21.12.2012   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 352/1

(1)

Τον Αύγουστο του 2010 η Επιτροπή, με ανακοίνωση για την έναρξη διαδικασίας (NOI) που δημοσιεύτηκε στις 13 Αυγούστου 2010 (2), κίνησε διαδικασία όσον αφορά τις εισαγωγές ορισμένων λιπαρών αλκοολών και των μειγμάτων τους («FOH») καταγωγής Ινδίας, Ινδονησίας και Μαλαισίας («οι οικείες χώρες»).

(2)

Τον Μάιο του 2011 με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 446/2011 (3) («ο προσωρινός κανονισμός»), η Επιτροπή επέβαλε προσωρινό δασμό αντιντάμπινγκ στις εισαγωγές FOH καταγωγής Ινδίας, Ινδονησίας και Μαλαισίας, και τον Νοέμβριο 2011 επιβλήθηκε οριστικός δασμός αντιντάμπινγκ στις ίδιες εισαγωγές με τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1138/2011 του Συμβουλίου (4) («ο οριστικός κανονισμός»).

(3)

Στις 21 Ιανουαρίου 2012 η εταιρεία PT Ecogreen Oleochemicals, ένας ινδονήσιος παραγωγός εξαγωγέας FOH, Ecogreen Oleochemicals (Σιγκαπούρη) Pte. Ltd και Ecogreen Oleochemicals GmbH (οι εφεξής αναφερόμενες από κοινού ως «Ecogreen») υπέβαλαν αίτηση (υπόθεση T-28/12) ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου για την ακύρωση του οριστικού δασμού όσον αφορά τον δασμό αντιντάμπινγκ που επιβλήθηκε στην εταιρεία Ecogreen. Η Ecogreen αμφισβήτησε την προσαρμογή που πραγματοποιήθηκε βάσει του άρθρου 2 παράγραφος 10 στοιχείο θ) του βασικού κανονισμού στην τιμή εξαγωγής της για τον σκοπό σύγκρισης της εν λόγω τιμής εξαγωγής με την κανονική αξία της εταιρείας.

(4)

Στις 16 Φεβρουαρίου 2012 το Δικαστήριο εξέδωσε την απόφασή του στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-191/09 P και C-200/09 P Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Interpipe Nikopolsky Seamless Tubes Plant Niko Tube ZAT (Interpipe Niko Tube ZAT) και Interpipe Nizhnedneprovsky Tube Rolling Plant VAT (Interpipe NTRP VAT). Το Δικαστήριο απέρριψε τις αναιρέσεις και ανταναιρέσεις της απόφασης του Γενικού Δικαστηρίου στην υπόθεση T-249/06 Interpipe Nikopolsky Seamless Tubes Plant Niko Tube ZAT (Interpipe Niko Tube ZAT) και Interpipe Nizhnedneprovsky Tube Rolling Plant VAT (Interpipe NTRP VAT) κατά του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το Γενικό Δικαστήριο ακύρωσε το άρθρο 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 954/2006 του Συμβουλίου (5) όσον αφορά την εταιρεία Interpipe NTRP VAT, μεταξύ άλλων, λόγω έκδηλης πλάνης εκτίμησης κατά την προσαρμογή με βάση το άρθρο 2 παράγραφος 10 στοιχείο θ) και, για άλλους λόγους, όσον αφορά την εταιρεία Interpipe Niko Tube ZAT.

(5)

Δεδομένου ότι οι πραγματικές περιστάσεις για την Ecogreen είναι παρόμοιες με εκείνες για την Interpipe NTRP VAT, από την άποψη ότι η προσαρμογή πραγματοποιήθηκε σύμφωνα με το άρθρο 2 παράγραφος 10 στοιχείο θ) του βασικού κανονισμού, ιδίως όσον αφορά τους ακόλουθους παράγοντες σε συνδυασμό: όγκος των άμεσων πωλήσεων σε τρίτες χώρες μικρότερος του 8 % (1-5 %) όλων των εξαγωγικών πωλήσεων· ύπαρξη κοινής ιδιοκτησίας/ελέγχου του εμπόρου και του παραγωγού εξαγωγέα· φύση των δραστηριοτήτων του εμπόρου και του παραγωγού εξαγωγέα, θεωρείται σκόπιμο να υπολογιστεί εκ νέου το περιθώριο ντάμπινγκ της Ecogreen χωρίς να πραγματοποιηθεί προσαρμογή σύμφωνα με το άρθρο 2 παράγραφος 10 στοιχείο θ) και να τροποποιηθεί ανάλογα ο οριστικός κανονισμός.

