρτήματος του παρόντος κανονισμού.

α)

η περίοδος ποσόστωσης ανοίγεται από 1ης Μαρτίου έως 30 Ιουνίου 2013 και η ετήσια ποσότητα μειώνεται κατά 67 %·

β)

οι υποπερίοδοι που αναφέρονται στο άρθρο 3 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 616/2007 δεν ισχύουν·

γ)

οι αιτήσεις πιστοποιητικών εισαγωγής και δικαιωμάτων εισαγωγής που αναφέρονται στο άρθρο 5 παράγραφος 1 του εν λόγω κανονισμού μπορούν να υποβληθούν μόνο κατά τις πρώτες εφτά ημέρες του Ιανουαρίου 2013·

δ)

τα πιστοποιητικά εισαγωγής για όλες τις ομάδες εκτός από εκείνα για τις ομάδες 5A και 5B ισχύουν από την 1η Μαρτίου 2013 έως τις 30 Ιουνίου 2013.

21.12.2012   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 352/20

(1)

Προκειμένου να αποφευχθούν ανακολουθίες, όλα τα δεδομένα που αποστέλλονται σε αρχεία καταγραφής συναλλαγών βάσει του άρθρου 9 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 648/2012 θα πρέπει να ακολουθούν τους ίδιους κανόνες, πρότυπα και μορφοτύπους για όλα τα αρχεία καταγραφής συναλλαγών, όλους τους αντισυμβαλλομένους και όλους τους τύπους παραγώγων. Ως εκ τούτου, θα πρέπει να χρησιμοποιείται ένα μοναδικό σύνολο δεδομένων για την περιγραφή των συναλλαγών παραγώγων.

(2)

Εφόσον τα εξωχρηματιστηριακά παράγωγα δεν είναι τυπικώς ούτε με μοναδικό τρόπο αναγνωρίσιμα από υπάρχοντες κωδικούς που χρησιμοποιούνται ευρέως στις χρηματαγορές, όπως οι Διεθνείς Αριθμοί Αναγνώρισης Τίτλων (ISIN), ούτε περιγράψιμα με τον κωδικό ISO ταξινόμησης χρηματοπιστωτικών μέσων (CFI), θα πρέπει να αναπτυχθεί μια νέα και καθολική μέθοδος αναγνώρισης. Εάν καταστεί διαθέσιμος ένας μοναδικός αναγνωριστικός κωδικός προϊόντος και ακολουθεί τις αρχές της μοναδικότητας, της ουδετερότητας, της αξιοπιστίας, της ανοικτής πηγής, της κλιμακωσιμότητας, της προσβασιμότητας, έχει βάση εύλογου κόστους, προσφέρεται βάσει κατάλληλου πλαισίου διακυβέρνησης και εγκρίνεται για χρήση στην Ένωση, θα πρέπει να χρησιμοποιείται. Εάν δεν είναι διαθέσιμος μοναδικός αναγνωριστικός κωδικός προϊόντος που πληροί αυτές τις απαιτήσεις, θα πρέπει να χρησιμοποιείται προσωρινή ταξινόμηση.

(3)

Το υποκείμενο στοιχείο θα πρέπει να αναγνωρίζεται χρησιμοποιώντας μοναδικό αναγνωριστικό κωδικό, ωστόσο δεν υπάρχει προς το παρόν ευρέως τυποποιημένος κωδικός αγοράς που να αναγνωρίζει τα υποκείμενα στοιχεία εντός ενός καλαθιού. Οι αντισυμβαλλόμενοι θα πρέπει, συνεπώς, να καταδεικνύουν τουλάχιστον ότι το υποκείμενο στοιχείο είναι ένα καλάθι και ότι χρησιμοποιούν ISIN για τυποποιημένους δείκτες, όπου αυτό είναι εφικτό.

(4)

Για να διασφαλιστεί η συνοχή, όλα τα μέρη σύμβασης παραγώγων θα πρέπει να αναγνωρίζονται με μοναδικό κωδικό. Ένας παγκόσμιος αναγνωριστικός κωδικός νομικής οντότητας ή προσωρινός αναγνωριστικός κωδικός οντότητας, ο οποίος θα οριστεί βάσει πλαισίου διακυβέρνησης το οποίο είναι συμβατό με τις συστάσεις του Συμβουλίου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (FSB) για τις απαιτήσεις δεδομένων και εγκρίνεται για χρήση στην Ένωση, θα πρέπει να χρησιμοποιείται για την αναγνώριση όλων των χρηματοοικονομικών και μη χρηματοοικονομικών αντισυμβαλλομένων, χρηματομεσιτών, κεντρικών αντισυμβαλλομένων και δικαιούχων αφότου καταστεί διαθέσιμος, για να διασφαλίζεται ειδικότερα η συνοχή με την έκθεση της Επιτροπής Συστημάτων Πληρωμών και Διακανονισμού (CPSS) και του Διεθνούς Οργανισμού των Επιτροπών Κεφαλαιαγοράς (IOSCO) σχετικά με τις απαιτήσεις αναφοράς και συγκέντρωσης δεδομένων για εξωχρηματιστηριακά παράγωγα, που περιγράφει τους αναγνωριστικούς κωδικούς νομικής οντότητας ως εργαλείο για τη συγκέντρωση δεδομένων. Στην περίπτωση συναλλαγών για λογαριασμό τρίτων, οι δικαιούχοι θα πρέπει να αναγνωρίζονται ως το άτομο ή η οντότητα για λογαριασμό των οποίων έχει συναφθεί η σύμβαση.

