Δημοκρατία της Σαχάρας
Συντεταγμένες: 25°N 13°W / 25°N 13°W
| Αραβική Λαϊκή Δημοκρατία της Σαχάρας
الجمهورية العربية الصحراوية الديمقراطية As-Ṣaḥrā' al-Ġarbiyyah | |||
|---|---|---|---|
| |||
 | |||
| Λααγιούν | |||
| αραβικά1 | |||
| Μονοκομματική Ημιπροεδρική Λαϊκή δημοκρατία | |||
Πρόεδρος Πρωθυπουργός | Μπραχίμ Γκάλι Μοχάμετ Γ. Ακέικ | ||
Νομοθετικό σώμα | Μέτωπο Πολισάριο | ||
| Ανεξαρτησία | 27 Φεβρουαρίου 1976 | ||
| • Σύνολο • % Νερό • Σύνορα Ακτογραμμή | 266.000 km2 (78η) 0,09 2.046 km 1.110 km | ||
| Πληθυσμός • Εκτίμηση 2018 • Πυκνότητα | 567.421 [1] (172η) 2,1 κατ./km2 (238η) | ||
| ΑΕΠ (ΙΑΔ) • Ολικό (2007) • Κατά κεφαλή | 900 εκατ. $[2] 2.500 $[2] | ||
| ΑΕΠ (ονομαστικό) • Ολικό • Κατά κεφαλή | 450 | ||
| ΔΑΑ (1975) | 0,050 (300ηη) – | ||
| Νόμισμα | Πεσέτα Σαχάρας (EHP) | ||
| (UTC +0) | |||
| Internet TLD | .eh | ||
| Κωδικός κλήσης | ++2123 | ||
Η 'Αραβική Λαϊκή Δημοκρατία της Σαχάρας' (αραβικά:الجمهورية العربية الصحراوية الديمقراطية) - (Jumhūrīyah al-'Arabīyah aṣ-Ṣaḥrāwīyah ad-Dīmuqrāṭīyah) γνωστή και ως Δυτική Σαχάρα είναι μερικώς αναγνωρισμένη χώρα, της οποίας ανακηρύχθηκε μονομερώς η ανεξαρτησία το 1976. Αποτελεί την πρώην ισπανική αποικία της Ισπανικής Σαχάρας. Η Ισπανία εγκατέλειψε την περιοχή το 1975-1976. Με την αποχώρηση των Ισπανών ο ΟΗΕ πρότεινε το διαχωρισμό της περιοχής σε τρία τμήματα και την παραχώρηση εδαφών στο Μαρόκο, την Αλγερία και τη Μαυριτανία. Στις 27 Φεβρουαρίου του 1976, το Μέτωπο Πολισάριο ανακήρυξε την περιοχή ως ανεξάρτητη χώρα με το όνομα Λαοκρατική Αραβική Δημοκρατία της Σαχάρας. Οι τρεις χώρες αρνήθηκαν και παραιτήθηκαν του δικαιώματος, με αποτέλεσμα να προταθεί από τον ΟΗΕ η δημιουργία ανεξάρτητου κράτους. Η δημοκρατία αναγνωρίζεται σήμερα από 49 χώρες και είναι πλήρες μέλος της Αφρικανικής Ένωσης. Η Ελλάδα δεν την έχει αναγνωρίσει. Το 1991 ανακαλύφθηκαν μεγάλα κοιτάσματα φωσφόρου κοντά στα σύνορα με το Μαρόκο. Το Μαρόκο κατέλαβε το μεγαλύτερο μέρος της χώρας (δυτικό τμήμα) και έως και σήμερα το κατέχει και το διεκδικεί. Από το 1991 ισχύει εκεχειρία υπό την αιγίδα του ΟΗΕ που προσπαθεί να διοργανώσει δημοψήφισμα για το τελικό καθεστώς της περιοχής.
Πολιτικό καθεστώς
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το νομικό καθεστώς και το θέμα της κυριαρχίας της Δημοκρατίας της Σαχάρας δεν έχει επιλυθεί. Το έδαφος διεκδικείται από το Μαρόκο και το Μέτωπο Πολισάριο, τα μέλη του οποίου επίσημα το 1976 σχημάτισαν κυβέρνηση σε εξορία, την Κυβέρνηση της Αραβικής Δημοκρατίας της Σαχάρας, με επικεφαλής τον Πρόεδρο Μοχάμετ Αμπντελαζίζ, ο οποίος κυβέρνησε και ηγήθηκε των Πολισάριο από το 1976 ως τον θάνατό του, το 2016. Το έδαφος μοιράστηκε ανάμεσα στο Μαρόκο και στη Μαυριτανία τον Απρίλιο του 1976, με το Μαρόκο να αποκτά τα δύο τρίτα. Έπειτα από πίεση από πλευράς των ανταρτών Πολισάριο, η Μαυριτανία παραιτήθηκε από όλες τις διεκδικήσεις της στην περιοχή τον Αύγουστο του 1979. Το Μαρόκο εισέβαλε στη ζώνη αυτή και έκτοτε έχει τον έλεγχο. Η εξόριστη κυβέρνηση του Πολισάριο διαθέτει έδρα στην Αφρικανική Ένωση- είναι μέλος του Οργανισμού από το 1984. Η δραστηριότητα των ανταρτών συνεχίστηκε σποραδικά ως την εκεχειρία που επιτεύχθηκε υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών και εφαρμόστηκε στις 6 Σεπτεμβρίου του 1991 με το Ψήφισμα 690 του Συμβουλίου Ασφαλείας.[3] Στην περιοχή εστάλη η Αποστολή του ΟΗΕ για τη διεξαγωγή Δημοψηφίσματος στη Δυτική Σαχάρα, γνωστότερη με τα αρχικά MINURSO. Η Ελλάδα συμμετέχει στην εν λόγω αποστολή του ΟΗΕ από ιδρύσεώς της, με έναν στρατιωτικό παρατηρητή.