(6)

Με βάση την κατάργηση της προσαρμογής σύμφωνα με το άρθρο 2 παράγραφος 10 στοιχείο θ), το περιθώριο ντάμπινγκ που καθορίστηκε για την Ecogreen, εκφρασμένο ως ποσοστό της τιμής εισαγωγής CIF στα σύνορα της Ένωσης, πριν από την πληρωμή του δασμού, προσδιορίστηκε σε 2 % και θεωρείται, συνεπώς, αμελητέο σύμφωνα με το άρθρο 9 παράγραφος 3 του βασικού κανονισμού. Για τον λόγο αυτό, η έρευνα θα πρέπει να περατωθεί όσον αφορά την Ecogreen χωρίς την επιβολή μέτρων.

(7)

Το περιθώριο ντάμπινγκ για όλες τις εταιρείες στην Ινδονησία, εκτός από τον άλλο παραγωγό εξαγωγέα με ατομικό περιθώριο, που βασίστηκε σε εκείνο του συνεργαζόμενου ινδονήσιου παραγωγού εξαγωγέα με το ύψιστο περιθώριο ντάμπινγκ, θα πρέπει να αναθεωρηθεί για να ληφθεί υπόψη το εκ νέου υπολογιζόμενο περιθώριο ντάμπινγκ της Ecogreen.

(8)

Τα εν λόγω ενδιαφερόμενα μέρη ενημερώθηκαν για την πρόταση αναθεώρησης των συντελεστών δασμών αντιντάμπινγκ με δύο γνωστοποιήσεις, μία που απεστάλη στις 13 Ιουνίου 2012 και μία δεύτερη που απεστάλη στις 25 Σεπτεμβρίου 2012. Όλα τα μέρη είχαν προθεσμία για την υποβολή παρατηρήσεων σχετικά με κάθε γνωστοποίηση, σύμφωνα με τις διατάξεις του βασικού κανονισμού.

(9)

Σχόλια σχετικά με τη γνωστοποίηση που απεστάλη στις 13 Ιουνίου 2012 ελήφθησαν από την P.T. Musim Mas (PTMM), τον δεύτερο παραγωγό εξαγωγέα στην Ινδονησία, από έναν παραγωγό στην Ένωση και από έναν παραγωγό εξαγωγέας από τη Μαλαισία. Η PTMM ζήτησε επίσης την ευκαιρία ακρόασης από τις υπηρεσίες της Επιτροπής και της δόθηκε η δυνατότητα τέτοιου είδους ακρόασης.

(10)

Η εταιρεία PTMM, για την οποία πραγματοποιήθηκε επίσης προσαρμογή σύμφωνα με το άρθρο 2 παράγραφος 10 στοιχείο θ), ισχυρίστηκε ότι η απόφαση του Δικαστηρίου στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-191/09 P και C-200/09 P θα έπρεπε να καταλήξει στον επανυπολογισμό του περιθωρίου του ντάμπινγκ, παρόμοιο με αυτό που έγινε για την Ecogreen, χωρίς να έχει πραγματοποιηθεί προσαρμογή σύμφωνα με το άρθρο 2 παράγραφος 10 στοιχείο θ), εφόσον, άπαξ και καθορίστηκε ενιαία οικονομική οντότητα που αποτελούνταν από τον παραγωγό εξαγωγέα και τον έμπορο, δεν μπορούν να πραγματοποιηθούν προσαρμογές σύμφωνα με το άρθρο 2 παράγραφος 10 στοιχείο θ). Η εταιρεία ισχυρίστηκε επίσης ότι το βάρος απόδειξης ότι θα πρέπει να πραγματοποιηθεί προσαρμογή εναπόκειται στα θεσμικά όργανα και ότι δεν το έχουν αποδείξει στην περίπτωση της PTMM. Επιπλέον, ισχυρίστηκε ότι οι περιστάσεις της ήταν παρόμοιες με εκείνες της Ecogreen, και ότι κάθε διαφορά μεταχείρισης θα αποτελούσε, συνεπώς, διάκριση.