(5)

Η προσέγγιση που ακολουθείται σε τρίτες χώρες και επίσης από τα ίδια τα αρχεία καταγραφής συναλλαγών, κατά την έναρξη των δραστηριοτήτων τους, θα πρέπει επίσης να συνεκτιμηθεί. Ως εκ τούτου, για να διασφαλιστεί οικονομικά αποδοτική λύση για τους αντισυμβαλλομένους και για να μετριαστεί ο λειτουργικός κίνδυνος για τα αρχεία καταγραφής συναλλαγών, η ημερομηνία έναρξης της αναφοράς θα πρέπει να περιλαμβάνει ημερομηνίες σταδιακής εφαρμογής για διάφορες κατηγορίες παραγώγων, αρχής γενομένης με τις πλέον τυποποιημένες κατηγορίες και, στη συνέχεια, με επέκταση στις λοιπές κατηγορίες. Οι συμβάσεις παραγώγων που έχουν τεθεί σε ισχύ πριν, κατά ή μετά την έναρξη ισχύος του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 648/2012, που δεν είναι άληκτες κατά ή μετά την ημερομηνία έναρξης της αναφοράς, δεν έχουν μείζονα σημασία για κανονιστικούς σκοπούς. Ωστόσο, πρέπει να αποτελούν αντικείμενο αναφοράς βάσει του άρθρου 9 παράγραφος 1 στοιχείο α) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 648/2012. Προκειμένου να διασφαλιστεί αποτελεσματικό και αναλογικό καθεστώς αναφοράς σε αυτές τις περιπτώσεις και να ληφθούν υπόψη οι δυσκολίες στην αναδιάρθρωση δεδομένων των συμβάσεων που έχουν λήξει, θα πρέπει να παρέχεται μεγαλύτερη προθεσμία για την εν λόγω αναφορά.

(6)

Ο παρών κανονισμός βασίζεται σε σχέδια εκτελεστικών τεχνικών προτύπων που έχει υποβάλει η Ευρωπαϊκή Αρχή Κινητών Αξιών και Αγορών (εφεξής ΕΑΚΑΑ) στην Επιτροπή.

(7)

Σύμφωνα με το άρθρο 15 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1095/2010 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 24ης Νοεμβρίου 2010, σχετικά με τη σύσταση Ευρωπαϊκής Εποπτικής Αρχής (Ευρωπαϊκή Αρχή Κινητών Αξιών και Αγορών) (3), η ΕΑΚΑΑ διενήργησε ανοιχτές δημόσιες διαβουλεύσεις για τα εν λόγω σχέδια εκτελεστικών τεχνικών προτύπων, ανέλυσε τα ενδεχόμενα συναφή κόστη και τις ωφέλειες και ζήτησε τη γνώμη της ομάδας συμφεροντούχων κινητών αξιών και αγορών της ΕΑΚΑΑ, που έχει συσταθεί σύμφωνα με το άρθρο 37 του εν λόγω κανονισμού,

α)

δικαιούχου που είναι νομικό πρόσωπο·

β)

χρηματομεσιτικής οντότητας·

γ)

κεντρικού αντισυμβαλλομένου·

δ)

εκκαθαριστικού μέλους που είναι νομικό πρόσωπο·

ε)

αντισυμβαλλομένου που είναι νομική οντότητα·

στ)

υποβάλλουσας οντότητας.

α)

μοναδικός·

β)

ουδέτερος·

γ)

αξιόπιστος·

δ)

προερχόμενος από ανοικτή πηγή·

ε)

κλιμακώσιμος·

στ)

προσβάσιμος·

ζ)

διαθέσιμος σε βάση εύλογου κόστους·

η)

υποκείμενος σε κατάλληλο πλαίσιο διακυβέρνησης.

α)

μοναδικός·

β)

ουδέτερος·

γ)

αξιόπιστος·

δ)

προερχόμενος από ανοικτή πηγή·

ε)

κλιμακώσιμος·

στ)

προσιτός·

ζ)

διαθέσιμος σε βάση εύλογου κόστους·

η)

υποκείμενος σε κατάλληλο πλαίσιο διακυβέρνησης.

α)

Η κατηγορία του παραγώγου αναγνωρίζεται ως μία από τις ακόλουθες:

β)

Ο τύπος παραγώγου αναγνωρίζεται ως ένας από τους ακόλουθους:

γ)

Στην περίπτωση παραγώγων που δεν εμπίπτουν σε ειδική κατηγορία παραγώγου ή τύπο παραγώγου, η αναφορά γίνεται στη βάση κατηγορίας παραγώγου ή τύπου παραγώγου που οι αντισυμβαλλόμενοι συμφωνούν όσον αφορά την κατηγορία η οποία ομοιάζει περισσότερο στη σύμβαση παραγώγων.

α)

έως την 1η Ιουλίου 2013, όταν το αρχείο καταγραφής συναλλαγών για τη συγκεκριμένη κατηγορία παραγώγων έχει καταχωριστεί βάσει του άρθρου 55 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 648/2012 πριν από την 1η Απριλίου 2013·

β)

90 ημέρες μετά την καταχώριση αρχείου καταγραφής συναλλαγών για συγκεκριμένη κατηγορία παραγώγων βάσει του άρθρου 55 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 648/2012, όταν δεν υπάρχει αρχείο καταγραφής συναλλαγών καταχωρισμένο για τη συγκεκριμένη κατηγορία παραγώγων πριν ή κατά την 1η Απριλίου 2013·

γ)

έως την 1η Ιουλίου 2015, όταν δεν υπάρχει αρχείο καταγραφής συναλλαγών καταχωρισμένο για τη συγκεκριμένη κατηγορία παραγώγων βάσει του άρθρου 55 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 648/2012 μέχρι την 1η Ιουλίου 2015. Η υποχρέωση αναφοράς αρχίζει να ισχύει κατά την ημερομηνία αυτή και οι συμβάσεις αναφέρονται στην ΕΑΚΑΑ σύμφωνα με το άρθρο 9 παράγραφος 3 του εν λόγω κανονισμού, μέχρις ότου καταχωριστεί αρχείο καταγραφής συναλλαγών για τη συγκεκριμένη κατηγορία παραγώγων.