Διεθνείς σχέσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Σήμερα, συνολικά 40 κράτη-μέλη του ΟΗΕ και η Νότια Οσετία έχουν συνάψει διπλωματικές σχέσεις με τη Δημοκρατία της Σαχάρας. Το Σουδάν έγινε το πρώτο κράτος που αναγνώρισε την κυριαρχία του Μαρόκου επί της Δυτικής Σαχάρας στις 27 Δεκεμβρίου του 2005.
Αναγνώριση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Εκλογές 2008
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Οι τελευταίες εκλογές για την ανάδειξη των μελών του Εθνικού Συμβουλίου της Δυτικής Σαχάρας διεξήχθησαν στις 17 Φεβρουαρίου και στις 19 Φεβρουαρίου του 2008. Κατήλθαν περισσότεροι από 126 υποψήφιοι για 53 έδρες. Η θητεία των μελών του συμβουλίου είναι τριετής.[4] Οι εκλογές διενεργήθηκαν μόνο στην αποκαλούμενη Ελεύθερη Ζώνη, όπως επίσης και στους προσφυγικούς καταυλισμούς στην επαρχία Τιντούφ, στην Αλγερία. Το υπόλοιπο τμήμα της Δυτικής Σαχάρας βρίσκεται υπό την ντε φάκτο διοίκηση του Μαρόκου. Η ανανέωση του συμβουλίου προήλθε με βάση το Σύνταγμα έπειτα από τη διεξαγωγή του 12ου συνεδρίου του Μετώπου Πολισάριο, το Δεκέμβριο του 2007.[5] Το 61,53% αυτών που εξελέγησαν ήταν νέοι βουλευτές. Οι γυναίκες κέρδισαν το 34,61% των εδρών, χάρη σε ένα σύστημα κατανομής των εδρών.[6] Ο Μαχφούντ Αλί Μπέιμπα επανεξελέγη πρόεδρος του Συμβουλίου στις 27 Φεβρουαρίου του 2008.[7]
Δημογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το προσδόκιμο ζωής στο σύνολο του πληθυσμού ήταν σύμφωνα με εκτιμήσεις του 2015 τα 62,64 χρόνια (60,35 χρόνια οι άνδρες και 65,02 οι γυναίκες).[2]
Οικονομία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ντε φάκτο νόμισμα στη Δημοκρατία της Σαχάρας είναι το νόμισμα της, Πεσέτα.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «Μέση εκτίμηση των Ηνωμένων Εθνών για το 2018» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 16 Δεκεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 19 Φεβρουαρίου 2018.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 «CIA World Fact Book». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Απριλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 19 Φεβρουαρίου 2018.
- ↑ Χάρτης του ΟΗΕ που δείχνει τα μη αυτοδιοικούμενα εδάφη στον κόσμο
- ↑ «Start of the election of a new Saharawi Parliament». Sahara Press Service. 17-02-2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-05-26. https://web.archive.org/web/20110526204545/http://www.spsrasd.info/en/detail.php?id=812. Ανακτήθηκε στις 21-04-2008.
- ↑ «Closure on Friday of POLISARIO 12th congress in Tifariti». Sahara Press Service. 21-12-2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-05-26. https://web.archive.org/web/20110526204610/http://www.spsrasd.info/en/detail.php?id=484. Ανακτήθηκε στις 21-04-2008.
- ↑ «Renewal of the Saharawi Parliament reached 61,53%». Sahara Press Service. 25-02-2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-05-26. https://web.archive.org/web/20110526204947/http://www.spsrasd.info/en/detail.php?id=872. Ανακτήθηκε στις 21-04-2008.
- ↑ «M. Mahfoud Ali Beiba réélu à la tête du parlement sahraoui» (στα γαλλικά). Sahara Press Service. 27-02-2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-05-26. https://web.archive.org/web/20110526204921/http://www.spsrasd.info/fr/detail.php?id=919. Ανακτήθηκε στις 21-04-2008.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- The Desertnaut Ιστολόγιο ενός Έλληνα κυανόκρανου στη Δυτική Σαχάρα (Απρίλιος 2009 - Μάρτιος 2010)