(11)

Όσον αφορά τα σχόλια που υπέβαλε η PTMM, θα πρέπει να σημειωθεί ότι από την απόφαση του Δικαστηρίου στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-191/09 P και C-200/09 P δεν συνεπάγεται ότι μόλις καθοριστεί η ύπαρξη ενιαίας οικονομικής οντότητας δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί προσαρμογή σύμφωνα με το άρθρο 2 παράγραφος 10 στοιχείο θ) του βασικού κανονισμού. Η προσαρμογή βάσει του άρθρου 2 παράγραφος 10 στοιχείο θ) θεωρείται δικαιολογημένη στην περίπτωση της PTMM, όπως έχει εξηγηθεί στον οριστικό κανονισμό, σε επικοινωνία με την εταιρεία και παρακάτω.

(12)

Υπάρχουν ορισμένες διαφορές στις περιπτώσεις των δύο ινδονήσιων παραγωγών εξαγωγέων, ειδικότερα οι ακόλουθες σε συνδυασμό: το επίπεδο άμεσων εξαγωγικών πωλήσεων που πραγματοποιήθηκαν από τον παραγωγό· η σημασία των δραστηριοτήτων και λειτουργιών του εμπόρου όσον αφορά τα προϊόντα που προκύπτουν από μη συνδεδεμένες εταιρείες· η ύπαρξη σύμβασης μεταξύ του εμπόρου και του παραγωγού, η οποία προέβλεπε ότι ο έμπορος έπρεπε να λάβει προμήθεια για τις εξαγωγικές πωλήσεις. Δεδομένης της διαφοράς των περιστάσεων των δύο εταιρειών, ο ισχυρισμός διακριτικής μεταχείρισης έπρεπε να απορριφθεί.

(13)

Σημειώνεται ότι η PTMM υπέβαλε επίσης αίτηση (υπόθεση T-26/12) στο Γενικό Δικαστήριο για την κατάργηση του οριστικού κανονισμού όσον αφορά τον δασμό αντιντάμπινγκ που αφορά την PTMM.

(14)

Ένας παραγωγός εξαγωγέας στη Μαλαισία προέβαλε το επιχείρημα ότι ο επανυπολογισμός του περιθωρίου για την Ecogreen, χωρίς να πραγματοποιηθεί προσαρμογή σύμφωνα με το άρθρο 2 παράγραφος 10 στοιχείο θ), δεν υποστηρίχθηκε από την απόφαση στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-191/09 P και C-200/09 P ή τα πραγματικά στοιχεία της. Επισημαίνεται ότι το Γενικό Δικαστήριο, στην T-249/06, διαπίστωσε έκδηλη πλάνη εκτίμησης στην εφαρμογή του άρθρου 2 παράγραφος 10 στοιχείο θ) του βασικού κανονισμού επειδή το Συμβούλιο πραγματοποίησε προσαρμογή στην εξαγωγική τιμή που χρεώθηκε από τη Sepco στο πλαίσιο των συναλλαγών που αφορούσαν σωληνώσεις που κατασκευάστηκαν από την εταιρεία Interpipe NTRP VAT, αλλά όχι εκείνες που κατασκευάστηκαν από την Interpipe Niko Tube ZAT. Οι πραγματικές περιστάσεις της Ecogreen θα μπορούσε συνεπώς να είναι ταυτόχρονα παρόμοιες με εκείνες της Interpipe NTRP VAT και της Interpipe Niko Tube ZAT λόγω της διαφοράς στην κατάσταση αυτών των δύο εταιρειών.