α)

έως την 1η Ιανουαρίου 2014, όταν το αρχείο καταγραφής συναλλαγών για τη συγκεκριμένη κατηγορία παραγώγων έχει καταχωριστεί βάσει του άρθρου 55 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 648/2012 πριν από την 1η Οκτωβρίου 2013·

β)

90 ημέρες μετά την καταχώριση αρχείου καταγραφής συναλλαγών για συγκεκριμένη κατηγορία παραγώγων βάσει του άρθρου 55 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 648/2012, όταν δεν υπάρχει αρχείο καταγραφής συναλλαγών καταχωρισμένο για τη συγκεκριμένη κατηγορία παραγώγων πριν ή κατά την 1η Οκτωβρίου 2013·

γ)

έως την 1η Ιουλίου 2015, όταν δεν υπάρχει αρχείο καταγραφής συναλλαγών καταχωρισμένο για τη συγκεκριμένη κατηγορία παραγώγων βάσει του άρθρου 55 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 648/2012 μέχρι την 1η Ιουλίου 2015. Η υποχρέωση αναφοράς αρχίζει να ισχύει κατά την ημερομηνία αυτή και οι συμβάσεις αναφέρονται στην ΕΑΚΑΑ σύμφωνα με το άρθρο 9 παράγραφος 3 του εν λόγω κανονισμού, μέχρις ότου καταχωριστεί αρχείο καταγραφής συναλλαγών για τη συγκεκριμένη κατηγορία παραγώγων.

α)

που τέθηκαν σε ισχύ πριν από τις 16 Αυγούστου 2012 και παρέμεναν άληκτες στις 16 Αυγούστου 2012 ή

β)

που τέθηκαν σε ισχύ κατά ή μετά τις 16 Αυγούστου 2012,

21.12.2012   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 352/30

(1)

Όλες οι πληροφορίες που υποβάλλονται στην Ευρωπαϊκή Αρχή Κινητών Αξιών και Αγορών (ΕΑΚΑΑ) στο πλαίσιο αίτησης για καταχώριση αρχείου καταγραφής συναλλαγών θα πρέπει να παρέχονται σε σταθερό υπόθεμα, το οποίο επιτρέπει την αποθήκευσή τους για μελλοντική χρήση και αναπαραγωγή. Προκειμένου να διευκολυνθεί η επισήμανση των πληροφοριών που έχουν υποβληθεί από αρχείο καταγραφής συναλλαγών, τα έγγραφα που έχουν επισυναφθεί στην αίτηση θα πρέπει να φέρουν μοναδικό αριθμό αναφοράς.

(2)

Ο παρών κανονισμός βασίζεται στο σχέδιο εκτελεστικών τεχνικών προτύπων που υπέβαλε η ΕΑΚΑΑ στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 15 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1095/2010, του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 24ης Νοεμβρίου 2010, σχετικά με τη σύσταση Ευρωπαϊκής Εποπτικής Αρχής (Ευρωπαϊκή Αρχή Κινητών Αξιών και Αγορών) (3).

(3)

Σύμφωνα με το άρθρο 15 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1095/2010, η ΕΑΚΑΑ διενήργησε ανοιχτές δημόσιες διαβουλεύσεις σχετικά με το εν λόγω σχέδιο εκτελεστικών τεχνικών προτύπων, ανέλυσε τα ενδεχόμενα συναφή κόστη και τις ωφέλειες και ζήτησε τη γνώμη της ομάδας συμφεροντούχων κινητών αξιών και αγορών της ΕΑΚΑΑ, που έχει συσταθεί σύμφωνα με το άρθρο 37 του εν λόγω κανονισμού,

21.12.2012   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 352/32

(1)

Σύμφωνα με το άρθρο 29 παράγραφος 4 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 648/2012, τα άρθρα 13, 14 και 15 της κατ’ εξουσιοδότηση πράξης που αφορά τα ρυθμιστικά τεχνικά πρότυπα, όπου διευκρινίζονται οι λεπτομέρειες σχετικά με τα αρχεία και τις πληροφορίες που πρέπει να διατηρούν οι κεντρικοί αντισυμβαλλόμενοι, τα οποία εγκρίνονται σύμφωνα με το άρθρο 29 παράγραφος 4 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 648/2012, θα πρέπει να θεσπιστούν επίσης κανόνες για να καθοριστεί ο μορφότυπος των αρχείων και των πληροφοριών που διατηρούνται σύμφωνα με τα εν λόγω άρθρα.

(2)

Προκειμένου να ασκούν με τρόπο συνεκτικό και αποτελεσματικό τα καθήκοντά τους, οι αρμόδιες αρχές θα πρέπει να έχουν στη διάθεσή τους δεδομένα τα οποία να είναι συγκρίσιμα μεταξύ κεντρικών αντισυμβαλλομένων. Η χρησιμοποίηση κοινών μορφοτύπων διευκολύνει επίσης τη συμφωνία δεδομένων μεταξύ κεντρικών αντισυμβαλλομένων.

(3)

Ο κεντρικός αντισυμβαλλόμενος θα πρέπει να απαιτείται να διατηρεί δεδομένα για τους σκοπούς τήρησης αρχείων σε μορφότυπο συμβατό με τον μορφότυπο στον οποίο διατηρούνται τα δεδομένα από αρχεία καταγραφής συναλλαγών, λαμβάνοντας υπόψη ότι, σε ορισμένες περιπτώσεις, οι κεντρικοί αντισυμβαλλόμενοι και τα αρχεία καταγραφής συναλλαγών απαιτείται να διατηρούν ή να αναφέρουν τις ίδιες πληροφορίες. Η χρησιμοποίηση κοινού μορφοτύπου σε διάφορες υποδομές τις χρηματοπιστωτικής αγοράς διευκολύνει τη μεγαλύτερη χρήση αυτών των μορφοτύπων από διαφορετικούς συμμετέχοντες στην αγορά, προωθώντας έτσι την τυποποίηση.

