Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μαγιόρκα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 39°37′00″N 2°58′33″E / 39.6167°N 2.9758°E / 39.6167; 2.9758

Μαγιόρκα
Mallorca
Δορυφορική εικόνα της Μαγιόρκας
Γεωγραφία
ΤοποθεσίαΜεσόγειος Θάλασσα
ΑρχιπέλαγοςΒαλεαρίδες Νήσοι
Έκταση3.624,51 km²
Υψόμετρο1.445 μ
Υψηλότερη κορυφήΠούτς Μαζό
Χώρα
ΠεριφέρειαΒαλεαρίδες Νήσοι
ΕπαρχίαΒαλεαρίδες Νήσοι
ΠρωτεύουσαΠάλμα ντε Μαγιόρκα (πληθ. 398.162)
Δημογραφικά
Πληθυσμός861.929 (απογραφής 2011)
Πυκνότητα237,8 /χλμ2
Commons page Σχετικά πολυμέσα
Η σημαία της Μαγιόρκας

Η Μαγιόρκα (στα καταλανικά προφέρεται Μαλιόρκα, maˈʎorka· γράφεται Mallorca τόσο στα ισπανικά όσο και στα καταλανικά· εκ του λατινικού insula maior) είναι το μεγαλύτερο νησί των Βαλεαρίδων, μιας αυτόνομης κοινότητας της Ισπανίας. Όπως η Μινόρκα και η Ίμπιζα, αποτελεί σημαντικό τουριστικό προορισμό. Έχει μέγεθος 3.624,5 τ.χλμ. και πληθυσμό 861.929 κατοίκων σύμφωνα με την απογραφή του 2011 (πυκνότητα πληθυσμού: 237,8 κατ./τ.χλμ., περίπου διπλάσια της Ελλάδας). Η Μαγιόρκα είναι το μεγαλύτερο σε πληθυσμό νησί των Βαλεαρίδων Νήσων και το δεύτερο πιο πυκνοκατοικημένο νησί στην Ισπανία μετά την Τενερίφη των Καναρίων Νήσων.[1]

Η πρωτεύουσα του νησιού και της αυτόνομης κοινότητας είναι η Πάλμα δε Μαγιόρκα, ή όπως τη γνωρίζουν οι κάτοικοι του υπόλοιπου νησιού Ciutat (δηλαδή πόλη στα καταλανικά, παρόμοιο του συνηθισμένου χαρακτηρισμού στα ελληνικά νησιά χώρα).

Η Μαγιόρκα μαζί με τη Μινόρκα ήταν γνωστές στους αρχαίους Έλληνες ως Γυμνήσιες, λόγω των Ταλαγιωτών κατοίκων τους που χρησιμοποιούνταν με ελαφρύ οπλισμό σε ελληνικούς στρατούς, και σε αντιδιαστολή με τις ακατοίκητες εκείνη την εποχή Ίμπιζα και Φορμεντέρα που ονομάζονταν Πιτυούσσες.[2]

Το 123 π.Χ. κατακτήθηκαν από τους Ρωμαίους. Το 425 μ.Χ. καταστράφηκαν από τους Βανδάλους και απελευθερώθηκαν από τον Βελισάριο το 534. Το 707 έως το 1231 ήταν υπό μουσουλμανική κατοχή. Μετά από αρκετές μάχες το 1229-1232 ο Ιάκωβος Α΄ της Αραγωνίας κατέλαβε τα νησιά και τα εποίκισε με κατοίκους του Ροσεγιόν. Στην διαθήκη του άφησε τις Βαλεαρίδες ελεύθερες, αλλά υποτελείς στην Αραγωνία. Η σχετική ανεξαρτησία δεν διήρκεσε πολύ, καθώς το 1349 έγιναν μέρος του Στέμματος της Αραγωνίας.

Κατά τον 15ο αιώνα υπέφερε όπως και τα νησιά του Αιγαίου, από επιθέσεις Τούρκων και Βερβερίνων.

Το νησί, όπως όλες οι Βαλεαρίδες, ανήκει ιστορικά στην καταλανική σφαίρα επιρροής. Η ντόπια γλώσσα είναι τα καταλανικά, παρά την μείωση της διάδοσης κατά την ισπανική δικτατορία.

Το κλίμα του νησιού είναι τυπικά μεσογειακό, με υψηλές θερμοκρασίες το καλοκαίρι (άνω των 30 βαθμών Κελσίου) και μέτρια χαμηλές τον χειμώνα (σπανίως υπό των 5 βαθμών). Για ένα νησί, η ατμοσφαιρική υγρασία είναι πολύ υψηλή, γεγονός που κάνει τη ζέστη πιο ενοχλητική.