(15)

Το εν λόγω επιχείρημα έγινε αποδεκτό. Πράγματι, η κατάσταση της Ecogreen είναι παρόμοια με αυτή της εταιρείας Interpipe NTRP VAT. Το πόρισμα αυτό αιτιολογεί την ανάγκη για τη λήψη των δεόντων μέτρων για τον επανυπολογισμό του περιθωρίου ντάμπινγκ για την Ecogreen χωρίς προσαρμογή σύμφωνα με το άρθρο 2 παράγραφος 10 στοιχείο θ).

(16)

Ο παραγωγός εξαγωγέας στη Μαλαισία έφερε εξάλλου το επιχείρημα ότι η κατάσταση της Ecogreen όπως περιγράφτηκε στον οριστικό κανονισμό δεν είναι παρόμοια με αυτή της Interpipe NTRP VAT. Έπειτα από την επανεκτίμηση των ακριβών πραγματικών περιστάσεων της Ecogreen, κρίθηκε, ωστόσο, ότι αυτές οι περιστάσεις είναι επαρκώς παρόμοιες με εκείνες της Interpipe NTRP VAT, επειδή διαπιστώθηκε και για την Ecogreen ο ίδιος έλεγχος, όπως αυτός που διαπίστωσε το Γενικό Δικαστήριο στην υπόθεση της Interpipe NTRP VAT, όταν εξέτασε αν οι εταιρείες που εκτελούσαν δραστηριότητες πώλησης ελέγχονται από τον παραγωγό εξαγωγέα ή αν υπάρχει κοινός έλεγχος· το γεγονός αυτό μαζί με διάφορους άλλους παράγοντες, όπως επισημαίνεται στην αιτιολογική σκέψη 4, οδηγεί στο συμπέρασμα ότι δεν θα έπρεπε να πραγματοποιηθεί προσαρμογή βάσει του άρθρου 2 παράγραφος 10 στοιχείο θ) του βασικού κανονισμού.

(17)

Ο ίδιος παραγωγός εξαγωγέας στη Μαλαισία, ως εναλλακτική στο επιχείρημά του όσον αφορά τις ομοιότητες μεταξύ της κατάστασης της Ecogreen και των πραγματικών περιστατικών της υπόθεσης T-249/06, προέβαλε το επιχείρημα ότι η κοινοποίηση που απεστάλη στις 13 Ιουνίου2012 ήταν ανεπαρκής και ότι θα έπρεπε να αποσταλεί συμπληρωματική κοινοποίηση των ουσιαστικών πραγματικών στοιχείων και των σκεπτικών με βάση τα οποία δικαιολογείται ο επανυπολογισμός της Ecogreen. Ένας παραγωγός στην Ένωση παρατήρησε επίσης ότι και οι δύο κοινοποιήσεις που αναφέρονται στην αιτιολογική σκέψη 8 ήταν ανεπαρκείς, και προέβαλε το επιχείρημα ότι του στέρησαν τα δικαιώματά του άμυνας.

(18)

Σχετικά με αυτό, υπενθυμίζεται ότι ορισμένες λεπτομέρειες σχετικά με συγκεκριμένες εταιρείες οι οποίες έχουν εμπιστευτικό χαρακτήρα δεν μπορούν να κοινοποιηθούν σε τρίτα μέρη. Ωστόσο, ο χαρακτήρας των πραγματικών στοιχείων για την Ecogreen, τα οποία είναι παρόμοια με εκείνα της Interpipe NTRP VAT, όπως επισημαίνεται στην αιτιολογική σκέψη 5, κοινοποιήθηκε στα ενδιαφερόμενα μέρη στις 13 Ιουνίου 2012 και στις 25 Σεπτεμβρίου 2012, στα οποία παραχωρήθηκε περίοδος εντός της οποίας θα μπορούσαν να υποβάλουν παρατηρήσεις ύστερα από κάθε κοινοποίηση σύμφωνα με τις διατάξεις του βασικού κανονισμού.

(19)

Τα μέρη, απαντώντας στη δεύτερη κοινοποίηση που απεστάλη στις 25 Σεπτεμβρίου 2012, επανέλαβαν ουσιαστικά τους ισχυρισμούς τους που εξέφρασαν στις απαντήσεις τους στην πρώτη κοινοποίηση της 13ης Ιουνίου 2012.