(4)

Για να διευκολυνθεί η απρόσκοπτη επεξεργασία και μείωση του κόστους για τους συμμετέχοντες στην αγορά, είναι σημαντικό να χρησιμοποιούνται, κατά το δυνατόν, τυποποιημένες διαδικασίες και μορφότυποι δεδομένων σε όλους τους κεντρικούς αντισυμβαλλομένους.

(5)

Το υποκείμενο στοιχείο θα πρέπει να προσδιορίζεται χρησιμοποιώντας μοναδικό αναγνωριστικό κωδικό, ωστόσο δεν υπάρχει επί του παρόντος ευρέως τυποποιημένος κωδικός αγοράς που να προσδιορίζει τα υποκείμενα στοιχεία εντός ενός καλαθιού. Ως εκ τούτου, οι κεντρικοί αντισυμβαλλόμενοι θα πρέπει να καταδεικνύουν τουλάχιστον ότι το υποκείμενο στοιχείο είναι ένα καλάθι και να χρησιμοποιούν διεθνείς αριθμούς αναγνώρισης τίτλων (ISIN) για τυποποιημένους δείκτες, όπου είναι εφικτό.

(6)

Ο παρών κανονισμός βασίζεται στα σχέδια εκτελεστικών τεχνικών προτύπων που υπέβαλε η Ευρωπαϊκή Αρχή Κινητών Αξιών και Αγορών (ΕΑΚΑΑ) στην Επιτροπή.

(7)

Σύμφωνα με το άρθρο 15 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1095/2010 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 24ης Νοεμβρίου 2010, σχετικά με τη σύσταση Ευρωπαϊκής Εποπτικής Αρχής (Ευρωπαϊκή Αρχή Κινητών Αξιών και Αγορών) (3), η ΕΑΚΑΑ Αρχή διενήργησε ανοιχτές δημόσιες διαβουλεύσεις πριν από τη υποβολή των σχεδίων εκτελεστικών τεχνικών προτύπων στα οποία βασίζεται ο παρών κανονισμός, ανέλυσε τα ενδεχόμενα συναφή κόστη και τις ωφέλειες και ζήτησε τη γνώμη της ομάδας συμφεροντούχων κινητών αξιών και αγορών, που έχει συσταθεί σύμφωνα με το άρθρο 37 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1095/2010,

21.12.2012   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 352/40

(1)

Στο παράρτημα του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2580/2001 περιλαμβάνεται ο κατάλογος των αρμόδιων αρχών στις οποίες πρέπει να απευθύνονται πληροφορίες και αιτήματα σχετικά με τα μέτρα που προβλέπονται από τον εν λόγω κανονισμό.

(2)

Η Σλοβενία ζήτησε να τροποποιηθούν τα στοιχεία τα σχετικά με τις διευθύνσεις των αρμόδιων αρχών της. Επιπλέον, η διεύθυνση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής θα πρέπει να επικαιροποιηθεί.

(3)

Επομένως, το παράρτημα του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2580/2001 θα πρέπει να επικαιροποιηθεί ανάλογα,

21.12.2012   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 352/42

(1)

Το παράρτημα I του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1183/2005 περιλαμβάνει κατάλογο των φυσικών και νομικών προσώπων, των οντοτήτων και των οργανισμών που αφορά η δυνάμει του εν λόγω κανονισμού δέσμευση κεφαλαίων και οικονομικών πόρων.

(2)

Στις 12 και στις 30 Νοεμβρίου 2012, η Επιτροπή Κυρώσεων του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών πρόσθεσε τρία πρόσωπα στον κατάλογο προσώπων και οντοτήτων έναντι των οποίων ισχύει η δέσμευση περιουσιακών στοιχείων.

(3)

Η διεύθυνση για κοινοποιήσεις προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή που περιλαμβάνεται στο παράρτημα II του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1183/2005 θα πρέπει να επικαιροποιηθεί.

(4)

Κατά συνέπεια, τα παραρτήματα I και II του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1183/2005 θα πρέπει να τροποποιηθούν αναλόγως,

(5)

Ο παρών κανονισμός θα πρέπει να τεθεί αμέσως σε ισχύ ώστε να διασφαλιστεί η αποτελεσματικότητα των μέτρων που προβλέπει,

(1)

Το παράρτημα I τροποποιείται σύμφωνα με το παράρτημα I του παρόντος κανονισμού.

(2)

Το παράρτημα II τροποποιείται σύμφωνα με το παράρτημα II του παρόντος κανονισμού.

21.12.2012   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 352/44

(1)

Ο εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 543/2011 προβλέπει, κατ’ εφαρμογή των αποτελεσμάτων των πολυμερών εμπορικών διαπραγματεύσεων του Γύρου της Ουρουγουάης, τα κριτήρια για τον καθορισμό από την Επιτροπή των κατ’ αποκοπή τιμών εισαγωγής από τρίτες χώρες, για τα προϊόντα και τις περιόδους που ορίζονται στο παράρτημα XVI μέρος A του εν λόγω κανονισμού.