Τοπογραφία

Στη Μαγιόρκα υπάρχουν δύο ορεινοί όγκοι με μήκος περίπου 70 χλμ ο καθένας στο βορειοδυτικό και νοτιοανατολικό τμήμα αντίστοιχα. Ανάμεσα τους εκτείνεται μία γόνιμη πεδινή έκταση σε όλο το διαγώνιο άξονα του νησιού, γνωστή με την ονομασία Ες Πλα (Es Pla). Η υψηλότερη οροσειρά είναι η βορειοδυτική, γνωστή με την ονομασία Σέρα δε Τραμουντάνα (Serra de Tramuntana), στην οποία βρίσκονται και οι δύο ψηλότερες κορυφές του νησιού. Η Πουίγκ Μαγιόρ (Puig Major) με ύψος 1.445 μ. είναι η ψηλότερη κορυφή, η οποία δεν είναι προσβάσιμη καθώς ανήκει σε στρατιωτική ζώνη. Η αμέσως επόμενη και επισκέψιμη κορυφή είναι η Πουίγκ δε Μασανέγια (Puig de Massanella) με 1.363 μ. ύψος. Στις νοτιοδυτικές ακτές του νησιού βρίσκεται η παραθαλάσσια πρωτεύουσα Πάλμα, στις νότιες παρυφές του Ες Πλα, το οποίο εκτείνεται προς τα βορειοανατολικά για να καταλήξει στους δύο κόλπους που βρίσκονται στη βορειοανατολική ακτή της Μαγιόρκας. Ο μεγαλύτερος κόλπος Μπαντία δ' Αλκούντια (Badia d'Alcúdia) διαδέχεται τον μικρότερο και βορειότερο Μπαντία δε Πογιέντσα (Badia de Pollença). Οι βόρειες ακτές του νησιού είναι γενικά βραχώδεις με απόκρημνους βράχους.

Η Μαγιόρκα περιβάλλεται από δύο ακατοίκητα μικρά νησιά, την Καμπρέρα (Cabrera) νοτιοανατολικά της Πάλμας και την Δραγονέρα (Dragonera) δυτικά της Πάλμας.

Διοικητική Διαίρεση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Δήμοι της Μαγιόρκας

Το νησί της Μαγιόρκα διαιρείται διοικητικά στους εξής δήμους:

  • Αλαρό (Alaró)
  • Αλκούδια (Alcúdia)
  • Αλγάιδα (Algaida)
  • Αντράτς (Andratx)
  • Αριάϊν (Ariany)
  • Αρτά (Artà)
  • Μπανιαλμπουφάρ (Banyalbufar)
  • Μπινισαλέμ (Binissalem)
  • Μπούγερ (Búger)
  • Μπουνιόλα (Bunyola)
  • Καλβιά (Calvià)
  • Καν Πικαφόρτ (Can'n Picafort)
  • Καμπανέτ (Campanet)
  • Κάμπος (Campos)
  • Καπντεπέρα (Capdepera)
  • Κονσέιλ (Consell)
  • Κοστίτς (Costitx)
  • Ντεϊά (Deià)
  • Εσκόρκα (Escorca)
  • Εσπορλές (Esporles)
  • Εστελένκς (Estellencs)
  • Φελανίτς (Felanitx)
  • Φορναλούτς (Fornalutx)
  • Ίνκα (Inca)
  • Λιορέτ ντε Βισταλέγρε (Lloret de Vistalegre)
  • Λιοσέτα (Lloseta)
  • Λιουμπί (Llubí)
  • Λιουκμαγιόρ (Llucmajor)
  • Μανακόρ (Manacor)
  • Μανκόρ ντε λα Βάιλ (Mancor de la Vall)
  • Μαρία δε λα Σαλούτ (Maria de la Salut)
  • Μαρρατσί (Marratxí)
  • Μοντουίρι (Montuïri)
  • Μούρο (Muro)
  • Πάλμα (Palma) - πρωτεύουσα
  • Πέτρα (Petra)
  • Σα Πόμπλα (sa Pobla)
  • Πολιέντσα (Pollença)
  • Πορρέρες (Porreres)
  • Πουτσπουνιέντ (Puigpunyent)
  • Σάντα Εουδζένια (Santa Eugènia)
  • Σάντα Μαργαλίδα (Santa Margalida)
  • Σάντα Μαρία δελ Καμί (Santa Maria del Camí)
  • Σαντανιί (Santanyí)
  • Σαντ Δζουάν (Sant Joan)
  • Σαντ Λιορένς ντες Καρδασάρ (Sant Llorenç des Cardassar)
  • Σέλβα (Selva)
  • Σενσέλιες (Sencelles)
  • Σαλίνες (Salines)
  • Σινεού (Sineu)
  • Σόλιερ (Sóller)
  • Σον Σερβέρα (Son Servera)
  • Βαϊλντεμόσα (Valldemossa)
  • Βιλαφράνκα δε Μπονάϊν (Vilafranca de Bonany)

Η οικονομία βασίζεται στις υπηρεσίες, με τον τουρισμό να είναι η σημαντικότερη. 11 εκατομμύρια άνθρωποι ετησίως διαλέγουν το νησί για τις διακοπές τους.

Υπάρχουν όμως και άλλες, πιο παραδοσιακές βιομηχανίες, όπως τα κοσμήματα, η κατεργασία δέρματος (τα γνωστά παπούτσια Camper φτιάχνονται εκεί) αλλά και ο πρωτογενής τομέας (γεωργία, αλιεία/ιχθυοκαλλιέργειες, λατομεία).

  1. Datos oficiales del Instituto Nacional de Estadística, ver 01/01/2016
  2. Genovart, Meritxell· Juste, Javier (2012). «Genetic and Phenotypic Differentiation between the Critically Endangered Balearic Shearwater and Neighboring Colonies of Its Sibling Species». Journal of Heredity. σελίδες 330–341. Ανακτήθηκε στις 16 Απριλίου 2024.