(20)

Η PTMM ανέπτυξε τα σχόλια της με βάση τον κύριο ισχυρισμό της ότι η ύπαρξη ενιαίας οικονομικής οντότητας (ΕΟΟ) της PTMM και του εμπόρου της αποκλείει μια προσαρμογή σύμφωνα με το άρθρο 2 παράγραφος 10 στοιχείο θ) του βασικού κανονισμού υποστηρίζοντας ότι τα θεσμικά όργανα μεταθέτουν το δόγμα της ΕΟΟ που καθορίστηκε από τα Δικαστήρια στην επιχειρησιακή προσέγγιση στην οποία θα χρειαζόταν ανάλυση των δραστηριοτήτων του συνδεδεμένου εμπόρου.

(21)

Σημειωτέον ότι το θέμα αυτό περιστρέφεται γύρω από το αντικείμενο εκκρεμούσας υπόθεσης.

(22)

Επιπλέον, η PTMM ισχυρίστηκε ότι τα επιχειρήματα στην αιτιολογική σκέψη 12 ανωτέρω δεν είναι πειστικά και δεν επαρκούν για τη διαφοροποίηση μεταξύ των περιστάσεων της Ecogreen και της PTMM αντιστοίχως.

(23)

Σχετικά με αυτό, είναι επαρκές να σημειωθεί ότι πρόκειται για πάγια νομολογία ότι η διαφορετική μεταχείριση εταιρειών που δεν βρίσκονται στην ίδια κατάσταση δεν θεωρείται διακριτική μεταχείριση (6). Δεδομένου αυτού, κάθε επιμέρους υπόθεση αξιολογήθηκε ανάλογα με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της με βάση τα πορίσματα των αποφάσεων στην υπόθεση T-249/09 και στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-191/09 P και C-200/09 P.

(24)

Πρώτο επιχείρημα: το επίπεδο άμεσων εξαγωγικών πωλήσεων που πραγματοποιήθηκαν από τον παραγωγό. Η PTMM υπέβαλε το επιχείρημα ότι δεν έχει τμήμα μάρκετινγκ και πωλήσεων και δήλωσε ότι όλες οι πωλήσεις πραγματοποιήθηκαν απευθείας μόνον από τον παραγωγό στην Ινδονησία (και όχι από τον συνδεδεμένο έμπορο) έτσι ώστε να συμμορφώνονται με τις νομικές απαιτήσεις. Οι δραστηριότητες μάρκετινγκ και πωλήσεων πραγματοποιήθηκαν από τον έμπορό του στη Σιγκαπούρη. Για τον λόγο αυτό, η PTMM ισχυρίστηκε ότι αυτό το επιχείρημα δεν δικαιολογεί την προσαρμογή βάσει του άρθρου 2 παράγραφος 10 στοιχείο θ) του βασικού κανονισμού ούτε τη διάκριση που γίνεται μεταξύ της PTMM αφενός και της NTRP VAT αφετέρου.

(25)

Το άρθρο 2 παράγραφος 10 του βασικού κανονισμού ορίζει ότι πρέπει να πραγματοποιείται σωστή σύγκριση μεταξύ της εξαγωγικής τιμής και της κανονικής αξίας στο ίδιο επίπεδο εμπορίου λαμβάνοντας δεόντως υπόψη τις διαφορές που επηρεάζουν τη συγκρισιμότητα της τιμής. Όταν η κανονική αξία και η τιμή εξαγωγής που διαμορφώνεται δεν πληρούν αυτές τις προϋποθέσεις σύγκρισης, πραγματοποιούνται προσαρμογές για κάθε περίπτωση, με βάση τα ατομικά της στοιχεία προκειμένου να ληφθούν δεόντως υπόψη διαφορές των παραγόντων για τους οποίους προβάλλεται ο ισχυρισμός και αποδεικνύεται ότι επηρεάζουν τις τιμές και τη συγκρισιμότητα των τιμών.