(2)

Η κατ’ αποκοπή τιμή εισαγωγής υπολογίζεται κάθε εργάσιμη ημέρα, σύμφωνα με το άρθρο 136 παράγραφος 1 του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 543/2011, λαμβανομένων υπόψη των ημερήσιων μεταβλητών στοιχείων. Συνεπώς, ο παρών κανονισμός θα πρέπει να αρχίσει να ισχύει την ημέρα της δημοσίευσής του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

21.12.2012   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 352/46

(1)

Σύμφωνα με το άρθρο 6 παράγραφος 1 της κοινής δράσης 2008/851/ΚΕΠΠΑ, το Συμβούλιο εξουσιοδότησε την Επιτροπή Πολιτικής και Ασφάλειας («ΕΠΑ») να λαμβάνει αποφάσεις σχετικά με τον διορισμό του διοικητή επιχειρήσεων της ΕΕ για τη στρατιωτική επιχείρηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης που θα συμβάλει στην αποτροπή, στην πρόληψη και στην καταστολή των πειρατικών επιθέσεων και των ένοπλων ληστειών στα ανοικτά των ακτών της Σομαλίας («διοικητής επιχειρήσεων της ΕΕ»).

(2)

Στις 15 Ιουνίου 2011, η ΕΠΑ εξέδωσε την απόφαση Atalanta/2/2011 (2), με την οποία ο υποναύαρχος Duncan POTTS διορίστηκε διοικητής επιχειρήσεων της ΕΕ.

(3)

Το Ηνωμένο Βασίλειο πρότεινε τον ορισθέντα υποναύαρχο Robert TARRANT προκειμένου να αντικαταστήσει τον υποναύαρχο Duncan POTTS ως διοικητή επιχειρήσεων της ΕΕ.

(4)

Η στρατιωτική επιτροπή της ΕΕ υποστηρίζει την εν λόγω πρόταση.

(5)

Σύμφωνα με το άρθρο 5 του πρωτοκόλλου (αριθ. 22) σχετικά με τη θέση της Δανίας, το οποίο προσαρτάται στη Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση και στη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η Δανία δεν συμμετέχει στην εκπόνηση και την εφαρμογή των αποφάσεων και δράσεων της Ένωσης που έχουν συνέπειες στην άμυνα,

21.12.2012   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 352/47

(1)

Την 1η Αυγούστου 2011 το Συμβούλιο εξέδωσε την απόφαση 2011/486/ΚΕΠΠΑ.

(2)

Την 20ή Νοεμβρίου 2012 η Επιτροπή του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, που συστάθηκε σύμφωνα με την παράγραφο 30 της απόφασης 1988 (2011) του Συμβουλίου Ασφαλείας, τροποποίησε τον κατάλογο των προσώπων, ομάδων, επιχειρήσεων και οντοτήτων που υπόκεινται σε περιοριστικά μέτρα.

(3)

Το παράρτημα της απόφασης 2011/486/ΚΕΠΠΑ θα πρέπει, επομένως, να τροποποιηθεί αναλόγως,

21.12.2012   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 352/49

(1)

Στις 12 Απριλίου 2011 το Συμβούλιο εξέδωσε την απόφαση 2011/235/ΚΕΠΠΑ (1).

(2)

Θα πρέπει να διευκρινιστεί ότι η απαγόρευση πώλησης, προμήθειας, μεταφοράς ή εξαγωγής εξοπλισμού που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για εσωτερική καταστολή στο Ιράν δεν ισχύει εάν η πώληση, προμήθεια, μεταφορά ή εξαγωγή αυτού του εξοπλισμού προορίζεται αποκλειστικά για την προστατευτική χρήση του προσωπικού της Ένωσης και των κρατών μελών της στο Ιράν ούτε στην περίπτωση παροχής τεχνικής βοήθειας, υπηρεσιών διαμεσολάβησης και άλλων υπηρεσιών ή στην περίπτωση παροχής χρηματοδότησης και χρηματοοικονομικής βοήθειας σε σχέση με τον εν λόγω εξοπλισμό.

(3)

Συνεπώς, η απόφαση 2011/235/ΚΕΠΠΑ θα πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως,

21.12.2012   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 352/50

(1)

Στις 20 Δεκεμβρίου 2010 το Συμβούλιο εξέδωσε την απόφαση 2010/788/ΚΕΠΠΑ για την επιβολή περιοριστικών μέτρων κατά της Λαϊκής Δημοκρατίας του Κονγκό (1).

(2)

Η απόφαση ΣΑΗΕ 2078 (2012) του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, της 28ης Νοεμβρίου 2012,τροποποίησε τα κριτήρια υπαγωγής προσώπων και οντοτήτων που θα υπόκεινται σε περιοριστικά μέτρα, ως έχουν στις παραγράφους 9 και 11 της απόφασης ΣΑΗΕ 1807 (2008).

(3)

Η απόφαση ΣΑΗΕ 2078 (2012) προσέθεσε επίσης μια περαιτέρω εξαίρεση από τα μέτρα που ορίζονται στην παράγραφο 9 της απόφασης ΣΑΗΕ 1807 (2008).

(4)

Στις 12 και 30 Νοεμβρίου 2012 η επιτροπή κυρώσεων, η οποία συστάθηκε δυνάμει της απόφασης ΣΑΗΕ 1533 (2004), προσέθεσε νέα πρόσωπα στον κατάλογο των προσώπων και οντοτήτων που υπόκεινται σε περιοριστικά μέτρα.

(5)

Η απόφαση 2010/788/ΚΕΠΠΑ θα πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως,

1.

Το άρθρο 3 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Άρθρο 3

Επιβάλλονται περιοριστικά μέτρα, όπως ορίζεται στο άρθρο 4, παράγραφος 1, και στο άρθρο 5, παράγραφοι 1 και 2, κατά των ακόλουθων προσώπων και, ανάλογα με την περίπτωση, οντοτήτων, που κατονομάζει η επιτροπή κυρώσεων:

Κατάλογος αυτών των προσώπων και οντοτήτων περιέχεται στο παράρτημα.».