(26)

Στη βάση αυτή, και όπως εξηγείται στην αιτιολογική σκέψη 38 του προσωρινού κανονισμού, οι προσαρμογές για τις διαφορές μεταξύ άλλων στις προμήθειες μεταξύ των εξαγωγικών τιμών πωλήσεων και των εγχώριων τιμών πωλήσεων στη διάρκεια των αρχικών ερευνών θεωρήθηκαν δικαιολογημένες λόγω των διαφορών στα κυκλώματα πωλήσεων μεταξύ των εξαγωγικών πωλήσεων στην Ευρωπαϊκή Ένωση και εγχωρίων πωλήσεων.

(27)

Τα επιχειρήματα που προέβαλε η PTMM δεν αντιτίθενται στο πρώτο επιχείρημα, δηλαδή ότι το επίπεδο άμεσων εξαγωγικών πωλήσεων που πραγματοποιήθηκαν από την PTMM είναι υψηλότερο από αυτό της Interpipe NTRP VAT και ότι αυτό το γεγονός διακρίνει την PTMM από την Ecogreen. Πράγματι, δεδομένου του επιπέδου των άμεσων εξαγωγικών πωλήσεων, μπορεί κανείς να συμπεράνει ότι οι εξαγωγικές πωλήσεις της PTMM πραγματοποιήθηκαν όχι μόνον από τον συνδεδεμένο τους έμπορο στη Σιγκαπούρη αλλά επίσης από την Ινδονησία.

(28)

Δεύτερο επιχείρημα: Σημασία των δραστηριοτήτων και λειτουργιών του εμπόρου όσον αφορά τα προϊόντα που προκύπτουν από μη συνδεδεμένες εταιρείες. Η PTMM ισχυρίστηκε ότι, ενώ δεν αρνείται ότι ο συνδεμένος της έμπορος συμμετείχε σε διάφορα προϊόντα από φοινικέλαιο, αυτό το επιχείρημα ήταν εσφαλμένο, εφόσον βασίστηκε σε δραστηριότητες πέρα από το επίπεδο της αρχικής έρευνας.

(29)

Προκειμένου να αξιολογηθεί αν οι δραστηριότητες ενός εμπόρου δεν είναι αυτές ενός εσωτερικού τμήματος πωλήσεων αλλά συγκρίσιμες με εκείνες ενός αντιπροσώπου που εργάζεται σε βάση προμήθειας στο πλαίσιο της έννοιας της απόφασης του Γενικού Δικαστηρίου στην υπόθεση T-249/06, οι δραστηριότητες του εμπόρου πρέπει να αξιολογηθούν με βάση την οικονομική πραγματικότητα. Υπάρχουν ομοιότητες όσον αφορά τις δραστηριότητες του εμπόρου σε σχέση με το οικείο προϊόν και τα άλλα εμπορεύματα. Επιβεβαιώνεται από το γεγονός ότι, όπως εξετάζεται παρακάτω στις αιτιολογικές σκέψεις 30 και 31, η σχέση μεταξύ της PTMM και του συνδεδεμένου της εμπόρου, συμπεριλαμβανομένων των δραστηριοτήτων του τελευταίου, για τα περισσότερα αν όχι όλα τα προϊόντα —συμπεριλαμβανομένου του οικείου προϊόντος— διέπεται από μια ενιαία σύμβαση χωρίς διάκριση μεταξύ των προϊόντων. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι οι συνολικές δραστηριότητες του εμπόρου βασίστηκαν σε σημαντικό βαθμό στις προμήθειες που προέρχονται από μη συνδεδεμένες εταιρείες. Οι δραστηριότητες του εμπόρου είναι συνεπώς παρόμοιες με αυτές αντιπροσώπου που εργάζεται βάσει προμήθειας.