2.

Στο άρθρο 4 παράγραφος 3, μετά το στοιχείο γ), προστίθεται η ακόλουθη φράση:

«ή όπου η εν λόγω είσοδος ή διέλευση απαιτείται για τη διεκπεραίωση δικαστικής διαδικασίας.».

21.12.2012   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 352/54

(1)

Στις 7 Ιουλίου 2003 το Συμβούλιο υιοθέτησε την κοινή θέση 2003/495/ΚΕΠΠΑ σχετικά με το Ιράκ (1), κατ’ εφαρμογή της απόφασης 1483 (2003) του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών (ΣΑΗΕ).

(2)

Στις 15 Δεκεμβρίου 2010 το ΣΑΗΕ εξέδωσε την απόφαση 1956 (2010) με την οποία αποφάσισε ότι τα πλήρη έσοδα από το Ταμείο Ανάπτυξης για το Ιράκ θα πρέπει να μεταφερθούν στον λογαριασμό ή τους λογαριασμούς του διαδόχου σχήματος που θα θεσπιστεί από την κυβέρνηση του Ιράκ και ότι το Ταμείο Ανάπτυξης για το Ιράκ θα πρέπει να παύσει να λειτουργεί το αργότερο στις 30 Ιουνίου 2011.

(3)

Κατά συνέπεια, η κοινή θέση 2003/495/ΚΕΠΠΑ θα πρέπει να τροποποιηθεί για να επιτραπεί η μεταφορά δεσμευμένων κεφαλαίων, άλλων χρηματοοικονομικών περιουσιακών στοιχείων ή οικονομικών πόρων στο σχήμα που θα διαδεχθεί το Ταμείο Ανάπτυξης για το Ιράκ και το οποίο θεσπίστηκε από την κυβέρνηση του Ιράκ υπό τους όρους που καθορίζονται στις αποφάσεις 1483 (2003) και 1956 (2010) του Συμβουλίου Ασφαλείας.

(4)

Η κοινή θέση 2003/495/ΚΕΠΠΑ θα πρέπει επομένως να τροποποιηθεί αναλόγως,

21.12.2012   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 352/55

(1)

Σύμφωνα με το άρθρο 370 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας (2), τα κράτη μέλη, τα οποία την 1η Ιανουαρίου 1978 φορολογούσαν τις πράξεις που περιλαμβάνονται στον κατάλογο του παραρτήματος X μέρος Α, μπορούν να εξακολουθήσουν να τις φορολογούν. Οι πράξεις αυτές πρέπει να λαμβάνονται υπόψη για τον καθορισμό της βάσης των πόρων ΦΠΑ.

(2)

Σύμφωνα με το άρθρο 371 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, τα κράτη μέλη, τα οποία την 1η Ιανουαρίου 1978 απήλλασσαν από τον φόρο τις πράξεις που περιλαμβάνονται στον κατάλογο του παραρτήματος X μέρος Β, μπορούν να εξακολουθήσουν να τις απαλλάσσουν με τις προϋποθέσεις που ίσχυαν σε κάθε ενδιαφερόμενο κράτος μέλος κατά την ίδια αυτή ημερομηνία. Οι πράξεις αυτές πρέπει να λαμβάνονται υπόψη για τον καθορισμό της βάσης των πόρων ΦΠΑ.

(3)

Στην περίπτωση του Λουξεμβούργου, η Επιτροπή, βάσει του κανονισμού (ΕΟΚ, Ευρατόμ) αριθ. 1553/89, εξέδωσε την απόφαση 90/178/Ευρατόμ, ΕΟΚ (3) με την οποία του επιτρέπεται, με ισχύ από την 1η Ιανουαρίου 1989, να μη λαμβάνει υπόψη ορισμένες κατηγορίες πράξεων και να χρησιμοποιεί κατά προσέγγιση εκτιμήσεις κατά τον υπολογισμό της βάσης των ιδίων πόρων που προέρχονται από τον φόρο επί της προστιθέμενης αξίας.

(4)

Η Επιτροπή κάλεσε το Λουξεμβούργο να ελέγξει κατά πόσον οι εν λόγω εξουσιοδοτήσεις που του είχαν χορηγηθεί χωρίς ρητό χρονικό περιορισμό εξακολουθούν να είναι αναγκαίες και να ενημερώσει σχετικά την Επιτροπή. Το Λουξεμβούργο επιβεβαίωσε ότι η εξουσιοδότηση να χρησιμοποιεί κατά προσέγγιση εκτιμήσεις για τις πράξεις που αναφέρονται στο παράρτημα X μέρος A σημείο 4 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ δεν εφαρμόζεται πλέον.

(5)

Για λόγους σαφήνειας και διαφάνειας των κανόνων της Ένωσης, οι διατάξεις οι οποίες έχουν περιπέσει σε αχρηστία ή έχουν παύσει να παράγουν αποτελέσματα θα πρέπει να καταργηθούν.

(6)

Τα μέτρα που προβλέπονται στην παρούσα απόφαση είναι σύμφωνα με τη γνώμη της συμβουλευτικής επιτροπής ιδίων πόρων,

21.12.2012   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 352/56

(1)

Σύμφωνα με το άρθρο 371 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας (2), τα κράτη μέλη, τα οποία την 1η Ιανουαρίου 1978 απήλλασσαν από τον φόρο τις πράξεις που περιλαμβάνονται στον κατάλογο του παραρτήματος X μέρος Β μπορούν να εξακολουθήσουν να τις απαλλάσσουν με τις προϋποθέσεις που ίσχυαν σε κάθε ενδιαφερόμενο κράτος μέλος κατά την ίδια αυτή ημερομηνία. Οι πράξεις αυτές πρέπει να λαμβάνονται υπόψη για τον καθορισμό της βάσης των πόρων ΦΠΑ.

(2)

Στην περίπτωση της Δανίας, η Επιτροπή, βάσει του κανονισμού (ΕΟΚ, Ευρατόμ) αριθ. 1553/89, εξέδωσε την απόφαση 90/184/Ευρατόμ, ΕΟΚ (3) με την οποία επιτρέπεται στη Δανία, με ισχύ από την 1η Ιανουαρίου 1989, να μη λαμβάνει υπόψη ορισμένες κατηγορίες δραστηριοτήτων και να χρησιμοποιεί κατά προσέγγιση εκτιμήσεις κατά τον υπολογισμό της βάσης των ιδίων πόρων που προέρχονται από τον φόρο προστιθέμενης αξίας.

(3)

Από την 1η Ιανουαρίου 1995, η Δανία φορολογεί τις πράξεις που αναφέρονται στο παράρτημα X μέρος Β σημείο 2 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ· η σχετική εξουσιοδότηση που είχε χορηγηθεί, θα πρέπει να καταργηθεί με ισχύ από την εν λόγω ημερομηνία.

(4)

Η Επιτροπή κάλεσε τη Δανία να ελέγξει κατά πόσον οι εν λόγω εξουσιοδοτήσεις που είχαν χορηγηθεί στη Δανία χωρίς ρητό χρονικό περιορισμό εξακολουθούν να είναι αναγκαίες και να ενημερώσει σχετικά την Επιτροπή. Η Δανία επιβεβαίωσε ότι μία εξουσιοδότηση να μην ληφθούν υπόψη οι συναλλαγές που αναφέρεται στο παράρτημα X μέρος B σημείο 2 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ έχει περιπέσει σε αχρηστία.

(5)

Για λόγους σαφήνειας και διαφάνειας των κανόνων της Ένωσης, οι διατάξεις οι οποίες έχουν περιπέσει σε αχρηστία ή έχουν παύσει να παράγουν αποτελέσματα θα πρέπει να καταργηθούν.

(6)

Τα μέτρα που προβλέπονται στην παρούσα απόφαση είναι σύμφωνα με τη γνώμη της συμβουλευτικής επιτροπής ιδίων πόρων,

21.12.2012   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 352/57

(1)

Σύμφωνα με το άρθρο 378 παράγραφος 1 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας (2), η Αυστρία μπορεί να εξακολουθήσει να φορολογεί τις πράξεις του παραρτήματος X μέρος Α σημείο 2. Οι πράξεις αυτές πρέπει να λαμβάνονται υπόψη για τον καθορισμό της βάσης των πόρων ΦΠΑ.

(2)

Σύμφωνα με το άρθρο 378 παράγραφος 2 στοιχείο α) της οδηγίας 2006/112/ΕΚ η Αυστρία μπορεί να εξακολουθήσει να απαλλάσσει από τον φόρο τις πράξεις του παραρτήματος X μέρος Β σημεία 5 και 9. Οι πράξεις αυτές πρέπει να λαμβάνονται υπόψη για τον καθορισμό της βάσης των πόρων ΦΠΑ.

(3)

Για τους σκοπούς της εφαρμογής του άρθρου 28 παράγραφος 3 στοιχείο α) της έκτης οδηγίας, η παράγραφος 2 στοιχείο η) του παραρτήματος IX (φορολογία) για την πράξη προσχώρησης της Δημοκρατίας της Αυστρίας στις Ευρωπαϊκές Κοινότητες (3), επιτρέπει στην Αυστρία να φορολογεί με τον φόρο προστιθέμενης αξίας σύμφωνα με τις διατάξεις του σημείου 2 του παραρτήματος Ε, μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 1996, τις παροχές υπηρεσιών, οι οποίες πραγματοποιούνται από τους οδοντοτεχνίτες στο πλαίσιο του επαγγέλματός τους, καθώς και τις παραδόσεις ειδών οδοντικής προσθετικής που πραγματοποιούνται από τους οδοντιάτρους και τους οδοντοτεχνίτες υπέρ των αυστριακών φορέων κοινωνικής ασφάλισης. Κατά συνέπεια, η σχετική εξουσιοδότηση που είχε χορηγηθεί από την Επιτροπή για τον προσδιορισμό της βάσης των ιδίων πόρων ΦΠΑ θα πρέπει επίσης να καταργηθεί.

(4)

Για τους σκοπούς της εφαρμογής του άρθρου 28 παράγραφος 3 στοιχείο β) της έκτης οδηγίας, η παράγραφος 2 στοιχείο θ) του παραρτήματος IX (φορολογία) για την πράξη προσχώρησης της Δημοκρατίας της Αυστρίας στις Ευρωπαϊκές Κοινότητες επιτρέπει στην Αυστρία να απαλλάσσει από τον φόρο προστιθέμενης αξίας τις τηλεπικοινωνιακές υπηρεσίες που παρέχονται από δημόσιους οργανισμούς ταχυδρομείων, μέχρις ότου το Συμβούλιο θεσπίσει κοινό σύστημα για τη φορολόγηση των υπηρεσιών αυτών ή μέχρις ότου όλα τα σημερινά κράτη μέλη που εφαρμόζουν ήδη πλήρη απαλλαγή παύσουν να το πράττουν (ό,τι από τα δύο συμβεί νωρίτερα), και πάντως μέχρι την 31η Δεκεμβρίου 1995. Κατά συνέπεια, η σχετική εξουσιοδότηση που είχε χορηγηθεί από την Επιτροπή για τον προσδιορισμό της βάσης των ιδίων πόρων ΦΠΑ θα πρέπει επίσης να καταργηθεί.