(30)

Τρίτο επιχείρημα: Η ύπαρξη σύμβασης μεταξύ του εμπόρου και του παραγωγού, η οποία προέβλεπε ότι ο έμπορος έπρεπε να λάβει προμήθεια για τις εξαγωγικές πωλήσεις. Η PTMM ισχυρίστηκε ότι αυτή η σύμβαση αποτελούσε μια κύρια συμφωνία για τη ρύθμιση των τιμών μεταβίβασης μεταξύ των συνδεδεμένων μερών ώστε να συμμορφώνονται με τις ισχύουσες φορολογικές κατευθυντήριες γραμμές Ινδονησίας/Σιγκαπούρης και διεθνώς αποδεκτές κατευθυντήριες γραμμές σχετικά με την τιμολόγηση μεταβίβασης.

(31)

Το γεγονός ότι αυτή η συμφωνία μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για τον υπολογισμό των τιμών υπό συνθήκες ανταγωνισμού, σύμφωνα με τις ισχύουσες φορολογικές κατευθυντήριες γραμμές, δεν αντίκειται στο πόρισμα ότι σύμφωνα με τη συμφωνία ο έμπορος έλαβε προμήθεια με τη μορφή σταθερής αύξησης τιμής μόνον για τις διεθνείς συναλλαγές του και για τις δραστηριότητες πώλησης και μάρκετινγκ. Πράγματι, η ίδια η επωνυμία και οι όροι της συμφωνίας δικαιολογούν το πόρισμα ότι η σύμβαση είχε σκοπό να καλύψει τη σχέση μεταξύ της PTMM και του εμπόρου και δεν περιορίστηκε στην τιμολόγηση μεταβίβασης ή σε φορολογικά θέματα. Επομένως, η σύμβαση αποτελεί έμμεση απόδειξη ότι οι δραστηριότητες του εμπόρου είναι παρόμοιες με αυτές αντιπροσώπου που εργάζεται βάσει προμήθειας.

(32)

Ενόψει των επιχειρημάτων που προβλήθηκαν ανωτέρω, τα θεσμικά όργανα έχουν εκπληρώσει τα πρότυπα απόδειξης που απαιτούνται από την πάγια νομολογία (7): τα πορίσματά τους βασίστηκαν στις άμεσες ή τουλάχιστον έμμεσες αποδείξεις. Όσον αφορά την PTMM και για λόγους που εξηγήθηκαν ανωτέρω, η προσαρμογή που έγινε στις εξαγωγικές τιμές σύμφωνα με το άρθρο 2 παράγραφος 10 στοιχείο θ) του βασικού κανονισμού είναι δικαιολογημένη και, συνεπώς, θα πρέπει να διατηρηθεί το παρόν επίπεδο δασμού αντιντάμπινγκ.

(33)

Με βάση τα ανωτέρω, θα πρέπει να τροποποιηθούν οι φορολογικοί συντελεστές που ισχύουν για την Ecogreen και σε όλες τις άλλες εταιρείες στην Ινδονησία (εκτός της P.T. Musim Mas). Οι τροποποιημένοι συντελεστές θα πρέπει να ισχύουν αναδρομικά από την ημερομηνία της έναρξης ισχύος του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1138/2011, συμπεριλαμβανομένων όλων των εισαγωγών που υπόκεινται στους προσωρινούς δασμούς μεταξύ της 12ης Μαΐου 2011 και 11ης Νοεμβρίου 2011. Συνεπώς, ο οριστικός δασμός αντιντάμπινγκ που έχει καταβληθεί ή έχει εγγραφεί στους λογαριασμούς, σύμφωνα με το άρθρο 1 του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1138/2011 στην αρχική έκδοσή του, και οι προσωρινοί δασμοί αντιντάμπινγκ που εισπράχθηκαν οριστικά, σύμφωνα με το άρθρο 2 του ίδιου κανονισμού στην αρχική έκδοσή του, καθ’ υπέρβαση του δασμολογικού συντελεστή που διευκρινίζεται στο άρθρο 1 παράγραφος 2 του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1138/2011 όπως τροποποιήθηκε από τον εν λόγω κανονισμό, θα πρέπει να επιστραφούν ή να διαγραφούν. Για την επιστροφή ή διαγραφή θα πρέπει να υποβληθεί αίτηση στις εθνικές τελωνειακές αρχές σύμφωνα με την ισχύουσα τελωνειακή νομοθεσία,