(5)

Στην περίπτωση της Αυστρίας, η Επιτροπή, βάσει του κανονισμού (ΕΟΚ, Ευρατόμ) αριθ. 1553/89, εξέδωσε την απόφαση 96/564/Ευρατόμ, ΕΚ (4) με την οποία επιτρέπεται στην Αυστρία, με ισχύ από 1ης Ιανουαρίου 1995, να μη λαμβάνει υπόψη ορισμένες κατηγορίες δραστηριοτήτων και να χρησιμοποιεί κατά προσέγγιση εκτιμήσεις κατά τον υπολογισμό της βάσης των ιδίων πόρων που προέρχονται από τον φόρο προστιθέμενης αξίας (ΦΠΑ).

(6)

Η Επιτροπή κάλεσε την Αυστρία να ελέγξει κατά πόσον οι εν λόγω εξουσιοδοτήσεις που είχαν χορηγηθεί στην Αυστρία χωρίς ρητό χρονικό περιορισμό εξακολουθούν να είναι αναγκαίες, και να ενημερώσει σχετικά την Επιτροπή. Η Αυστρία επιβεβαίωσε ότι δύο εξουσιοδοτήσεις δεν είναι πλέον απαραίτητες.

(7)

Για λόγους σαφήνειας και διαφάνειας των κανόνων της Ένωσης, οι διατάξεις οι οποίες έχουν περιπέσει σε αχρηστία ή έχουν πάψει να παράγουν αποτελέσματα θα πρέπει να καταργηθούν.

(8)

Τα μέτρα που προβλέπονται στην παρούσα απόφαση είναι σύμφωνα με τη γνώμη της συμβουλευτικής επιτροπής ιδίων πόρων,

21.12.2012   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 352/59

(1)

Σύμφωνα με το άρθρο 380 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας (2), η Σουηδία μπορεί να εξακολουθήσει να απαλλάσσει από τον φόρο τις παροχές υπηρεσιών από συγγραφείς, καλλιτέχνες και ερμηνευτές έργων τέχνης του παραρτήματος X μέρος Β σημείο 2, καθώς και τις πράξεις του παραρτήματος X μέρος Β σημεία 1, 9 και 10, εφόσον οι ίδιες απαλλαγές εφαρμόζονται σε ένα από τα κράτη μέλη που ήταν μέλη της Κοινότητας στις 31 Δεκεμβρίου 1994. Οι πράξεις αυτές πρέπει να λαμβάνονται υπόψη για τον καθορισμό της βάσης των πόρων ΦΠΑ.

(2)

Στην περίπτωση της Σουηδίας, η Επιτροπή, βάσει του κανονισμού (ΕΟΚ, Ευρατόμ) αριθ. 1553/89, εξέδωσε την απόφαση 96/565/Ευρατόμ, ΕΚ (3) με την οποία επιτρέπεται στη Σουηδία, με ισχύ από την 1η Ιανουαρίου 1995, να χρησιμοποιεί ορισμένες κατά προσέγγιση εκτιμήσεις κατά τον υπολογισμό της βάσης των ιδίων πόρων ΦΠΑ.

(3)

Από την 1η Ιανουαρίου 1997, όσον αφορά τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας και τα δικαιώματα εκμετάλλευσης, η Σουηδία φορολογεί τις πράξεις που αναφέρονται στο παράρτημα X μέρος B σημείο 2 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ· η σχετική εξουσιοδότηση που είχε χορηγηθεί θα πρέπει να καταργηθεί με ισχύ από την εν λόγω ημερομηνία.

(4)

Η Επιτροπή κάλεσε τη Σουηδία να ελέγξει κατά πόσον οι εξουσιοδοτήσεις που της είχαν χορηγηθεί χωρίς ρητό χρονικό περιορισμό εξακολουθούν να είναι αναγκαίες και να ενημερώσει σχετικά την Επιτροπή. Η Σουηδία επιβεβαίωσε ότι η εξουσιοδότηση να χρησιμοποιεί κατά προσέγγιση εκτιμήσεις για τις πράξεις που αναφέρονται στο παράρτημα X μέρος B σημείο 2 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ δεν εφαρμόζεται πλέον για τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας και τα δικαιώματα εκμετάλλευσης.

(5)

Για λόγους σαφήνειας και διαφάνειας των κανόνων της Ένωσης, οι διατάξεις οι οποίες έχουν περιπέσει σε αχρηστία ή έχουν παύσει να παράγουν αποτελέσματα θα πρέπει να καταργηθούν.

(6)

Τα μέτρα που προβλέπονται στην παρούσα απόφαση είναι σύμφωνα με τη γνώμη της συμβουλευτικής επιτροπής ιδίων πόρων,

21.12.2012   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 352/60

(1)

Σύμφωνα με το άρθρο 375 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας (2), η Ελλάδα μπορεί να εξακολουθήσει να απαλλάσσει τις συναλλαγές που αναφέρονται στα σημεία 2, 8, 11 και 12 του παραρτήματος X μέρος B. Οι συναλλαγές αυτές πρέπει να λαμβάνονται υπόψη για τον καθορισμό της βάσης των πόρων ΦΠΑ.

(2)

Στην περίπτωση της Ελλάδας, η Επιτροπή, βάσει του κανονισμού (ΕΟΚ, Ευρατόμ) αριθ. 1553/89, εξέδωσε την απόφαση 90/185/Ευρατόμ, ΕΟΚ (3) με την οποία επιτρέπεται στην Ελλάδα, με ισχύ από την 1η Ιανουαρίου 1989, να χρησιμοποιεί ορισμένες κατά προσέγγιση εκτιμήσεις κατά τον υπολογισμό της βάσης των ιδίων πόρων ΦΠΑ.